حسین اسماعیلی، عضو هیات مدیره و مدیر بازرگانی یکی از شرکتهای دانشبنیان مستقر در پارک فناوری پردیس در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به دستاوردهای این شرکت در حوزه امحاء زباله با روشهای دوستدار طبیعت «گازیسازی زباله»، گفت: روش گازیسازی زباله آخرین تکنولوژی موجود در دنیا در زمینه بازیافت زباله و پسماند است. در سیستمهای زبالهسوز معمول، زباله در دمای ۷۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد سوزانده میشود که حاصل آن دود داغی است که این دود داغ در کنار آب مقطر قرار میگیرد و آب مقطر تبدیل به بخار و این بخار در ژنراتور تبدیل به برق میشود. این سیستم در بوشهر نصب شده و مورد بهرهبرداری قرار گرفته است، ولی به دلیل آلایندههای زیادی که دارد، از سوی مدعیالعموم شکایتی طرح شده است.
وی اظهار کرد: ما با اجرای پروژهای توانستیم با اجرای طرح پایلوت در کرج، فناوری سبز و دوستدار طبیعت خود را در زمینه بازیافت پسماندهای عفونی و بیمارستانی، صنعتی و شهری به اثبات برسانیم.
اسماعیلی با بیان اینکه اعضای این شرکت دارای مقالات بینالمللی در ژونالهای معتبر هستند، گفت: ما در حالی که نتوانستیم در کشور قراردادی برای افتتاح کارخانه پسماند راهاندازی کنیم، در طی نمایشگاه اینوتکس موفق به انعقاد قراردادی با آفریقای جنوبی شدیم. در این فناوری علاو بر رفع معضل پسماند میتوانیم از آن تولید ثروت کنیم.
وی با اشاره به عوارض جانبی امحاء غیر اصولی پسماندها، با تاکید بر اینکه در حال حاضر ما اراضی با ارزش شالی و آبهای زیر زمینی شهرهای شمالی کشور را به دلیل رهاسازی پسماندها از بین میبریم، افزود: پسماند میتواند انواع بیماریها را در ساکنان منطقه اشاعه دهد و اکنون وضعیت شهرهای شمالی به گونهای است که کسی راغب نیست محصولات کشاورزی آن را مصرف کند.
اسماعیلی با اشاره به گفتههای مسؤولان سازمان محیط زیست که پسماند سالیانه ۸۷ هزار میلیارد تومان به کشور خسارت وارد میکند، اظهار کرد: وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی نیز درجلسه هیات وزیران اعلام کرد که پسماند به صنعت گردشگری کشور ضربه وارد کرده است. ما با عدم مدیریت پسماند به طبیعت، رودخانهها و کشور خسارت وارد میکنیم، در حالی که ما در شرکت خود فناوریای را عرضه کردیم که علاوه بر رفع مشکلات کشور، میتوان تولید ثروت کرد.
وی اضافه کرد: برای تجاریسازی این سامانه ما با بسیاری از مسؤولان همچون استانداران و شهرداریها وارد مذاکره شدیم و اعلام کردیم که مسؤولان به کارخانه ما مراجعه کنند و با هر پسماندی، از این دستگاه تست بگیرند.
به گفته وی، این دستگاه به اندازهای دارای فناوری پاک است که در وسط شهر توکیو این دستگاه نصب شده و مورد بهرهبرداری قرار گیرفته است، ولی در ایران همچنان از محصولات بی کیفیت و منسوخ شده کشور چین استفاده میشود. دستگاههای وارداتی، دستگاههای تودهسوز و زبالهسوزی هستند که مصرف آب زیاد و آلایندههای زیادی دارند، ضمن آنکه هر نوع زبالهای را امحاء نمیکنند.
مدیر بازرگانی این شرکت دانشبنیان با بیان اینکه بهرهگیری از فناوریهای وارداتی علاوه بر خروج ارز از کشور، نتیجه مطلوبی برای کشور نداشته است، گفت: آیا مشکلات سایتهای تهران، رشت و آرادکوه با این فناوری مرتفع شده است؟ خیر، تنها یک شرکت اقدام به واردات این دستگاه کرده و اجازه فعالیت به شرکتهای دانشبنیان در این عرصه داده نمیشود. فناوریای که اکنون به کشور وارد شده، استفاده از آن در کشور چین ممنوع است.
