در کنار همه زیبایی‌هایی که هر یک از استان‌های کشورمان دارند، استان زنجان نیز دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که همین ویژگی‌ها پای گردشگران و توریست‌های بسیاری را به این استان تاریخی و سراسر شگفتی می‌کشاند. 

زنجان یا زنگان مرکز استان زنجان در شمال غربی ایران و بیستمین شهر کشور از لحاظ جمعیت است. نام زنجان عربی ‌شده‌ واژه زنگان است اما مردم بومی هنوز هم تلفظ زنگان را برای این شهر به‌کار می‌برند. شهر فعلی زنجان از دوران صفویه توسعه پیدا کرده است و خاستگاه اولیه شهر به لحاظ استفاده از امکانات و استعدادهای بالقوه شهری و زیستی در ساحل راست رودخانه زنجان‌رود قرار گرفته است.

زنجان شهر پایتخت شور و شعور حسینی، شهر غواصان دریا دل، شهر شیخ اشراق و شهر جهانی ملیله است. قدمت شهر زنجان به اواخر هزاره دوم قبل از میلاد برمی‌گردد. این استان از گذشته‌های دور دارای اهمیت زیادی بوده است و چون در حاشیه جاده ابریشم قرار گرفته است رفت‌وآمدهای فراوانی توسط افراد مختلف از مردم عادی گرفته تا اربابان و پادشاهان به این استان صورت گرفته است.

استان زنجان دارای آثار باستانی و طبیعی فراوانی است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به غار کتله‌خور، کوه‌های رنگارنگ آلاداغ‌لارگنبد سلطانیه، موزه مردم‌شناسی زنجان، قلعه بهستان، بازار زنجان، مسجد حسینیه‌ و زینبیه اعظم زنجان، معبد داش‌کسن، مجموعه تفریحی ائل داغی، مسجد جامع و مسجد خانم، حمام سنتی حاج داداش، پل میر بهاءالدین، دودکش جن، دژمنده و چلبی‌اوغلی اشاره کرد همچنین ملیله ‌کاری، چاروق‌دوزی، مسگری و فرش‌بافی از صنایع دستی استان زنجان هستند. پس اگر طرفدار صنایع دستی هستید باید خود را آماده خرید کنید.

در تقویم کشورمان ۸ مرداد ماه با نام زنجان و روز بزرگداشت شیخ شهاب الدین سهرودی (شیخ اشراق) گره خورده است که این روز و این نام‌گذاری فرصت مغتنمی برای معرفی زنجان و پتانسیل و داشته‌های آن است؛ با توجه به ابن نام‌گذاری هر ساله در این روز مراسمی در سهرورد زنجان که روستای زادگاه تولد سهرودی است نیز برگزار می‌شود.

شیخ شهاب‌الدین سهروردی را بیشتر بشناسیم

شیخ شهاب‌الدین یحیی بن حبش بن امیرک سهرودی فیلسوفی است که پس از قرن‌ها نامش هنوز بر تارک تاریخ ایران می‌درخشد و طرفداران زیادی در جای جای دنیا دارد. فیلسوفی که حدود ۹۰۰ سال پیش روستای سهرود شهرستان خدابنده زنجان که اکنون به شهر تبدیل شده است به دنیا آمد. کسی که ملقب به شیخ اشراق، شیخ شهید و شیخ مقتول است.

شهاب‌الدین سهروردی که از همان دوران کودکی آموزش‌های خود را در دوره‌های قرائت و حفظ قران در روستای محل ولادتش سهرورد (قره‌قوش) آغاز کرد در سال‌های نوجوانی و جوانی تحصیلات ابتدایی و مقدماتی خود را که شامل حکمت، منطق و اصول فقه بود را در مراغه و نزد استاد فخر رازی گذراند.

پس از آن سهرودی، اصفهان را که مهمترین مرکز علمی و فکری منطقه بود برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. شیخ شهاب‌الدین که چرایی و تفکر در اموراصلی‌ترین دغدغه‌اش شده بود در ادامه برای کسب علم راهی شامات شد و با قبول پیشنهاد ملک ظاهر پسر صلاح‌الدین ایوبی در شامات ماندگار شد.

توجه سهرودی به مسائل پیرامون و بررسی ابعاد مختلف موضوعات موجب شد در همان زمان و در شهر حلب حکمه‌الشراق را به پایان رساند. تلاش‌های شبانه‌روزی شیخ اشراق و مباحث فلسفی و بر زبان آوردن اعتقادات باطنی بدون هیچ تغییری دشمنان سهروردی را هر روز زیادتر می‌کرد.

متهم کردن سهرودی به الحاد، منجر شد بالاخره شیخ جوان اسیر توطئه‌ها شده و توسط صلاح‌الدین ایوبی و پسرش ملک ظاهر که در بین مسلمانان بسیار قابل اعتماد بودند زندانی شود؛ حبسی که در نهایت آزادی دربرنداشت و منجر به مرگ سهروردی در سن ۳۸ سالگی شد.

بسیاری از فیلسوفان شیخ اشراق را رهبر افلاطیون دنیای اسلام می‌دانند. مقدمه اشراق سهروردی حکمت مشائی است؛ حکمتی که سهروردی با گردآوری آثار مشائین به ویژه ابن‌سینا توانست این گونه از آرا مشاء را در حکمت اشراق استفاده کند و فلسفه نویی به نام اشراق را عرضه کند.

از سهروردی هم اکنون حدود ۵۰ کتاب و رساله برجای مانده که شرح رساله آوازپرجبرئیل، التلویحات، حکمت‌الاشراق، بستان‌القلوب، لوامع‌الانوار، رساله عشق، رساله عقل، رساله صفیر سیمرغ از جمله آنها است.

انتهای پیام