به گزارش ایسنا،‌ متن این بیانیه در ادامه آمده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

با آغاز به کار ستادهای انتخاباتی و در میان افراد حاضر در آن‌ها، برخی هستند که اسمشان برای شکنجه روحی و فرستادن صلوات چندین ساله میلیون‌ها اجاره‌نشین و جوان در آستانه ازدواج، کافی است. آن‌ها عوامل آسیب همه‌جانبه به جمهوری اسلامی هستند. با این حال، خطرناک‌ترین اشخاص، آن‌هایی هستند که نه تنها کمترین اعتقادی به درون‌زایی قدرت ایران و مقاومت ارزشی مردم ندارند، که این نگاه باطل خود را در جهان و میان ملل، در قامت مسئول عالی‌رتبه ایرانی، نشر و نمایندگی می‌کنند. این افراد، تهدیدی علیه منافع و امنیت ملی کشور محسوب می‌شوند.

دوران تصدی این اشخاص بر مناصب مدیریتی، مصادف بود با تحمل حقارت و ذلت هشتاد میلیون ایرانی در برابر غربی‌ها و حتی همین رژیم‌های که در حاشیه ایران بزرگ، بر کشورک‌های خود دیکتاتوری می‌کنند. اینان در میان ایرانیان، همواره در رده امثال چنگیزخان و اسکندر مقدونی یاد خواهند شد و همفکران آن‌ها که در برخی ستادها حضور فعالانه دارند و کابینه احتمالی آن نامزد را تشکیل خواهند داد، به هرکسی از ترامپ گرفته تا ساکنان زعفرانیه خدمت می‌کنند، الا همان‌هایی که صاحبان حقیقی انقلاب هستند و در انتخابات شرکت خواهند کرد.

برای ملت، اهمیتی ندارد که برخی مشاورین داوطلبان مجبورند با فرزندان دلبندشان در خارج از کشور، تماس تصویری بگیرند. برای این مظلومین کوچه و خیابان، مهم است که بتوانند گوشت مورد نیاز خود را بخرند، که چرخ زندگی‌شان گاهی اوقات بچرخد؛ همان چرخی که با سرعت از کار افتادن تاسیسات اتمی اراک و ترکیدن حباب بورس، پنچر شد و از حرکت افتاد.

در چند روز اخیر از برخی افراد و داوطلبان، به ویژه آن کاندیداهای پوششی که آنقدر ضعیف هستند که نه سبد رایشان به کار خودشان می‌آید و نه دوستان، سخنانی بر زبان رانده شده که ما را وادار به طرح چند مورد کرد.

اول از همه باید پرسید، چطور مردم می‌توانند به کسی که حتی یک بار، یکی از مهم‌ترین اسناد امنیت ملی تاریخ مملکت را نخوانده و در کمیسیون مربوطه آن نیز در مجلس به این امر اعتراف کرده، باید اعتماد کنند؟ کسی که به خودش هم اطمینان نداشته و به فرد دیگری اطمینان می‌کند، چطور می‌تواند استقلال رای او معتبر باشد؟

دوم، در بیش از سه دهه که کشور تحت مدیریت عده‌ای بوده که تاکنون دو بار به امامین انقلاب، جام زهر نوشانیدند، سال به سال اوضاع اقتصادی و تحریمی ایران وخیم‌تر شده و این افراد دردی از کشور دوا نکردند. اکنون که چیزی جز لاشه‌ای از برجام نمانده و ترامپ لعین هم در افق ظاهر شده، می‌خواهند با دریافت لطف بایدن بیایند و کشور را درست کنند؟ این‌ها اگر می‌توانستند، در همان فاصله‌ای که برجام از توافق خارج شد و تا قبل از قانون راهبردی لغو تحریم‌ها که از آن نالان هستند، کاری می‌کردند!

سوم، ما در سه سال گذشته شاهد سطحی از هماهنگی میان دستگاه دیپلماسی و دیگر ارکان نظام بودیم که به قدری کارآیی داشت که هشت سال آرزوی آن در دل میلیون‌ها ایرانی و ساکنین جهان مقاومت بود. از جمع شدن بساط تروریست‌ها گرفته تا عملیات باشکوه وعده صادق، کما اینکه در این میان ثابت شد برخلاف نظر برخی، آمریکا نمی‌تواند با یک دکمه، سامانه‌های دفاعی ما را از کار بیاندازد.

