• یکشنبه / ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ / ۲۳:۵۰
  • دسته‌بندی: سیاست خارجی
  • کد خبر: 1403032013521
  • خبرنگار : 71290

تاکید دیپلمات لهستانی بر روابط دوستانه و گسترده تهران ـ ورشو

تاکید دیپلمات لهستانی بر روابط دوستانه و گسترده تهران ـ ورشو

سفیر لهستان در ایران با بیان این که دو کشور از زمان های دور روابط دوستانه و گسترده‌ای داشته‌اند، گفت: با نگاهی به روابط دو کشور تاریخ اثبات می کند که روابط لهستان و ایران منبع قدرت و مزیتی رقابتی برای هر دو کشور بوده است.

به گزارش ایسنا، ماچئی فایوکوفسکی سفیر لهستان در تهران طی سخنانی در همایشی به مناسبت ۵۵۰‌امین سالگرد روابط دیپلماتیک ایران و لهستان اظهار داشت: بسیار خرسند هستم که به مناسبت ۵۵۰مین سالگرد تماس های میان لهستان و ایران این کنفرانس را افتتاح می کنم. برای هر سفیری، سپری کردن چنین لحظه ای مانند «فرصتی است که یک بار در زندگی رخ می دهد.» امروز در دانشگاه تهران - یکی از مشهورترین مؤسسات دانشگاهی در ایران و کل منطقه – حضور در این مراسم موجب افتخار من است.

وی همچنین گفت: شاید بررسی و مطالعه تاریخ پایدار، حوزه اصلی دیپلماسی نباشد. کاری که امروز انجام می دهیم، مختص امروز و آینده است. البته این بدان معنا نیست که تاریخ در بهبود سیاست خارجی بی فایده است. در واقع تاریخ بر درک ما از جهان تأثیر می گذارد.

این دیپلمات لهستانی افزود: اگر نگاهی به پنج قرن و نیم گذشته بیاندازیم. ما ازاین دوره طولانی و پر حادثه چه چیزهایی را می آموزیم؟ ابتدا اینکه، لهستان و ایران در دوران اوج سیاسی خود از مستحکم ترین روابط سیاسی برخوردار بودند. این روابط به قرن پانزدهم و شانزدهم و همچنین دوره کوتاهی در قرن بیستم مرتبط است. هر دو کشور در آن زمان از موقعیت بین المللی قدرتمندی برخوردار بودند که البته توسط همسایگان به چالش کشیده شد. هر دو کشور ضامن نظم های سیاسی در مناطق خود بودند.

سفیر لهستان در تهران در ادامه اظهار کرد: در سال ۱۹۱۸ فصل جدیدی از تاریخ برای کشورهای ما باز شد. در پی ایجادجنگ بزرگ، هر دو کشور به دنبال ارتقای جایگاه خود بودند. ایجاد تحولات اساسی در اروپا و خاورمیانه، عرصه دیپلماسی را برای هر دو کشور شکل داد. به دلیل ایجاد احساس عدم پایداری، بحران هویت هر دو دولت تشدید شد. بنابراین هر دو کشور به سوی برقراری روابط دیپلماتیک سوق داده شدند. تحکیم بنای دولت های جدید هدف اصلی هر دو کشور بود و این پله ای برای ارتقای مشروعیت داخلی و بین المللی به حساب می آمد. این امر لهستان و ایران را به متحدان طبیعی تبدیل کرد. هر دو کشور از طریق تجدید روابط دیپلماتیک، ابتکارات مشترک در لیگ ملل و همچنین همکاری های دوجانبه، به طور پیوسته اهداف خود را دنبال کردند.

وی ابراز کرد: از سوی دیگر هر زمان که دو کشور به موقعیتی قدرتمند در منطقه‌ای باثبات می رسیدند، روابط تجاری و فرهنگی میان آنها شکوفا می‌شد. شیفتگی فرهنگی، علایق دانشگاهی را برانگیخت و این منجر به تأسیس مدارس و مراکز تحقیقاتی شد.

این دیپلمات لهستانی در بخش دیگری از سخنانش با بیان این که هنرمندان لهستانی به طور گسترده ای از فرهنگ ایرانی الهام گرفتند، گفت: این علاقه به ایرانشناسی، در لهستان ریشه گرفت و بسیاری از تحقیقات آکادمیک، فرهنگ لغت، ترجمه شعر فارسی و مطالعات زبانی ختم شد. تبادلات آکادمیک عنصر جدیدی را در تماس های منظم بین کشورها به ارمغان آورد.

وی یادآور شد: جامعه ارمنی ها در این فرآیند نقش مهمی داشتند. آنها در لویو، لوبلین و کراکوف و همچنین اصفهان و تبریز مستقر بودند و نقش به سزایی در این مبادلات داشتند.

فایوکوفسکی همچنین با اشاره به این که لهستان و ایران از زمان های دور روابط دوستانه و گسترده ای داشته اند، گفت: این میراث همچنان باقی مانده و ما را تبدیل به شرکایی همتا کرده است. از دیدگاه لهستان، دو اتفاق تاریخی از این نظر قابل توجه هستند. هنگامی که در قرن هجدهم لهستان دچار آشفتگی سیاسی با منشأ خارجی و داخلی شد، کشور جنگ زده مشترک المنافع لهستان و لیتوان، تحت فشار همسایگان خود فروپاشید. پروس، روسیه و اتریش، این سرزمین را تقسیم کردند و ایران یکی از دو کشوری بود که هرگز اشغال لهستان را به رسمیت نشناخت. این موضوع هرگز فراموش نخواهد شد.

وی همچنین با اشاره به پذیرش آوارگان لهستانی بین سالهای ۱۹۴۲-۱۹۴۳. انتقال حدود ۱۱۶ هزار سرباز و غیرنظامی لهستانی که از اردوگاههای کار اجباری در اتحاد جماهیر شوروی آزاد شده بودند، به ایران اظهار داشت: این رویداد هم از نظر مقیاس و هم از لحاظ اهمیت کاملاً بی سابقه است. برای بسیاری از لهستانی ها حرکت به ایران نجات بخش بود. تعداد لهستانی‌هایی که از گرسنگی و بیماری در اتحاد جماهیر شوروی جان خود را از دست دادند، بسیار بیشتر از آن تعداد لهستانی هایی است که در تمام نبردهای جنگ جهانی دوم جان باختند، اما تعداد کمی از مردم از این موضوع آگاهند. بیش از هزار نفر در راه ایران و در اولین ماه پس از ورودشان جان خود را از دست دادند. به گفته یکی از بازماندگان، پس از فرار از خاک شوروی، قدم نهادن بر خاک ایران مانند یک تجربه بهشتی بود.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha