تاسوعا و عاشورا در فرهنگ شیعی دو نماد عشق و دلباختگی برابر معبود است و شنیدن این دو واژه برای هر آزاده‌ای یادآور نهایت اخلاص، وفا، جوانمردی و آزادگی در جهان است.

تاسوعا و عاشورا نه تنها در میان ایرانیان و شیعیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که حتی اقلیت‌های دینی احترام خاصی برای مقام شهدای کربلا به ویژه سیدالشهدا(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) و بزرگداشت روزهای تاسوعا و عاشورا قائل هستند. 

امام حسین(ع) رفت تا احیاگر دین جدش باشد، تا جهان و جهانیان بازگو کنند عشق و ایثاری را که موجب گذشت از فرزند، برادر، خانواده، شهر و دیار، ابا و اجدادیش شد. 

حجت‌الاسلام جعفر یوسفی نماینده ولی فقیه در سپاه ناحیه نور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: ریشه قیام عاشورا در سوره مریم آیه ۵۹ که رهبر معظم انقلاب از این آیه شریفه استنباط می‌کند دو چیز است که در حقیقت دو درد جامعه اسلامی بعد از ارتحال پیامبر اکرم(ص) می توان نام برد.

وی افزود: ریشه قیام عاشورا در درجه اول (اضاعوالصلاه) یعنی ازبین رفتن و فراموش کردن احکام و ارزش‌های الهی در جامعه و ضد ارزش‌ها جای ارزش‌ها را گرفتن؛ دوم (واتبعوالشهوات) حرکت مسلمانان بعد از پیامبر به دنبال ثروت اندوزی و اشرافی‌گری و تجمل گرایی و دست اندازی به بیت‌المال رفتن است که امام حسین (ع) در روز عاشورا فرمود: می‌دانید چرا به حرفم گوش نمی‌دهید چون شکم‌های شما از حرام پرشده است.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: آزاد شدن دین از اسارت رفتن به دست دشمنان و پیاده شدن دین در متن زندگی اجتماعی و بیرون آمدن دین از جنبه فردی را  پیام بزرگ عاشورا است.

 حجت‌الاسلام یوسفی در پاسخ به سوال خبرنگار که چه درس‌هایی می‌توان از عاشورا گرفت، گفت: می‌توان از عاشورا درس‌هایی چون امام شناسی، ولایت مداری و تبعیت از امام، دشمن شناسی و تسلیم دشمن نشدن، حفظ حجاب و عفت که اسرای کربلا مواظب بودن در این مدت اسارت حجاب و پوشش آنها محفوظ بماند که متاسفانه الان این ارزش الهی کمرنگ شده است را بر گرفت.

وی ادامه داد: همچنین احیای ارزش‌های اسلامی و الهی مانند نماز، حیا ،عفت، حجاب، غیرت و ناموس پرستی، عزت در جامعه اسلامی از دیگر درس‌های قیام عاشورا است.

نماینده ولی فقیه در سپاه ناحیه نور در توصیه به جوانان در رابطه با اینکه چگونه می‌توانند راه امام حسین(ع) و یارانش را ادامه دهند، خاطرنشان کرد: جوانان می‌توانند با مطالعه از زندگی امام حسین (ع) و حضرت عباس(ع) و الگو قرار دادن این دو بزرگوار در زندگی فردی و اجتماعی، درس گرفتن از بصیرت و دشمن شناسی حضرت عباس(ع) که امان نامه را در روز  عاشورا از شمر ملعون قبول نکرد و در مقابل ظلم سر خم نکرد، وارد کردن امام حسین (ع) در متن زندگی خود، یاد گرفتن عشق، محبت، مهربانی، ادب و معرفت از امام حسین(ع) چرا که تمام زندگی امام فقط حماسه و نبرد نبود امام اخلاق و زندگی هم بود.

انتهای پیام