عنوان شعار سال جدید «جهش تولید با مشارکت مردم» نشان از یک عزم ملی برای حل مشکلات اقتصادی است که اگر دولتمردان بتوانند زیرساخت‌های مورد نیاز حوزه اقتصاد را فراهم کنند به دستاوردهای قابل توجهی خواهند رسید.
در تحقق شعار سال، استفاده از همه ظرفیت‌ها برای دستیابی به بهترین نتیجه با مشارکت مردمی با حمایت دولتی مدنظر است. کشاورزان نقش خود را به‌خوبی ایفا کرده‌اند و با وجود تمام چالش‌هایی که در این حوزه با آن مواجه هستیم همچنان در عرصه تولید گام‌های اساسی برداشته و در بیشتر حوزه‌ها رشد قابل توجهی داشته‌اند.
با وجود گام‌های برداشته شده توسط مسئولان، این حوزه نیازمند فراهم‌سازی زیرساخت‌های ضروری است. در این راستا یکی از بخش‌هایی که با چالش جدی مواجه است «نوغانداری» است، عرصه‌ای که با وجود شرایط فعلی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
رونق صنعت نوغانداری بدون امکانات و تجهیزات امکان‌پذیر نیست، امروزه روش سنتی پاسخگوی این حوزه نبوده و به دستگاه‌های مدرن نیاز است.
پیله نوغان قابل نگهداری نبوده و زمان‌بندی خاصی برای استفاده دارد لذا وجود دستگاه‌های خشک‌کن و ریسندگی مهم‌ترین رکن توسعه این صنعت است.
افزایش قیمت مواد اولیه در صنعت فرش، بازخوردها و عواقبی در پی دارد که از آن جمله می‌توان به رکود بازار جهانی فرش اشاره کرد.
در نگاه اجمالی به این مسئله باید عنوان شود که چین بزرگترین تولیدکننده نخ ابریشم است یعنی مواد اولیه فرش؛ اما ایران حتی زیرساخت‌های تولید نخ ابریشم را ندارد و بی توجهی به این حوزه بازار را دچار رکود کرده است.
ورود سرمایه گذاران در عرصه صنعت نوغانداری بسیار اهمیت دارد اما آیا از این سرمایه‌گذاران به نحو شایسته حمایت می‌شود و آیا دغدغه نوغانداران مورد توجه قرار می‌گیرد؛ سوالی که باید به آن پرداخته شود.
بسیاری از تولیدکنندگان در این حوزه جزو مشاغل خانگی مطرح می‌شوند ولی آیا تسهیلات لازم برای خرید تجهیزات برای این افراد فراهم می‌شود؟
شهرستان بابل یکی از شهرهای بسیار مهم درصنعت نوغانداری است که با نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته و در نتیجه رکود مواجه است.
با دو تولیدکننده مطرح نوغانداری بخش بابلکنار شهرستان بابل گفت‌وگویی انجام داده و مشکلات و چالش‌های این حوزه را بررسی کردیم.
یک تولیدکننده صنعت نوغانداری در بابلکنار شهرستان بابل از توزیع جعبه نوغان با کمی تاخیر از اواخر فروردین امسال اشاره کرد و گفت: عدم حمایت از این صنعت سبب دلسردی مردم و کاهش استقبال دراین حوزه شد.
غلامحسین گران فیروزجایی افزود: عدم افزایش قیمت پیله نسبت به سالهای قبل مردم را از فعالیت در این حوزه منصرف کرده و یا با کاهش میزان تولید مواجه کرده است.
وی با اشاره به اینکه سیاست درستی برای حمایت از نوغانداری مازندران ترسیم نشده است، بیان کرد: تلاش ۴۵ روزه حوزه نوغانداری برای یک جعبه نوغان درآمدی کمتر از هشت میلیون دارد درحالیکه مزد کارگر را روزانه ۷۰۰ هزار تومان درنظر بگیریم ظرف ۳۰ روز ۲۱ میلیون تومان درآمد دارد.
گران از نبود تکنولوژی مناسب در این حوزه خبر داد و تصریح کرد: نبود تجهیزات مناسب از جمله دستگاه خشک‌کن و نخ ریسی عامل مهم رکود این صنعت در مازندران است.
این عضو شورای بخش بابلکنار با اشاره به ضرورت ورود سرمایه گذاران در این حوزه خاطرنشان کرد: یک سرمایه‌گذار بومی منطقه تمایل به سرمایه‌گذاری در این بخش نمود اما شرط آن را تضمین بانکی دانست که این امر روند کار را دچار مشکل کرده است که امیدواریم مسئولان کلان استانی در این حوزه ورود و این مشکل را مرتفع کنند.
