آب باکیفیت برای دام باید شوری در محدوده قابل‌قبول بر اساس نوع و شرایط حیوان داشته باشد، همچنین پ هاش(PH)  آب بین ۶.۵ (اسیدی) تا ۸.۵ (قلیایی) و عاری از عناصر سمی و مواد شیمیایی و  بدون آلودگی با جلبک‌های سمی یا مواد فاسد و  دمای کمتر از دمای بدن دام داشته باشد (در تابستان هر چه خنک‌تر باشد بهتر است).

دام‌هایی که در فصل زمستان از خوراک سبز استفاده می‌کنند به آب اضافی بسیار کمی نیاز دارند، اما باید همیشه در دسترس باشد. حیوانات شیرده و آبستن می‌توانند تا ۲ برابر حیوانات دیگر به آب نیاز داشته باشند، در حالی که حیوانات مسن در مقایسه با حیوانات جوان نیاز به آب بیشتری دارند. گاوهای شیرده با تولید بالا می‌توانند تا ۲۰۰ لیتر در روز آب مصرف کنند، در حالی که گوسفندها در تابستان ۴۰ درصد بیشتر از زمستان آب می‌نوشند.

نکات آب مصرفی در دماهای بالا

در دماهای بسیار گرم، گوسفند و گاو می‌توانند تا ۸۰ درصد آب بیشتری مصرف اما از آب گرم اجتناب می‌کنند، بنابراین مهم است که خطوط لوله به اندازه کافی عمیق دفن شوند تا خطوط آب را به میزان لازم خنک نگه دارند.

سدهای مزرعه و منابع آب زیرزمینی از نظر محتوای نمک بسیار متغیر هستند و باید قبل از عرضه به دام آزمایش شوند. توصیه می‌شود آب دام در بهار و سپس چندین بار در تابستان و پاییز آزمایش شود.

دام‌هایی که دسترسی مستقیم به سدها و جریان‌های آب طبیعی قرار دارند می‌توانند آسیب قابل‌توجهی به محیط اطراف و کیفیت آب وارد کنند. ایمن‌ترین گزینه، مشبک‌سازی منابع آب و تامین آب انبارها و حفاظت از سدها و منابع آب طبیعی است.

توصیه می‌شود اجازه دسترسی مستقیم دام به این منابع آبی را ندهید، زیرا چندین خطر از جمله تخریب خاک و پوشش گیاهی اطراف منبع آب و آلودگی منبع آب از فضولات دامی وجود دارد.

اندازه گیری کیفیت و کمیت آب برای برنامه ریزی و نظارت موثر بر تامین آب برای دام اهمیت زیادی دارد. اگر کیفیت آب ضعیف باشد، دام‌ها ممکن است کمتر از نیاز خود آب بنوشند، یا به ندرت ممکن است به‌طور کامل نوشیدن را متوقف کنند. هنگامی که حیوانات کمتر بنوشند، کمتر غذا می‌خورند و وضعیت خود را از دست می‌دهند و در صورت شیردهی، تولید شیر کاهش می‌یابد یا متوقف می‌شود.

عدم تامین آب مناسب و کافی برای دام نه تنها بر تولید تاثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است تخلف رفاهی برای حیوانات نیز محسوب شود. مدیران باید به اندازه کافی آب باکیفیت بالا برای تامین نیازهای رفاهی و تولیدی حیوان تهیه کنند.

شوری آب

شوری آب به‌طور کلی مهمترین محدودیت کیفیت آب برای دام است، زیرا آنها ممکن است از نوشیدن آب شور خودداری کنند که منجر به از دست دادن تولید می‌شود. آب شور بیش از حد ممکن است باعث مسمومیت با نمک در دام شود.

شوری منبع آب می‌تواند در طول زمان و بین فصول تغییر کند. سطح شوری سدها، نهرها، خیسانده‌ها و چاله‌های آب باید در تابستان بررسی شود زیرا شوری اغلب در تابستان به دلیل تبخیر افزایش می‌یابد. شوری آبراهه‌ها می‌تواند پس از اولین بارندگی‌ها افزایش یابد زیرا نمک‌های باقی مانده در بسترهای نهر خشک در تابستان در پایین دست تخلیه می‌شوند. افزایش درازمدت شوری آب معمولاً با پاکسازی زمین و افزایش سطح آب که منجر به نشت نمک بیشتر به منابع آب می‌شود، همراه است. آب‌های زیرزمینی معمولاً شورتر از آب‌های سطحی هستند.

به گزارش ایسنا، باوجود اینکه در سال‌های اخیر با بحران خشکسالی و کاهش سفره‌های زیرزمینی مواجه‌ بودیم اما برخی روستاهای خراسان رضوی همچنان از آب شرب برای مصرف دام استفاده می‌کنند. مدیر آب و فاضلاب شهرستان خلیل‌آباد اظهار کرد که اگر روند افت سفره‌های آب زیرزمینی ادامه داشته باشد به زودی در کمیت و کیفیت آب شرب با مشکلات و چالش جدی مواجه خواهیم شد.

منابع

ایسنا/ کشاورزی

انتهای پیام