آرمین رحیمینژاد در گفتوگو با ایسنا در خصوص چگونگی تشکیل اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا، با بیان اینکه فیلمسازی در دنیا یک صنعت به شمار میرود، اظهار کرد: اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا یک شبکه از تهیهکنندگان جوان و رو به رشدی است که در زمینه تولید فیلم مشغول فعالیت هستند و پروژههایی را برای تولید مشترک با چندین کشور در دستور کار خود دارند.
وی افزود: اعضای اتحادیه شامل تهیهکنندگانی است که حداقل یک پروژه فیلم بلند برای تولید مشترک (Co-production) در دست کار داشته باشند و باید این پروژه دارای ویژگیهایی باشد. در یک لابراتوار فیلمنامه روی آن کار شده؛ از مقتضیات فیلمسازی نوین است در یک مارکت معتبر نیز برای سرمایهگذران حرفهای ارائه و پیچ (Pitching) شده باشد.
عضو اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا با اشاره به اینکه تولید فیلم نیازمند جذب سرمایه است، بیان کرد: جذب سرمایه در ایران معمولا بدین گونه است که سینماگران بایستی با صاحبان صنایع ارتباط گرفته و یا از بودجههای دولتی استفاده کنند. در واقع عملا سازوکار مشخصی برای جذب سرمایه وجود ندارد و فیلمساز و تیم او بایستی در فضایی کاملا مبهم و پر از غبار به دنبال سرمایه باشند آن هم در شرایطی که این تلاشها نتیجه بخش خواهد بود یا خیر.
وی ادامه داد: در خارج از کشور اگرچه درگیری و مشغله بسیاری برای جذب سرمایه وجود دارد، اما راهکارها و سازوکار تولید فیلم کاملا مشخص است و از قبل برای هر فردی که بخواهد در آن مسیر قدم بگذارد به صورت دقیق و روشن چه از لحاظ میزان فاند، شرایط و مدارک لازم برای دریافت فاند و زمانبندی پرداخت تبیین شده است و این امر موجب میشود که فیلمساز و تهیه کننده با اطمینان خاطر درستی از انجام شدن پروژه خود، در آن مسیر گام برداشته و با آرامش کامل به انجام امورات آن بپردازند که این آرامش طبیعتا برای هر پروژه هنری از ضروریات است.
تولید فیلم و ارتباطات بینالمللی بسیار مهم است
رحیمینژاد با بیان اینکه تولید فیلم و ارتباطات بینالمللی بسیار مهم است و ارتباط گرفتن با دیگر اعضای اتحادیه یکی از ویژگیهای شاخصی است که در این شبکهسازی وجود دارد، تصریح کرد: یکی از مهمترین تخصصهایی که ما در اتحادیه تهیه کنندگان نوظهور آسیا داشته و البته از اصلیترین اقداماتی که میتوانیم انجام دهیم، طراحی بیزینس پلن یا پلن مالی برای سرمایه فیلم و در ادامه اجرایی کردن این برنامه و جذب سرمایه است.
وی تاکید کرد: این امر براساس فاندهای پیشنهادی کشورهای مختلف دنیا، حضور در مارکتهای فیلم معتبر، استفاده از تسهیلات و امکانات پیشنهادی کمپانیهای تولید فیلم در کشورهای گوناگون، بهرهمندی از معافیتها و تشویقهای مالیاتی در مناطق مختلف، پیچینگ پروژه به صورت انفرادی و مواردی از این دست صورت میگیرد که آشنایی با این موارد نیازمند صرف زمان و تمرکز بسیار است.
این عضو اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا بیان کرد: یکی دیگر از تواناییهای اعضای اتحادیه، آشنایی کامل با این موارد است که با صرف زمان بسیار زیاد و در نتیجه به اشتراک گذاشتن دانش خود با یکدیگر در رابطه با هر کدام از این موارد، به آن دست یافته و بر آن واقف هستند.
وی عنوان کرد: افرادی که در اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا حضور دارند آموزشهایی را در خصوص جنبههای مختلف تولید مشترک بینالمللی فیلم و پخش بینالمللی آثار دیدهاند و ماموریتی که برای اعضای این اتحادیه که مشتمل بر ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفر از اعضا هستند در نظر گرفته شده، تمرکز بر محتوای آسیایی، کشف این محتوا، ایجاد تنوع و ارائه آنها است.
رحیمینژاد با بیان اینکه اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا در سال ۲۰۱۷ ایجاد شده و هر سال یک بار عضوگیری انجام میشود که طی رایگیری ۳ نفر کمیته راهبری را تشکیل میدهند، خاطرنشان کرد: فضای اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا شبکهسازی برای ایجاد ارتباط بهتر و تسهیل تولیدات در آسیا است که این امر با ارتباط مستمر اعضا با یکدیگر به راحتی و در کشورهای مختلف قاره پهناور آسیا انجام میشود.
کشورهای مختلف حمایتهای مالی خوبی از تولید فیلمها انجام میدهند
این تهیهکننده با اشاره به اینکه کشورهای مختلف حمایتهای مالی خوبی از تولید فیلمها انجام میدهند، بیان کرد: بهرهمندی از این امر تنها با ارتباطات خوب با دیگر کشور ممکن است و افراد از رهگذر این ارتباطات است که میتوانند کمکهای مالی موجود را دریافت کرده و امکان ساخته شدن فیلم را فراهم آورند. بنابراین هرچه این روابط قویتر شود، مراودات فرهنگی میان کشورها ممکن و تسهیل شده و به مراتب شاهد تولیدات بیشتری خواهیم بود.
