به گزارش ایسنا، بررسی اتفاقات اخیر در جنوب لبنان نشان می‌دهد که از زمان ترور «طالب عبدالله» فرمانده حزب‌الله لبنان توسط رژیم صهیونیستی، مقاومت از حملات گسترده با ابعاد بازدارندگی استفاده می‌کند که متضمن پیامی روشن درباره آمادگی جهت مقابله با هر گونه تنش موجود در ذهن دشمن صهیونیستی است. بنابراین، چارچوب کلی رویارویی‌هایی که اکنون از سوی دو طرف صورت می‌گیرد، نشان می‌دهد که با فشار روزافزون ارتش اشغالگر بر کابینه دشمن برای گسترش دامنه اقدامات نظامی و امنیتی خود علیه حزب‌الله، موضوع همچنان در همین چارچوب قرار دارد. اما منشا نگرانی از وقوع یک درگیری بزرگتر، حملات حزب‌الله نیست بلکه نگرانی اصلی  احتمال متوسل شدن رژیم صهیونیستی به تشدید بر اساس پیش فرض گسترش هرچند محدود منطقه رویارویی، افزایش سطح اهداف انسانی، نظامی یا غیرنظامی است زیرا این امر مقاومت را وادار به ایجاد تغییرات اساسی در برنامه عمل خود می کند، حتی اگر موضوع به یک رویارویی بزرگتر منجر شود.

روزنامه الاخبار لبنان نوشت این سقف متحرک امروز نقطه تمرکز کسانی است که می‌خواهند از جنگ ممانعت کنند و شاید رایزنی کشورهای عربی و بین‌المللی با طرفین درگیر برای جلوگیری از تبدیل این درگیری‌ها به یک درگیری گسترده موید این ادعا باشد.

با این حال، در این رایزنی‌ها و تماس‌ها، راه‌ حلی برای معضل اصلی رژیم صهیونیستی پیدا نشده است. درست است که مسوولی با تجربه همچون «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی را نمی‌توان وادار به پذیرش خواسته‌های رهبران نظامی یا سیاسی پوپولیست کرد اما او به کمک آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و اعراب نیاز دارد تا حزب‌الله را متقاعد کند که از حمله به نیروهایش دست بردارد. پس از هشت ماه، برای نتانیاهو و میانجی‌ها مشخص شده اشت که عملیات حزب‌الله تنها با پایان جنگ در غزه، متوقف خواهد داشت. از این رو، ممکن است نتانیاهو توصیه‌ها و دیدگاه فرماندهی نظامی و امنیتی را در مورد یک «اقدام بزرگ» علیه حزب‌الله بپذیرد به این امید که این اقدام حزب‌الله را به مذاکره بکشاند و به راه‌ حلی برساند که جبهه لبنان را از جبهه غزه جدا کند.

تنها همین احتمال برای نگران شدن طرف‌های میانجی از جمله آمریکا کافی است که درخواستش برای پایان دادن به عملیات نظامی بزرگ در نوار غزه را با درخواست عدم رویارویی بزرگتر با لبنان همراه می‌کند. اما در عین حال، آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نمی‌خواهند احتمال متوسل شدن رژیم صهیونیستی به «اقدامی بی‌پروا» علیه لبنان را نادیده بگیرند. آنها نگرانی خود را اینگونه توضیح می‌دهند که نیروهای اشغالگر که وارد یک جنگ طولانی شده‌اند، می‌گویند آماده هستند هزینه‌های اضافی را در نتیجه نبرد بزرگ با لبنان متحمل شوند اما در عین حال متوجه هستند که در این صورت نیازمند حمایت سیاسی و نظامی بزرگ از سوی غرب به ویژه آمریکا خواهند بود.

از سوی دیگر، داده‌های میدانی حاکی از انتقال نیروهای بزرگ از ارتش اشغالگر به جبهه شمالی نیست، اگرچه همه متفق القول هستند که دشمن به زودی اجرای عملیات بزرگ در غزه را متوقف خواهد کرد و پایان عملیات رفح را اعلام می‌کند تا یک حاشیه میدانی اضافی در جبهه شمال فراهم کند. هرچند که محاسبات جنگ با حزب الله با محاسبات غزه کاملاً متفاوت است.

در اینجا باید به اظهارات «تامیر هیمن» مدیر موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی در مورد «چشم‌انداز فعالیت ارتش» (استراتژی ارتش، آوریل ۲۰۱۸) برگشت که گفته بود «ارتش در آنِ واحد از اسرائیل در همه جبهه‌ها دفاع خواهد کرد اما دستیابی به نتیجه در مقابله با دشمنان تدریجی خواهد بود». به همین دلیل هیمن به فرماندهان دشمن صهیونیستی توصیه می‌کند که «جنگ را با تعیین وضعیت پایان آن و آنچه در سطح سیاسی به آن منتهی می‌شود، آغاز کنند». وی افزود «رهبری باید قبل از ورود به جنگ تصمیم بگیرد که چگونه جنگ به پایان برسد».