این پرورش دهنده کرم ابریشم گفت: گرچه سرمایه گذار ادامه فعالیت را در تحویل سالانه ۱۰۰ تن پیله می‌داند اما این درصورتی است که پیله را با قیمت مناسب خریداری و رقیب دیگری نداشته باشد.
گران ادامه داد: تجار تربت حیدریه هر ساله در بخش حاضر و پیله‌ها را به قیمت بسیار پایین از پرورش‌دهنده خریداری و برای فرآوری و نخ‌ریسی به تربت حیدریه می‌فرستند.
وی افزود: اینکه نه سرمایه گذار بخش خصوصی ونه سرمایه گذار بومی منطقه که هرسال اقدام به خرید پیله می‌کنند حاضر نیستند تکنولوژی مناسب نخ ریسی و یا دستگاه خشک کن در منطقه مستقر شود بیشتر بابت قیمت پایین پیله است چون با استقرار تکنولوژی و انجام نخ ریسی قیمت افزایش خوبی خواهد داشت و بازار واسطه‌ها بهم می‌خورد.
این عضو شورای بخش بابلکنار با اشاره به اینکه با شرایط موجود امسال شاهد رکود این صنعت هستیم، تصریح کرد: دوسال قبل تقاضای منطقه ۱۷۰ جعبه بود که اگر میانگین تولید را ۴۰ کیلو از هرجعبه درنظر بگیریم حدود ۱۰ تن تولید پیله داشتیم.
وی ادامه داد: سال گذشته این تعداد به ۱۲۰جعبه رسید ولی پیش بینی امسال ما تنها ۸۰ جعبه است.
گران یادآورشد: حکایت نوغانداری مازندران مثل تولید برنج است که امسال قیمت برنج نسبت به سال گذشته نصف شده بود.
این عضو شورای بخش بابلکنار از عدم توزیع درخت توت در سال جاری خبر داد و گفت: به ما گفتند درخت توت را آخر فروردین توزیع کنند که زمان مناسب برای کاشت نبود.
و اما یک کارآفرین نمونه کشوری در صنعت نوغانداری نیز کمبود مواد اولیه و مکان مناسب برای نوغانداری را مهم‌ترین مشکل این حوزه برشمرد و به ایسنا گفت: برگ درخت توت به عنوان مهم‌ترین مواد اولیه نوغانداری است که در سالهای اخیر تقریبا کمیاب شده است.
کبری محمدی، خام فروشی را یکی از محوری‌ترین مشکلات تولیدکنندگان منطقه برشمرد و گفت: نوغانداری شغل دوم بیش از ۸۰ درصد مردم لمارون است، اما نبود دستگاه ریسندگی و خشک کن سبب شده تا مردم مجبور به خام فروشی پیله شوند و با قیمت بسیار ناچیز به دلالان استان های دیگر بفروشند.
این پرورش دهنده کرم ابریشم با اشاره به اینکه نخستین دستگاه نخ‌ریسی مازندران را خریداری کرده است، یادآور شد: این دستگاه تنها پنج کیلو ظرفیت دارد و حتی کیفیت مناسب نداشته و کاربرد چندانی ندارد.
محمدی یادآور شد: باید دستگاهی با ظرفیت بالا و کیفیت مناسب در منطقه راه‌اندازی شود که جوابگوی مردم روستا باشد.
این کارآفرین نمونه صنعت نوغانداری خواستار حمایت دولت از این تولیدکنندگان شد و افزود: ابریشم مهم‌ترین مواد اولیه صنعت فرش دستبافت است اگر مسئولان بتوانند برنامه‌ریزی مدونی در این حوزه داشته باشند در آینده مشکل تهیه مواد اولیه فرشبافان مرتفع می‌شود.
وی گفت: تهیه نژاد اصلاح شده نهال توت، بازار فروش مناسب، ارائه تسهیلات کم بهره برای خرید دستگاه نخ ریسی و خشک‌کن مهم‌ترین اقدام در بهبود وضعیت نوغانداران است.
محمدی اظهارکرد: امسال توزیع جعبه نوغان با کمی تاخیر همراه است اما به سبب پایین بودن قیمت پیله احتمالا با کاهش استقبال پرورش‌دهندگان این حوزه مواجه خواهیم بود.
انتهای پیام
نظرات