وی با بیان اینکه جنوب شرقی آسیا کشورهایی هستند که تمرکز زیادی روی محصولات فضای فرهنگی و سینما دارند و هنرمندان آنان معمولا برای تولید فیلمهای خود، چند کشور را مشخص و براساس آن پیش میروند، ادامه داد: کشورهای شرق و جنوب شرقی و نیز کشورهای منطقه جنوب آسیا، فاندها، مارکتها و لابراتورهای فیلمنامه مخصوص به خود را دارند که هنرمندان و تهیهکنندگان آنها میتوانند از آن مبادی، با توجه به تعداد متقاضی کمتر در شرایطی که میزان رقابت طبیعتا کمتر است، پروژهای خود را استارت بزنند و مسیر تولید اثر، کار روی فیلمنامه و جذب سرمایه را آغاز کنند. این در حالی است که ایران با توجه به حضور در غرب آسیا مجاز به درخواست برای آنها نیست.
رحیمینژاد خاطرنشان کرد: به تازگی برخی کشورهای حاضر در منطقه غرب آسیا نیز با الگوبرداری از کشورهای دیگر این قاره، اقدام به ارائه فاند به هنرمندان کشورهای حاضر در این منطقه کردهاند. به عنوان مثال در خاورمیانه نیز فاندهای بسیار خوبی از سوی کشورهای عربی به فیلمسازان کشورهای حاضر در این منطقه، حتی در حوزه فیلم کوتاه ارائه میشود، اما نکته مهم و قابل تامل اینجاست که به دلایل مختلف و همچنین ارتباطات ضعیف در سطح بینالملل و میان نهادهای متولی، آن کشورها نام ایران را به عنوان تنها کشور حاضر در خاورمیانه، از لیست کشورهای بهرهمند و واجد شرایط خارج کردهاند.
جذب سرمایه برای تهیهکنندگان ایرانی بسیار محدود است
وی اظهار کرد: تهیهکنندگان بینالمللی از مجاری مختلف میتوانند اقدام به جذب سرمایه خارجی برای پروژههای خود کنند که این مجاری برای ایرانیان بسیار محدود است و این امر خود گویای ضرورت حضور مستمر بینالمللی برای فعالان صنعت سینما و مخصوصا جوانان است. جوانانی که انگیزه، انرژی و دانش بالایی در زمینه تولید فیلم داشته و از دانش زبانی خوبی برخوردار هستند تا با رایزنیهای مداوم موجبات باز شدن دربهای جدیدی به روی سینمای ایران را فراهم کنند. بنابراین حضور در شبکه تهیهکنندگان نوظهور آسیا از این جهت به شدت مهم است.
عضو اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا گفت: در تمامی کشورها نهادهای متولی سینما معمولا طی جلسهای راهکارهای تولید مشترک را با دیگر کشورها تبیین و تسهیل میکنند و سپس تفاهمنامههایی امضا میشود که ما در فضای سینمای رسمی و حرفهای به آن «Treaty» میگوییم. کشورهای صاحب صنعت سینما به معنای درست کلمه تفاهمنامههای زیادی را با کشورهای دیگر امضا کردهاند که موجب تبیین و تسهیل فضا برای افراد غیربومی که قصد کار در آن کشور را دارند، میشود.
وی اضافه کرد: موضوعی که متاسفانه در کشور ما رخ نداده و یا حتی اگر تفاهم نامهای با کشوری مانند ترکیه که از معدود کشورهایی است که با ما تفاهمنامه همکاری دارد، ایجاد شده است، متن آن توسط فارابی و نهادهای متولی انتشار نیافته و میتوان گفت که عملا غیرقابل استفاده است.
رحیمینژاد اظهار کرد: بنابراین در این زمینه ضعفهایی وجود دارد که شرایط کار را مخصوصا برای هنرمندان خارجی علاقهمند به کار در ایران سخت کرده است و حضور یک ایرانی در اتحادیه تهیهکنندگان از این جنبه اهمیت دارد که میتواند مسائل مهم و ضوابط سینمای ایران را برای فعالان سینما در سطح آسیا تبیین کرده و حداقل در سطح شخصی رایزنیهای داخلی را که برای آنها بسیار سخت و ناشفاف است، تسهیل و شفاف کرده تا شرایط تولید مشترک ایران با دیگر کشورها فراهم شود.
وی با بیان اینکه افرادی که عضو این شبکه هستند میتوانند با کارگردانان و تهیهکنندگان کشورهای مختلف ارتباط بگیرند و بسیاری از مسائل تسهیل شود، افزود: افرادی که میخواهند در ایران به عنوان تهیهکننده مشغول باشند باید از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی و خانه سینما مجوز تهیهکنندگی دریافت کنند، در حالی که این قوانین در خارج از کشور وجود ندارد و صرفا فردی که مهارت تولید فیلم را داشته و از دانش و تواناییهای فردی برخوردار است، میتواند یک پروژه را جلو ببرد. بنابراین دریافت مجوز و بروکراسی اداری در ایران مسیر سختی است که اگر خواستار تولید مشترک با دیگر کشورها هستیم، طبیعتا بایستی این شرایط تسهیل شود.
عضو اتحادیه تهیهکنندگان نوظهور آسیا خاطرنشان کرد: امید است که با تسهیل شرایط، امکان تولید مشترک و جذب سرمایه خارجی فراهم و فیلمسازی در ایران بیش از پیش با صنعت فیلم روز دنیا همگام و همراه شود.
انتهای پیام
نظرات