سعید غلامزاده در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، به دیدارهای حساس تیم برق شیراز در راه صعود به لیگ برتر در سال ۱۳۷۹ اشاره کرد و گفت: در آخرین هفتههای لیگ یک، بازی بسیار مهمی در مشهد با تیم آدُنیس داشتیم. آن بازی مساوی شد که نتیجه خوبی برای ما بود. برخلاف اکثر بازیها که پس از بازی به شهرمان برمیگشتیم، قرار شد یک روز دیگر در مشهد مقدس بمانیم و شب بعد به شیراز برگردیم.
وی افزود: نیمه شب بود که دلم هوای حرم کرد. گفتم بروم زیارت آقا امام رضا (ع). نتیجه خوبی هم گرفته بودیم و دوست داشتم با آن حال خوب به زیارت ایشان بروم. به محض ورود به حرم، متوجه سر و صدای عظیمی شدم. دیدم عدهای با سرعتی مثل دویدن، به سمت حرم میروند. آنها خودشان را به حرم چسبانده و شروع به دعا و گریه کردند.
غلامزاده ادامه داد: علت این رفتار را از خادم حرم سوال کردم. پاسخ داد؛ اینها اُسرای عراقی هستند که آزاد شدهاند و میخواهند به کشورشان برگردند. آن زمان کشور عراق درگیر هیچ جنگی هم نبود و این اسرا میخواستند قبل از بازگشت به کشورشان، امام هشتم را زیارت کنند.
مربی شیرازی گفت: حالت گریه عجیبی به من دست داده بود. اینکه چند نفر عراقی که سالها با ما در جنگ بودهاند، اینطور برای امام ما از خود بیخود شده بودند، برای من بسیار جالب بود و هنوز هم وقتی به آن لحظات فکر میکنم، مو بر تنم راست میشود. تیم برق هم آن سال قهرمان لیگ یک شد و به لیگ برتر راه یافت که این هم باعث میشود آن خاطرات مشهد برایم زیباتر شود.
وی ضمن تبریک فرارسیدن میلاد امام رضا علیه السلام، در خصوص شرایط تیم شهر راز در رقابتهای این فصل نیز گفت: با وجود اینکه سال اول حضورمان در فوتبال کشور بود و مشکلات زیادی داشتیم، خوشحالیم که توانستیم تیم را در مسابقات حفظ کنیم. باشگاه داری در کشور کار سختی است، بهخصوص وقتی که یک تیم بخواهد به صورت خصوصی اداره شود. فکر میکنم مالکان جوان باشگاه ما نیاز به حمایت دارند و امیدواریم شرایطی فراهم شود که این جوانانی که در فوتبال سرمایهگذاری کردهاند، دلگرم و به آینده امیدوار شوند.
انتهای پیام
نظرات