به گزارش ایسنا، عربستان سعودی در یک نبرد شانه‌ به شانه با دبی برای کسب عنوان اولین پذیرنده نهایی فناوری‌های پیشرفته رقابت می‌کند. هر دوی آنها همیشه آماده‌اند تا پول زیادی را صرف ایده‌های آینده نگرانه کنند، سعودی‌ها در حال حاضر با آسمان خراش‌های سر به فلک کشیده صد مایلی که از میان بیابان می‌گذرند، پروژه‌های هایپرلوپ، استادیوم فوتبال نفس‌گیر و یک استادیوم غول آسا و یک آسمان‌خراش مکعبی به اندازه ۲۰ ساختمان امپایر استیت در حال پیشروی هستند.

به نقل از نیواطلس، ‌دبی نیز می‌تواند سر خود را بالا نگه دارد زیرا استخرهای غواصی بسیار بزرگ که شهرهای غرق شده‌ای را در خود جای‌ داده‌اند، موتورسیکلت‌های پروازی خطرناک و ناپایدار پلیس، بلندترین ساختمان جهان در حال حاضر و آتش نشانانی با جت پک را در خود جای داده است.

محمد القحطانی، مدیرعامل شرکت هلدینگ عربستان سعودی امروز در یک پست لینکدین، اعلام کرد که ناوگانی از بالگردهای الکتریکی مینیاتوری برای حمل بازدیدکنندگان به اطراف محل نمایشگاه بین‌المللی اکسپو ریاض در سال ۲۰۳۰ مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

این بالگردهای نسبتا کم‌هزینه، تک‌نفره و دو نفره، برد باتری تا ۵۰ کیلومتر(۳۱ مایل) دارد که برای یک محل نسبتا کوچک بسیار مناسب خواهد بود. نسخه دارای دو صندلی تا ۲۰۰ کیلوگرم(۴۴۱ پوند) وزن انسان را تحمل می‌کند. اگر آنها محدود به پرواز در اطراف منطقه اکسپو باشند، بعید است که به حداکثر سرعت خود یعنی ۱۳۰ کیلومتر در ساعت(۸۱ مایل در ساعت) برسند.

بدنه بالگرد ساده است. یک غلاف ساده با یک جفت پروانه در بالا که به صورت هم محور روی هم قرار گرفته‌اند و طراحی شده‌اند تا واکنش‌های گشتاور یکدیگر را متعادل کنند و نیاز به پروانه سنتی روی دُم را از بین ببرند. وزن کل بالگرد در حالت تک سرنشین تنها ۲۱۰ کیلوگرم(۴۶۳ پوند) است، و پروانه‌های نسبتا کوتاه آن نویز کمتر از ۵۵ دسی بل را در ارتفاع ۱۵۰ متری(۴۹۰ فوتی) نوید می‌دهند که صدایی کمتر از یک مکالمه آرام در نمودار مقیاس نویز است.

این طرح به این بالگرد اجازه می‌دهد تا تحت مقررات موجود پرواز کند و نیازی به توجه ویژه نظارتی مانند سایر هواپیماهای چند پروانه عمود پرواز نداشته باشد.

فلای‌نو(FlyNow) شش سال فرصت دارد تا بتواند آنها را در تیراژ بالا تولید کند تا «هزاران» مورد از این بالگردها در اکسپو ۲۰۳۰ به خدمت گرفته شوند. اما کار سختی پیش رو دارد. هنگامی که برای اولین بار در ماه فوریه با دستگاه آن روبرو شدیم، این شرکت در حال انجام «آزمایش‌های زمینی» بر روی یک مدل مفهومی بود، اما به نظر نمی‌رسد هیچ نشانه‌ای مبنی بر پرواز بالگرد در این مرحله وجود داشته باشد. بنابراین، حتی زمانی که دفتر منطقه‌ای و خط مونتاژ عربستان سعودی راه‌اندازی شود، راه زیادی پیش رو است.

مطمئنا، آنها به کنترل مستقل ناوگان نیاز دارند، زیرا به نظر نمی‌رسد سیستم‌های کنترل‌ در کابین وجود داشته باشد و اگر وجود داشته باشد نیز کسی نمی‌خواهد هزاران گردشگر بین‌المللی را همزمان با آنها رها کند.

این بالگردها دستکم به اندازه یک مکان پارک خودرو برای شارژ کردن فضا نیاز دارند و البته نمی‌توان از نیاز به یک منطقه مناسب برای برخاستن و فرود چشم‌پوشی کرد. بنابراین هزاران مورد از این بالگردها به سطح آزاد مناسب نیاز خواهند داشت. از سوی دیگر، ریاض شهری نسبتا کوچک است و دارای دشت‌های بیابانی با شن و ماسه‌های قرمز فراوان است که کیلومترها در همه جهات کشیده شده‌اند، بنابراین فضای مورد نیاز وجود دارد البته اگر بتوان شارژرها را در آن مناطق متصل کرد.
انتهای پیام