عزت در دوران سه سال خدمت شهید رئیسی و شهید امیرعبداللهیان، به وطن بازگشت؛ از اینکه آمریکا جرئت نکرد پس از اغتشاشات ۱۴۰۱، به رئیس‌جمهور مملکت اجازه ورود ندهد تا لغو روادید با بیش از سه میلیارد نفر از جمعیت جهان که تنها ۳۳ کشور آن در سال گذشته به تصویب هیئت دولت رسید. عزت ملی آنجا بود که با شهادت رئیسی عزیز و همراهان، بیش از نیمی از جمعیت جهان عزادار شد و حدود هفتاد نفر از نمایندگان عالی کشورها در مراسم ایشان شرکت کردند، نه اینکه وزیر خارجه توسط کسی که با آن مذاکره می‌کند تحریم شود و حتی به هواپیمای حامل او، سوخت ندهند.

چهارم، در دولت سست و فلج یازدهم و دوازدهم، شعار باز شدن اقتصاد جهان به روی ایران داده شد، اما در دولت شهید رئیسی بود که ایران به بریکس و شانگهای پیوست و فروش نفت، برخلاف تحریم‌های هوشمند غرب، رشد بیش از ۷ برابری را تجربه کرد. این تفاوت باعرضگی و بی‌عرضگی است!

در چنین شرایطی، همان بی‌عرضگان با بلند کردن صدای خود در برنامه تلویزیونی، صداوسیما را به چاله‌میدان پارک وی تبدیل کرده‌اند. چطور می‌شود با چنین هتاکان دریده‌ای که با انقلاب زاویه دارند، برای ایران و به ملت ایران، خدمت کرد؟

پنجم، این دلبستگان غرب، یک روز می‌گویند هیچ کاری نمی‌توانند بکنند و در میانه شرایط وخیم، چند بار استعفا می‌دهند. آن وقت، هرروز جلوی دوربین‌های داخلی و خارجی رژه می‌روند و افتخار می‌کنند که مجری سیاست‌های کلی رهبری هستند. چنین اشخاصی به دوربین علاقه دارند و رهبری را فدای فشل بودن خود می‌کنند یا شهید امیرعبداللهیان؟

ششم، گفته شد که رهبری برجام را تایید کردند و این عزم نظام بوده. بله، عزم نظام بر تعامل با همه جهان، من جمله آمریکای بدعهد بوده و هست، ولی با حفظ شروطی. آیا نامه رهبر معظم انقلاب به ریاست‌جمهور درباره الزامات اجرای برجام را در تاریخ ۲۹/۷/۱۳۹۴ فراموشی سپرده شده؟

باید به یاد داشت که رهبری ضمن تشکر از منتقدان و متخصصانی که عیوب این جام زهرآلود را عیان کردند، ۹ بند را به عنوان شروط خود برای اجرای مصوبه شورای عالی امنیت ملی درباره برجام ذکر کردند.

آیا تحریم‌های ظالمانه بالمره لغو شد؟

آیا پرونده‌های باز مانند PMD بسته شد؟

آیا قرارداد قطعی و مطئنی درباره کارخانه اراک بسته شد؟

آیا نگرانی حول ضمائم برجام درباره توسعه صنعت هسته‌ای برطرف شد؟

به گزارش مجلس، هیچکدام رخ نداد، چرا که هیئتی ضعیف، غرب‌زده و تعمدا سهل‌انگار بر اجرای برجام نظارت می‌کرد و نه هیئتی آگاه و هوشمند به نمایندگی از همه ارکان نظام!

از سر دلسوزی به آن عده می‌گوییم که این راه «کارشناسی» که به شما گفته‌اند و شما حسب اطمینان آن را پذیرفته و اجرا می‌کنید، به سرابی ختم خواهد شد که ملت ایران را مجددا در مخمصه‌های داخلی و خارجی خواهد انداخت و هیچ عایدی به ارمغان نمی‌آورد، جز خسارت محض.

همگان مستحضرند، اقدامات جهادی و فعالانه شهید دکتر امیرعبداللهیان و پیگیری‌ها و دستورات عاقلانه و دلسوزانه شهید آیت‌الله رئیسی در چند سال اخیر، برکات فراوانی را برای ایران اسلامی در بر داشت، چه آن اقداماتی که دولت قبل صرفا آنها را شروع کرده بود و چه بسیاری از اقدامات که انحصارا توسط دولت سیزدهم پیگیری شدند. امید است که ملت عزیز ایران، با حضور پرشور و درایت خود، فردی را در هشتم تیر ماه انتخاب کنند که منفعت کشور را بر منفعت شخصی و حل مشکلات مردم را بر تقویت جایگاه جناحی، ارجحیت بخشد و عمیقا به مبانی انقلاب اعتقاد داشته و آماده باشد برای دفاع از آن، هزینه دهد، همانند شهدای خدمت دولت سیزدهم. ان‌شاءالله و به حول قوه الهی.

والسلام و علی من اتبع الهدی

انتهای پیام