سلسله مقالات کتاب «انسانشناسی یادگیری در کودکی» با ویراستاری دیوید لنسی قومنگار، جان باک، انسانشناس تکاملی و سوزان گسکینز انسانشناس روانشناسی در ۵ بخش «فهم پژوهش انسانشناسانه، یادگیری به مثابه فرایندی اجتماعی، یادگیری معانی فرهنگی، یادگیری امرار معاش و یادگیری در قرن بیست و یکم» چشماندازهای متفاوت دیرینهشناسان، انسانشناسان فرهنگی، انسانشناسان تکاملی، زبانشناسان و دیگرانی که پیوند مشترک انسانشناسی دارند را با هدف تلفیق بازنمایی این سنتهای پژوهشی و یافتن مخرج مشترک آنها گردآورده است.
در این کتاب دیوید لنسی قومنگار بر تجربه فردی فرهنگ پذیری و وجوه اشتراک و افتراق میان صورت و کارکرد کودکی در فرهنگهایی با ابعاد جغرافیایی و زمانی مختلف تاکید میکند، مطالعات جان باک، انسانشناس تکاملی بر این متمرکز میشود که محیط چگونه الگوی مبنایی انسان را شکل داده است و افراد چگونه در فرایند رشد به زمینههای اجتماعی، بومشناسانه و فرهنگی خود واکنش نشان میدهند و هدف کار سوزان گسکینز انسانشناس روانشناسی تولید و بازتولید فرهنگ از طریق ساخت معنا از تجربه افراد بوده است.
اما در نهایت دیوید ف.لنسی، جان باک و سوزان گسکینز در این کتاب بر ۶ اصل توافق دارند؛ انسان در کودکی ظرفیت منعطف و قدرتمندی برای یادگیری دارد، فرهنگ اهداف و نتایج یادگیری را تعیین میکند، فرهنگ برای پیشبرد انتقال خود شامل ایدههای قوامیافته در این باره است که کی و چگونه میتوان از کودک توقع داشت رفتارها و مهارتهای باارزشی را فراگیرد که باعث موفقیتش میشود، یادگیری در فرایندهای اجتماعی جاسازی شدهاند، کودکان همزمان در حال بودن و شدناند و حین کنش هر لحظهشان با رفتاری متناسب سن خودشان در حال حرکت و سیر به سوی بزرگسالی نیز هستند و در نهایت اینکه کودکان باید در فرایند یادگیری نقشی فعال برعهده داشته باشند.
در مجموع چشماندازهای انسانشناسانه بیانگر این است که یادگیری در کودکی از راه مشارکت معنادار اجتماعی در دوره طولانی پیش از بلوغ رخ میدهد و اگر کودکان فعالانه در محیطهای روزمره مشارکت کنندگانی مولد در پی یادگیری باشند در طول زمان نیز به بزرگسالانی کارآمد بدل خواهند شد.
کتاب «انسانشناسی یادگیری در کودکی» با ویراستاری دیوید ف.لنسی، جان باک و سوزان گسکینز با ترجمه سید محمد بهروز را انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد در ۳۹۲ صفحه رهسپار بازار کتاب کرده است.
منبع:
کتابنیوز
انتهای پیام
نظرات