به گزارش ایسنا، یافته‌های جدید فرضیات مربوط به سطح‌شناسی زهره را به چالش می‌کشد و به فعالیت‌های آتشفشانی پنهان در آن اشاره می‌کند.

به نقل از ناسا، یافته‌های جدید از تجزیه و تحلیل جامع داده‌های چند دهه‌ای جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای ماژلان(Magellan) نشان می‌دهد که سیاره زهره که اغلب خواهر دوقلوی زمین نامیده می‌شود، ممکن است در حال حاضر از نظر آتشفشانی فعال باشد و فرضیات قبلی درباره فعالیت‌های سطح‌شناسی این سیاره را به چالش بکشد.

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دیوید سولکانیز از دانشگاه آنونزیو در پسکارای ایتالیا از داده‌های نقشه‌برداری راداری که در اوایل دهه ۱۹۹۰ توسط کاوشگر ماژلان به دست آمد، برای بررسی دقیق سطح سیاره زهره برای شواهدی از جریان گدازه‌های آتشفشانی استفاده کرد.

مطالعه آنها که در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، وجود فعالیت‌های آتشفشانی را در دو منطقه مشخص نشان داد مبنی بر اینکه چنین فعالیتی می‌تواند ادامه داشته باشد و بیش از آنچه قبلاً تصور می‌شد، گسترده باشد.

ماژلان کاوشگری رباتیکی بود که در سال ۱۹۸۹ توسط ناسا جهت نقشه‌برداری از سطح ناهید با استفاده از فناوری رادار دهانه ترکیبی به مدار این سیاره ارسال شد. این فضاپیمای یک تنی به وسیله شاتل آتلانتیس و طی مأموریت اس‌تی‌اس-۳۰ به فضا ارسال شد.

فضاپیمای ماژلان مجهز به مجموعه‌ای از ابزارهای علمی بود که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ به دور سیاره زهره چرخید و اسکن‌های راداری دقیق از سطح این سیاره ثبت کرد.

محققان با مقایسه این اسکن‌ها از چرخه‌های مختلف، تغییراتی را در خواص پراکندگی سطحی در یک بازه زمانی ۱۶ ماهه شناسایی کردند که به ‌عنوان جریان‌های گدازه‌ای جدید که در طول این مأموریت جریان داشته است، تفسیر شدند.

یکی از مناطقی که ویژگی‌های جریان گدازه را نشان می‌دهد، جناح غربی یک آتشفشان در نیمکره شمالی زهره موسوم به سیف مونز(Sif Mons) است. منطقه دوم، بخش غربی منطقه‌ای در عرض جغرافیایی مشابه به نام نیوب پلانیشیا(Niobe Planitia) توپوگرافی مسطح با آتشفشان‌های متعدد و مواد آتشفشانی مرتبط را نشان می‌دهد.

محققان در بیانیه‌ای ضمن اعلام این یافته‌ها گفتند: مطالعه ما تنها حدود ۱۶ درصد از سطح زهره را به دلیل محدودیت در مقایسه تصاویر از دو جناح پوشش داد. بنابراین این احتمال وجود دارد که شواهد بیشتری از این موضوع در زهره وجود داشته باشد. این امر بسیار مهم است، زیرا ممکن است نشان دهنده این باشد که فعالیت آتشفشانی در زهره با زمین قابل مقایسه است.

برآوردهای به دست آمده از داده‌ها نشان می‌دهد که فوران‌های سالانه آتشفشانی بالقوه در زهره تا ۱۲۰ عدد می‌رسد که تخمین‌های قبلی را به چالش می‌کشد و ماهیت سطح پویای زهره را برجسته می‌کند.

وجهه‌ای جدید از زهره و دلیلی جدید برای ادامه پژوهش‌ها

پیامدهای این مطالعه فراتر از ارزیابی مجدد فعالیت آتشفشانی زهره است. آنها بر اهمیت ماموریت‌های در حال انجام و آینده به سیاره زهره مانند وریتاس(VERITAS) و اینویژن(EnVision) تأکید می‌کنند. این مأموریت‌ها که قرار است سطح زهره را بازبینی کنند، دانشمندان را قادر می‌سازند تا تغییرات سطح زهره را در طول بیش از ۴۰ سال رصد کنند و بینش‌های ارزشمندی را در مورد تکامل سطح‌شناسی این سیاره ارائه دهند.

این تلاش مشترک بین ماموریت‌های گذشته و آینده، کلید کشف اسرار فرآیندهای سطح زهره است و می‌تواند راه را برای درک عمیق‌تر سطح‌شناسی و سطح‌شناسی دیگر سیاره‌ها هموار کند.

انتهای پیام