ایران از نظر قومیت و تنوع قومی سومین کشور دنیاست، کشوری که که به روایت تاریخ دارای فرهنگ و تمدنی چند هزار ساله است، تمدنی که در آن پوشش معنای عمیق و دقیقی دارد، از آن‌جایی که یکی از ترجیع‌بندهای این تمدن «فرهنگ پوشیدگی» است، نام پوشش و لباس در زبان فارسی یا عربی به عنوان زبان دینی ما، برگرفته از همین فرهنگ پوشیدگی است. اما چگونه می‌خواهیم این پوشیدگی را با فشن که ذاتش نوع‌آوری است، مواجهه کنیم.