اسماعیلی با بیان این که از سوی دیگر با مدیرانی در ارتباط هستیم که دانش و رغبتی را برای بهکارگیری این فناوری ندارند، خاطر نشان کرد: حتی اقدامات یک کارشناس جزء دستگاهها نیز میتواند فعالیتهای شرکتهای دانشبنیان را متوقف کند؛ چرا که برخی از آنها از شرکتهای دانشبنیان مجوزهایی را میخواهند که اصلا وجود ندارند؛ نمونه آن دریافت مجوز محیط زیستی بر روی فناوری ما بوده است که بعد از ۴ ماه دوندگی، به ما اعلام شد که چنین مجوزی در کشور وجود ندارد.
وی نمونه دیگر اقدامات متوقفکننده محصولات دانشبنیان را تاکید برای اخذ مجوز از کشورهای خارجی دانست و یادآور شد: اگر کشور فعالیتهای معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری را پذیرفته است، چرا مجوزهای آن در دستگاههای دیگر قابل پذیرش نیست؟
عضو هیات علمی این شرکت دانشبنیان، افزود: سومین موردی که از ما خواسته شد آن را تهیه کنیم و باعث تعجب همگان بود، ارائه وندور لیست یعنی کل نقشه دستگاه بوده است و این گفته به اندازهای تعجب آور بود که رویس آن مجموعه به آن کارشناس گفت که «تو چه مرجع علمی هستی که چنین درخواستی داری»؟
وی ادامه داد: علاوه بر همه اینها، مشاهده کردیم که وقتی از کارخانه ما بازدید میکنند، به ما اعلام میشود که سایز و مقیاس دستگاه کوچک است؛ ولی یک شرکت که با هزینه شخصی خودش، دستگاهی با ۵ تن در روز به تولید رسانده است، چگونه میتواند دستگاهی با مقیاس بزرگتر تولید کند.
اسماعیلی با تاکید بر اینکه ما منتظر انعقاد قراردادی هستیم، گفت: ما با شرکت در نمایشگاه اینوتکس که در اردیبهشت ماه امسال برگزار شد، در مدت ۴ روز توانستیم با برگزاری جلسهای با هیات تجاری آفریقای جنوبی و بازدید این هیات از کارخانه خود، قراردادی برای انتقال تکنولوژی با آنها منعقد کنیم. آنها حتی به ما پیشنهاد دادند که اگر در ایران بازاری نداریم، آنها با ایجاد شرکتی اجازه فعالیت در این کشور را به ما میدهند.
عضو هیات مدیره این شرکت تاکید کرد: این در حالی است که محصولی که ما داریم، علاوه بر حفظ سلامت مردم و محیط زیست، از خروج ارز جلوگیری میکند و حداقل ۱۰ شرکت دانشبنیان در کنار ما رشد خواهند کرد و برای بیش از ۲ هزار نفر اشتغالآفرینی مستقیم دارد و در بازدید هیاتهایی از کشورهای عراق، ترکیه، افغانستان و امارات از کارخانه ما هر چند تحسین آنها را برانگیخت، ولی این سؤال را مطرح میکردند که در کشور ایران چند طرح از این دستگاه اجرایی شده است و ما همواره سرمان پایین بوده است.
وی با تاکید بر اینکه «زمان» برای شرکتهای دانشبنیان بسیار مهم است، افزود: ما همچنان موفق به فروش این دستگاه در کشور نشدیم و تنها بوروکراسی شدید اداری بسیار پیچیده و زمانبر است.
اسماعیلی به «تولید بار اول» از موارد تاکید شده در قانون جهش تولید دانشبنیان اشاره کرد و گفت: در صورتی که شرکتی محصولی را برای بار اول به تولید برساند، از امتیاراتی چون ترک مناقصه، حمایت مالی و کاهش فرآیندهای ارزیابی برخوردار میشود و بر اساس قانون جهش دانشبنیان در مدت ۱۰ روز برای آن شرکت تعیین تکلیف میشود و ما از ابتدای اردیبهشت ماه تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکردهایم، در حالی که تاکنون حدود ۲۵ میلیارد تومان برای ساخت این دستگاه هزینه کردهایم.
انتهای پیام
نظرات