به گزارش ایسنا، «استفان برایان» معاون پیشین وزیر دفاع آمریکا در یادداشتی که در یک روزنامه هنگ‌کنگی منتشر شده مطرح کرد که جنگ اوکراین نه به توافق صلح، بلکه به تسلیم منجر خواهد شد.

در این یادداشت با اشاره به گفت‌وگوی «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین با فیلادلفیا اینکوایرر که استفان برایان آن را بیانیه‌ای درباره توافق صلح با روسیه تلقی کرده، آمده است: زلنسکی در این گفت‌وگو مطرح کرد که مذاکرات مستقمی میان اوکراین و روسیه امکان‌پذیر نیست اما ممکن است از طریق طرف سومی مذاکرات غیرمستقیم انجام شود. در این سناریوی پیشنهادی زلنسکی، طرف سوم یک میانجی خواهد بود و هر توافقی تنها با این میانجی انجام خواهد شد، نه میان اوکراین و روسیه. زلنسکی پیشنهاد کرد که سازمان ملل می‌تواند ایفاکننده این نقش باشد.

اگرچه، طرح پیشنهادی زلنسکی به بسیاری از دلایل عملیاتی نیست اما عمده‌ترین‌شان این است که این اوکراین و روسیه هستند که باید در نهایت بر سر پایان دادن به یک درگیری به توافق برسند.

برایان می‌گوید، همان طور که توافقات مینسک (۲۰۱۴، ۲۰۱۵) ثابت کرد، هیچ امیدی به اجرای هرگونه توافق توسط کشور طرف سوم نیست. مینسک موردی چند وجهی بود که توافق آن توسط روسیه، اوکراین و سازمان امنیت و همکاری اروپا امضا شد.

در این یادداشت آمده است: اوکراین از اجرای این توافق سر باز زد و سازمان امنیت و همکاری اروپا نیز بی‌بخار از آب درآمد و تمایلی به تلاش برای اجرای توافقات مینسک نشان نداد. این توافق از حمایت سیاسی آلمان و فرانسه برخوردار بود، اگرچه هیچ یک از آن‌ها امضاکننده توافق یا به هر شکلی، موظف به حمایت از توافق حاصل‌شده نبود.

پیشنهاد زلنسکی واقعا فقط یک کار بیهوده دیگر برای منحرف کردن انتقادها از اوکراین به دلیل رویگردانی از حل‌وفصل این مناقشه با روسیه است. سه عامل قوی مانع آمدن زلنسکی پای میز مذاکره می‌شود.

‌مهم‌ترین آن‌ها بازیگران آنگلوساکسون ناتو، یعنی آمریکا و انگلیس هستند که سرسختانه، مخالف هرگونه مذاکرات با روسیه هستند. آمریکا هر کاری که توانسته کرده است، از جمله از طریق تحریم‌ها و اقدامات دیپلماتیک برای جلوگیری از گفت‌وگو با روسیه در زمینه هر موضوعی (بجز تبادل زندانیان).

دومین عامل، قانونی در اوکراین است که از حمایت و پشتیبانی زلنسکی برخوردار است و مانع مذاکرات با روسیه می‌شود. پارلمان اوکراین می‌تواند در صورتی که زلنسکی بخواهد، این قانون را در یک نانو ثانیه فسخ کند اما احتمالا، او حاضر به این کار نخواهد شد.

زلنسکی به کلی، پارلمان اوکراین را کنترل می‌کند، او سیاستمداران اپوزیسیون را بازداشت یا تبعید کرده است و مطبوعات و دیگر رسانه‌ها را تحت کنترل دارد. سختگیری زلنسکی به این معنا است که او شخصا، اجازه مذاکرات مستقیم را نخواهد داد.

زلنسکی همچنین فرمانی را امضا کرده است که هرگونه مذاکرات با «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه را ممنوع می‌سازد.

عامل سوم مرتبط با فشار بر زلنسکی از سوی ملی‌گرایان راست افراطی، به‌ویژه هنگ نئو نازی «آزوف» است. گواه آشکار آن اخراج سرهنگ «یوری سودول» فرمانده ارشد نیروهای کی‌یف در منطقه خارکیف است.

سودول از سوی مقامات آزوف به کشتن اوکراینی‌ها بیشتر از روس‌ها در نبردهای خارکیف متهم شده بود. آزوف پیام آن‌ها را به رادا (پارلمان اوکراین) منتقل کرد و زلنسکی آن‌ها را موظف به اخراج سودول کرد.

از زمان عزل سودول، وضعیت اوکراین در سراسر خطوط مرز بدتر شد. تلفات نبردهای اوکراین بسیار بالا است و در برخی از روزها ۲ هزار نفر مجروح می‌شوند.

در ادامه این مطلب آمده است: روس‌ها می‌گویند، زلنسکی شریک مذاکره‌کننده مناسبی نیست، چراکه دوران ریاست‌جمهوری او در ماه مه به پایان رسیده است. سردرگمی‌هایی درباره وضعیت قانونی در اوکراین وجود دارد اما کارشناسان در داخل و خارج اوکراین معتقدند رهبری این کشور باید از زمان پایان دوره خدمت زلنسکی به رئیس پارلمان اوکراین منتقل شود.

«روسلان استفانچوک» رئیس پارلمان اوکراین از نظر سیاسی فعال‌تر شده است، اگرچه، با تداوم حکمرانی زلنسکی مخالفتی نکرده است.

در این میان، با توجه به وضعیت میدان، روس‌ها تردید ندارند که به زودی، زمانی فرا خواهد رسیدن که ارتش اوکراین یا فرو می‌پاشد، یا تسلیم می‌شود و یا هر دو.

در هر صورت، دولت اوکراین چاره‌ای جز این نخواهد داشت که به نوعی جایگزین شود، شاید با یک دوره موقت حاکمیت نظامی به انتخاب روسیه. این امر به روس‌ها اجازه می‌دهد که یک توافق کاپیتولاسیون را با دولت جاگزین انجام دهد.

تسلیم شدن ارتش اوکراین و توافق با دولت تعیین‌شده از سوی روسیه تداوم مداخله ناتو در اوکراین را امکان‌ناپذیر خواهد کرد.

برایان در پایان نوشت: این موضوع، سرانجام و پس از آن که ناتو تحولات رخ‌داده را هضم کند، باعث شکل گرفتن توافقی امنیتی میان ناتو و روسیه خواهد شد. متاسفانه، پر کردن ناتو از رهبران سیاسی مانند «مارک روته» که از دور خارج شده‌اند، خبر خوشی برای آینده این ائتلاف به همراه ندارد. پیام اصلی برای ناتو در صورتی که روس‌ها در اوکراین پیروز شوند، که البته احتمال آن رو به افزایش است، آن است که این ائتلاف امنیتی باید گسترش خود را متوقف کند و به دنبال تمهیدات بادوام‌تری در ارتباط با روسیه در اروپا باشد.

انتهای پیام