آنچه به‌ عنوان بزرگترین گردهمایی سالانه جهان نام گرفته است، در مکانی متفاوت از ایالات‌ متحده، اروپا، آسیا یا هند در سرزمینی مملو از جمعیت برگزار می‌شود که بسیار جذاب و دیدنی است.

راهپیمایی اربعین یک قرار اعترافی، سفری مذهبی و معنوی برای زائرانی است که آماده گذراندن کیلومترهای طولانی یعنی تقریبا ۷۵ کیلومتر مسیری هستند که از نجف شروع می‌شود. اما برخی از زائران مسیری با ۵۰۰ کیلومتر که کربلا را از بصره جدا می‌کند و حتی بیش از ۲۶۰۰ کیلومتر از مشهد در ایران پیاده‌روی خود را آغاز می‌کنند.

درهای خانه‌های عراقی‌ها باز، سفره‌ها به اشتراک گذاشته می‌شود و فرهنگ‌ها زیر پرچم در هم می‌آیند که می‌تواند حتی دورترین‌ها را متحد کند.

همچنین در خط مقدم، مقامات عراقی حضور دارند که امنیت و اجرای این رویداد را تضمین می‌کنند و شخصاً خود را وقف حمایت از کسانی کردند که در راهپیمایی شرکت می‌کنند.

افرادی که این سفر را آغاز می‌کنند، آن را تقوای شدید و همبستگی جامعه توصیف کردند. بنابراین راه‌های منتهی به کربلا مملو از هزاران خیمه می‌شود، مواکب که در آن همه نوع حمایت از راهپیمایان صورت می‌گیرد و وحدت و برادری را فراتر از مرزها و وابستگی‌های فردی نشان می‌دهند.

ایزی دیپلماسی نوشت، این بارزترین نمونه از سخاوت و استقبال مردم عراق برای هموطنان، گردشگران خارجی و هر کسی است که از این کشور بازدید می‌کند.

رسیدگی به زائران را همگان یک وظیفه شرعی می‌دانند. اعتقاد بر این است که حسین بن علی (ع) از تمام مرزهای فرهنگی فراتر رفته و نماد آزادی و شفقت جهانی است.

این تجربه را افرادی تعریف می‌کنند که با عصا، روی ویلچر و در دمای ۵۰ درجه پیاده‌روی می‌کنند. این مسیر، مسیر عشق، فداکاری، نوع دوستی، صبر، سخاوت بی‌نهایت بین افراد در سنین، جنسیت‌ها و ملت‌های مختلف است.

زائران پیاده‌روی کربلا را به‌عنوان «پیاده‌روی بهشت» توصیف می‌کنند و همچنین می‌گویند این زیارت، اختلافات و انتقادات سیاسی را کاهش می‌دهد و مسیری است که میلیون‌ها نفر می‌توانند نماینده آن باشند.

انتهای پیام