مصطفی رحماندوست، شاعر، نویسنده و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان، در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: شعر در تاریخ ادبیات کشورِ ما دارای پیشینه‌ای بسیار بیشتر از داستان است، به‌طوری که باید گفت که گوشت و پوست و خون ایرانی از قرن‌ها پیش با شعر عجین شده است.

او با تأکید بر اینکه شعر می‌تواند به بازیابی هویت فرهنگی یک جامعه کمک کند، افزود: اگر شعر راه خود را پیدا کند و حالت بازاری نداشته باشد و سُرایندۀ آن نیز اهل فکر و فرهنگ باشد مسلماً می‌تواند در احیای فرهنگ ایرانی نقش مهم و موثری داشته باشد.

این شاعر و ادیب برجسته کشورمان با تأکید بر اهمیت شعر کودک، اضافه کرد: در این میان، شعر کودک بدون تردید پلی به سوی ادبیات کلاسیک و درواقع ادبیات گذشتۀ ما است؛ اما باید اشاره کرد که باید از زبان کودکانِ امروز برای انتقال و القای شعر کلاسیک به این گروه سنی استفاده کرد.

رحماندوست دراین‌باره توضیح داد: کودکانِ ما نمی‌توانند به‌طور مستقیم از ادبیات کلاسیک استفاده کنند، چراکه باید در ابتدا با ریتم، وزن، قافیه و خیال‌پردازی آشنا شوند و بعد از آن بتوانند به شعر بزرگسال و قدیمیِ ما که جزئی از هویت فرهنگ ایرانی است راه پیدا کنند.

این نویسنده و شاعر کودک و نوجوان با اشاره به اهمیت قصه‌گویی در شعر، گفت: شعر کودک، شعر قصه‌گو است؛ همان‌طور که سینمای کودک نیز سینمای قصه‌گو است و اگر قصه نگویند نمی‌توانند به حیات فرهنگیِ خود ادامه دهند. البته روایت در شعر کودک دارای خصوصیات و ویژگی‌های مفصلی است، درواقع روایت در شعر کودک یعنی شعر قصه‌گو، و قدر مسلم اگر ترتیب حادثه‌ها در شعر کودک به صورت کلمه‌های آهنگین باشد از جذابیت بیشتری برخوردار است.

او با اشاره به آغاز چهارمین جشنواره ملی شعر کودک در شاهین‌شهر، اظهار کرد: با آغاز دهۀ نود، جشنواره ملی شعر کودک نیز در شاهین‌شهر به مدت سه سال برگزار شد که نشان‌دهندۀ توجه ویژۀ مدیریت آن زمانِ این شهر به مباحث فرهنگی بود، اما متأسفانه این حرکت با تغییر مدیریت شهری ادامه پیدا نکرد، درحالی‌که شاهین‌شهر می‌توانست به پایگاهی برای شعر کودک تبدیل شود. خوشحالم که رویکرد مدیریت جدید در این شهر، تداوم دوبارۀ جشنواره ملی شعر کودک در این شهر است، آرزوی من این است که شاهین‌شهر مرکز شعر کودک در ایران باشد.

رحماندوست تأکید کرد: مدیریت در کشور ما باید به گونه‌ای پیش برود که برگزاری جشنواره‌های فرهنگی مانند جشنواره شعر کودک در شهرهای کوچک پا بگیرد؛ اگر این جشنواره در شاهین‌شهر قطع نشده و ادامه پیدا کرده بود، اکنون شاهین‌شهر پایگاه شعر کودک در کشور بود.

این شاعر و نویسندۀ پیشکسوت تأکید کرد: شاهین‌شهر تنها شهر ایران است که پارک شاعرانِ کودک دارد و تنها شهری است که هم‌زمان با برگزاری جشنواره ملی شعر کودک در این شهر که سه دوره از آن در سال‌های آغازین دهۀ نود برگزار شد، شاعران بسیاری به این شهر آمدند و حرکت‌های خاص و شایان توجهی انجام شد؛ ازجمله اینکه درختان بسیاری توسط شاعران شعر کودک در شاهین‌شهر کاشته شد.

او ادامه داد: شالودۀ فرهنگی شاهین‌شهر به شکلی است که می‌تواند در زمینۀ شعر کودک موفق عمل کند. آمیختگی فرهنگی و وجود فرهنگ‌های مختلف در این شهر به این موضوع کمک بسیاری خواهد کرد. در این بین باید تأکید کرد که امروزه وسایل ارتباط جمعی باعث نزدیکی شهرها و کشورها شده و تنها کافی است که یک نقطه از جغرافیای جهان به یک پایگاه تبدیل شود، در آن صورت است که همه می‌توانند از این جریان فرهنگی آگاه شوند. شاهین‌شهر نیز می‌تواند پایگاه شعر کودک باشد.

رحماندوست همچنین کودکان را خطاب قرار داده و به آنها گفت: با قدرت و رو به جلو حرکت کنید تا جزو مسئولان خوبِ کشور باشید نه مسئولانی که حرکت‌های فرهنگی را قطع می‌کنند.

انتهای پیام