بنابراین، نتیجه‌گیری منطقی رویدادهای جاری را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد:

اول اینکه به نظر می‌رسد دشمن حاضر نیست جنگ غزه را پایان دهد، از نوار غزه عقب نشینی کند و به سمت معامله با حماس برود. این بدان معناست که ارتش اشغالگر بدون توجه به شکل، مکانیسم و ​​منطقه جنگی، درگیر یک جنگ فرسایشی خواهد بود، جنگی که ممکن است ماه‌های دیگر ادامه یابد.

دوم اینکه ادامه جنگ در غزه به طور خودکار به معنای ادامه جبهه‌های حمایت از مقاومت در لبنان، یمن و عراق است. بنابراین نیاز نیست رژیم صهیونیستی خود را با شکل جدیدی از جنگ در غزه سازگار کند بلکه باید آماده نسخه جدیدی از جنگ فرسایشی  در جبهه‌های پشتیبانی باشد.

سوم اینکه تصویر دستاوردهای تاکتیکی ارتش رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان از طریق ترور نیروهای مقاومت در سطوح متفاوت نظامی، نه تنها نمی‌تواند یک دستاورد استراتژیک به دشمن اعطا کند بلکه برعکس، ممکن است مسیری متفاوت از آنچه دشمن در سر دارد به او تحمیل کند. بنابراین کابینه رژیم صهیونیستی باید این سوال را از خود بپرسد که در صورت عدم توقف جنگ، این ترورهای بزرگ چه فایده‌ای دارد؟

چهارم اینکه برنامه کاری مقاومت لبنان شکل متفاوتی به خود گرفته و رفتار دشمن را شبیه سازی می‌کند و همین نشان می‌دهد ترورها تاثیر منفی روی عملکرد مقاومت در میدان نگذاشته و عامل بازدارندگی برای رهبری سیاسی هم نیست. در نتیجه قدرت سازگاری مقاومت تاثیرگذارتر شده است‌. موضوعی که در موج عملیات سه روز گذشته خود را نشان داد و حملات مقاومت تنها به تاسیسات نظامی و امنیتی ارتش اشغالگر در کل بخش شرقی جبهه محدود نشد و به صورت عمدی شیوه‌هایی را در پیش گرفت که نشانگر آمادگی برای احتمال انجام حمله زمینی از سوی دشمن صهیونیستی بود.

مقاومت حتی در حمله به سایت «الراهب» از تجهیزات جنگی جدید از مسلسل‌های کالیبر سنگین نصب شده بر روی خودروهایی که صدها متر دورتر از محل قرار داشتند و همچنین برای اولین بار از گلوله‌های خمپاره‌ای خاص استفاده کرد که تأثیری ترسناک در تجمعات و استقرار سربازان  داشت.

درواقع، درگیری در مرزهای لبنان با فلسطین شرایط ناپایداری را تجربه می‌کند و تصمیم‌گیرندگان در پایتخت‌های بزرگ از پیامدهای مبهم هرگونه درگیری بزرگ هراس دارند و همین مساله در هشدار دیپلماسی فرانسه- آمریکا مشهود است جایی که «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه روز پنجشنبه اعلام کرد رهبران گروه ۷ در نشست خود با تشکیل کمیته سه جانبه رژیم صهیونیستی، آمریکا و فرانسه توافق کردند تا نقشه راه فرانسه برای کاهش تنش بین حزب‌الله و رژیم صهیونیستی را بررسی کند. سپس اعلام شد که «آموس هوکشتاین» نماینده رئیس جمهور آمریکا روز دوشنبه به تل‌آویو سفر می‌کند تا راه‌های ممانعت از وخامت اوضاع به یک جنگ فراگیر با لبنان را بررسی کند.

هوکشتاین قرار است روز دوشنبه وارد اراضی اشغالی شود و در آنجا با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و وزیر جنگ دیدار خواهد کرد.

به گزارش وبگاه واللا، یک مقام اسرائیلی و یک منبع آگاه از جزئیات این خبر گفت این گفت‌وگوها به کاهش تنش در مرز شمالی و هشدار واشنگتن به تل‌آویو مبنی بر اینکه آنچه به عنوان «عملیات زمینی محدود» برای لبنان توصیف می‌کند، به پیامدهای فاجعه‌باری می‌انجامد.

یک منبع آگاه اعلام کرد که هوکشتاین همچنین قرار است سپس به بیروت برود تا با مقامات لبنانی گفت‌وگو کند. سفر هوکشتاین به منطقه در بحبوحه تلاش‌های دولت بایدن برای دستیابی به آتش‌بس در نوار غزه انجام می‌شود و بیم آن می‌رود که درگیری گسترش یابد و به عمق آن کشیده شود.

انتهای پیام