دکتر «محمدنبی صالحی» در گفتگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: این روزها بحثی که در اکثر موقعیت‌ها وجود دارد، درباره بسیاری از فعالیت‌های مجازی مثل نات‌کوین و همستر است که در پشت پرده فعالیت‌های مجازی این بازی‌ها مضراتی وجود دارد.
این روانشناس گفت: سکه‌های همستر مثل مواد مخدر باعث فعال شدن دوپامین در مغز می‌شوند و به دنبال این فعالیت‌ها و ترشح دوپامین، فرد به این رفتارها عادت می‌کند، سیستم دوپامین همان سیستمی است که ما را شاد می‌کند، وقتی پاداش‌های غیر منتظره یا پاداش‌های خوبی به دست می‌آوریم این سیستم فعال می‌شود، همچنین این سیستم انگیزه افراد را نیز کنترل می‌کند و بر روی رفتارها و اهداف مهم مثل اهداف ورزشی، درسی، شغلی یا اقتصادی تاثیر می‌گذارد. 
این مدرس دانشگاه ادامه داد: وقتی که ما یک رفتاری را انجام می‌دهیم برای مثال در این بازی، سکه دریافت می‌کنیم این سکه‌ها همان پاداش‌ها هستند و باعث ترشح دوپامین می‌شوند و ما عادت می‌کنیم که هر رفتاری را انجام می‌دهیم باید در همان لحظه پاداش آن را سریع دریافت کنیم، در اعتیاد نیز همین اتفاق رخ می‌دهد، فرد وقتی یک رفتار اعتیاد گونه را انجام می‌دهد حالت سرخوشی و لذت به آن دست می‌دهد و به دنبال آن پاداش‌های فوری و آنی می‌خواهد و تحمل و تاب‌آوری را از دست می‌دهد و به مرور عادت می‌کند که بدون تلاش خاصی به دنبال پاداش و نتیجه باشد و تنها با ضربه زدن بر روی صفحه گوشی چند سکه بگیرد، به امید اینکه این‌ها به پول تبدیل شوند. 
صالحی افزود: وقتی فرد این سکه‌ها را دریافت می‌کند، در ذهن خود به اشتباه درآمد مالی کلان در نظر می‌گیرد و بعدها باعث می‌شود از اهداف، فعالیت‌ها و برنامه‌های اصلی که نیاز به تلاش دارند و پاداش‌های آن‌ها بلند مدت‌تر هستند کناره‌گیری کند، چون سیستم انتظار فرد تغییر کرده است. وقتی یک رفتاری انجام می‌گیرد و در لحظه پاداش آن را دریافت می‌کنیم، انتظار می‌رود بقیه رفتارها هم به همین شکل باشند در صورتی که در دنیای واقعی اصلا این‌چنین نیست. 
وی با تاکید بر اینکه رفتار اعتیاد گونه‌ای که در سکه‌های همستر وجود دارد در مواد مخدر نیز دیده می‌شود، گفت: بخش دیگری از مضرات این بازی حالت اجتماعی آن است، برای مثال زمانی که وارد خانه شخصی می‌شوید و چند نفر با گوشی خود در حال ضربه به صفحه موبایل هستند، شاید از دید آن‌ها این موضوع قابل قبول باشد اما تصور کنید زمانی که فردی در جریان این بازی قرار ندارد، در این جمع حضور پیدا کند، بی‌شک برای او به هیچ وجه این رفتارها نرمال نیست. این کار باعث می‌شود ذهن و تمرکز فرد از فعالیت‌های دیگر دور شود و از ارتباطات بین فردی و دنیای واقعی فاصله بگیرد. 
این مدرس دانشگاه گفت:ممکن است همستر به یک بازی بیمارگون تبدیل شود. باید از خود بپرسیم  اگر در این بازی پولی را نیز دریافت کردیم آیا ارزش دارد این بازی این همه حالت‌ها را به ما دیکته کند و ما را از زندگی واقعی دور کند و حالت اعتیادی پیدا کنیم. ممکن است این سکه‌ها تبدیل به پول اندکی شود ولی بی‌شک آن زمان هیچ ارزشی برای ما ندارد، پس فرایندهای پشت پرده را در نظر بگیریم و به صورت واقع بینانه آن را تحلیل کنیم.
انتهای پیام