به گزارش ایسنا، نبیه بری معتقد است: امروز این موضوع بسیار آسان‌تر است، زیرا همه طرف‌ها با گفت‌وگو موافقت کرده‌اند، به جز یکی که مذاکره نمی‌خواهد، من می‌شنوم که مخالفان می‌گویند مخالف میز گفت‌وگوی رسمی هستند. چه زمانی پشت میز گفت‌وگوی رسمی نشستیم و چه زمانی گفت‌وگو رسمی شد؟ نه در جلسات توافق طائف، نه در جلسات توافق دوحه، نه بین این ۲ نشست در سال ۲۰۰۶ و نه پس از آن. تنها موضوع رسمی که اکنون لازم است، انتخاب رئیس‌جمهور است که در قانون اساسی نتایج گفت‌وگو را تضمین می‌کند.»

بری تاکید کرد: «گفت‌وگویی که من خواستار آن هستم فراتر از نام‌ها است، همان‌طور که آنها گفتند که مخالف نامزدی سلیمان فرنجیه هستند، بنابراین من به آنها گفتم که او تنها کاندیدا نیست، بلکه یکی از کاندیداهایی است که اسامی‌شان روی میز گفت‌وگو رد و بدل می‌شود، اگر روی یک نفر توافق کنیم، هر که باشد، فوراً می‌رویم او را انتخاب می‌کنیم. در غیر این صورت اسامی کاندیداها را مطرح می‌کنیم و سپس با دو، سه یا چهار نامزد به جلسه انتخابات می‌رویم و هرکس اکثریت را کسب کند برنده است. گفت‌وگویی که من خواستار آن هستم، انتخاب فرنجیه نیست، بلکه رئیس‌جمهوری است که از اجماع گروه‌ها برخوردار باشد.»

وی خاطرنشان کرد: گفت‌وگو تنها برای ۱۰ روز انتخاب رئیس جمهور را نهایتا قطعی می‌کند و من این را به همه کسانی که با من صحبت کردند، قول داده‌ام.

بری افزود: «در روز دهم، ما یک رئیس جمهور خواهیم داشت. هیچ‌کس حق ندارد کسی را از حق نامزدی‌اش محروم کند و هیچ‌کس حق ندارد هیچ حزبی را از داشتن نامزد محروم کند. در جلسه انتخابات به رای‌گیری تکیه می‌شود. دعوت شدگان به مذاکره تنها ۱۶ روسای  فراکسیون‌های پارلمانی هستند نه روسای احزاب فراکسیون‌ها. آنها حد نصاب بیش از دو سوم نمایندگان را پوشش خواهند داد و این حد نصاب لازم برای برگزاری جلسه انتخاب رئیس جمهور است، خواه در جلسه اول پیروز شود یا در جلسه دوم یا جلسه بعدی.»

بری گفت: «بنابراین، حد نصاب دو سوم است که منعکس کننده یک اجماع ملی است و زمانی که آنها در مجلس گرد هم آیند بعد از آن رئیس جمهور انتخاب می‌شود. در این جلسه هر حزبی آزاد است که انتخاب کند چه کسی را نامزد می‌کند یا به چه کسی رای منفی می‌دهد. قبل از اینکه به این لحظه برسیم، لازم است با درک گسترده‌ای به کل این مساله نزدیک شویم که انتقال از انتخاب رئیس جمهور به معضلات زیر را تضمین می‌کند که بعداً با آن مواجه خواهیم شد: نامگذاری رئیس جمهور منتخب و تشکیل دولت. ما سختی‌های آنها را به خوبی می‌دانیم، زیرا ماه‌های زیادی را تجربه کرده‌ایم. ما اکنون به توافقی مبنی بر کوتاه کردن مهلت‌های احیای اختیارات قوه مجریه با شروع انتخاب رئیس‌جمهور، نیاز مبرم داریم.»

بری توضیح داد: «رفتن به جلسه‌ انتخاب رئیس جمهور که نمی‌دانیم چه کسی در آن نامزد می‌شود یا چه کسی انتخاب می‌شود، اصلاً وارد نیست. در تاریخ انتخابات ریاست جمهوری ما هرگز نمایندگانی وارد جلسه انتخاباتی نشده‌اند که نامزدها را نشناسند. قبل از توافقنامه طائف و همچنین پس از آن و نمونه‌های زیادی وجود دارد که رئیس‌جمهور منتخب قبل از حضور در جلسه زمانی که بر سر او توافق می‌شود، یا زمانی که ۲ یا چند نامزد اعلام شده با هم رقابت می‌کنند، شناخته می‌شود.

به گزارش روزنامه الاخبار، وی «هنوز به نامزدی سلیمان فرنجیه، رئیس جریان المرده، از زمانی که برای اولین بار در مارس ۲۰۲۳ او را نامزد کرد، پایبند است».

وی گفت: «من او را پس از ۱۱ جلسه انتخابات که میشل معوض تنها کاندیدا بود نامزد کردم. در طول ۱۱ جلسه (بین ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲ تا ۱۹ ژانویه ۲۰۲۳) بیشترین تعداد آرایی که وی به دست آورد تنها ۴۴ رای بود، در حالی که تیم ما با اوراق سفید رای داد تا یک نامزد دوم وجود داشته باشد، چیزی که در جلسه دوازدهم (۱۴ ژوئن ۲۰۲۳) اتفاق افتاد نشان داد که گفت‌وگو برای انتخاب رئیس‌جمهور بیش از حد ضروری شده است، زیرا همه ما متوجه شدیم که هیچ‌کس نمی‌تواند کاندیدای خود را به زور انتخاب کند، یا مانع از انتخاب نامزد طرف مقابل شود. من و تیمم فرنجیه را معرفی کردیم و بقیه نام دیگری را معرفی کردند. در نهایت، جبران باسیل، نماینده گفت که از گفت‌وگویی که من پس از ممانعت‌ها به آن فراخواندم، حمایت می‌کند. من از قبل می‌دانستم که او علیه سلیمان فرنجیه رای خواهد داد یا نامزدی دیگر برای رقابت با فرنجیه معرفی خواهد کرد. این امر مانع از آن نشد که بگوید در گفت‌وگو شرکت نمی‌کند و سایر طوایف و گروه‌ها نیز همین را گفتند.»

انتهای  پیام