علیرضا قیامتی امروز، ۲۸ فروردین‌ماه، در مراسم بزرگداشت عطار و نکوداشت عطارپژوه شهیر کشور «رضا اشرف‌زاده» که در دانشگاه فرهنگیان مشهد برگزار شد، اظهار کرد: عشق و دانش در وجود دکتر اشرف‌زاده در هم آمیخته و لذا آنچه  در کلاس می‌گوید به آن عشق ورزیده و به آن باور دارد، باید عشق به ادبیات ایران زمین را از ایشان آموخت.

وی افزود: جایگاه جهانی عطار را کمتر در پژوهش‌ها دیده‌ایم، کمتر دیده‌ایم که اندیشه‌های عطار در آثار ویکتورهوگو و آثار سایر نویسندگان جهان تاثیرگذار بوده باشد ولی بسیاری از این شاعران و نویسندگان خود به الهام گرفتن از اندیشه‌های عطار در آثارشان اذعان دارند، لذا پژوهشگران باید پژوهش‌های خود را به این سمت پیش ببرند تا جایگاه جهانی عطار شناخته شود.

قیامتی ادامه داد: در ادبیات ایران زمین و عرفان ایرانی عطار بسیار تاثیرگذار بود و انقلابی در این حوزه به وجود آورد. عطار وقتی وارد عرفان شد تحول ویژه‌ای ایجاد کرد؛ این شاعر بزرگ عرفان را از تصوف عاشقانه خراسانی ایرانی و از تصوف ساحرانه به محکمی، در شعر جدا کرد.

عطار فرهنگ مهرورزی ایرانی را برای اولین بار در عرفان دمید

استاد ادبیات دانشگاه فرهنگیان مشهد تصریح کرد: عطار برای نخستین بار آزاداندیشی و فرهنگ مهرورزی ایرانی را در عرفان دمید و عرفان را از زهد خشک، ریاضت‌کشی‌های خرد ستیز و کرامت پروری‌ها جدا کرد.

وی بیان کرد: اندیشه اشراقی عطار، سرچشمه و نردبانی برای اندیشه‌های اشراقی مولانا می‌شود، بر اساس این اندیشه دیگر تفاوت ادیان معنایی ندارد و مذاهب انسان‌ها را در مقابل یکدیگر قرار نمی‌دهد، در اندیشه عطار تنها یک دین و کیش داریم که آن دین، دین عشق است.

قیامتی افزود: عطار در زمانه‌ای می‌زیست که فتنه مغول، تعصبات مذهبی و فرقه‌گرایی زیاد بود در این زمانه بحث‌های فقهی فرق مختلف اینگونه مطرح بود؛ اگر مسلمانی گناه کبیره کند آیا کافر، مشرک یا فاسق است؟ در چنین زمانه‌ای عطار آزاداندیشانه با خدای خود گفت‌وگو می‌کند و به راحتی خدا را مورد خطاب قرار می‌دهد.

استاد ادبیات دانشگاه فرهنگیان مشهد با اشاره به پرسشگری خردمندانه عطار در آثارش، ادامه داد: این پرسشگری خردمندانه عطار در قرن ششم و هفتم که اوج فرقه‌گرایی است، بسیار شگفت انگیز است.

وی بیان کرد: نکته دیگر در انقلاب و جنبش عطار ایجاد سوز عرفانی وی در آثارش است. این سوز عرفانی در اندیشه عرفانی ما توسط عطار وارد و بعد مولانا، حافظ و جامی این سوز عرفانی را در آثار خود با تاثیر پذیری از آثار عطار به کار می‌برند.

قیامتی بیان کرد: شور عطار، ادبیات عرفانی ما را به تلالو رسانده و زیبا می‌کند و از  زهد خشک، ریاضت‌کشی‌های خرد ستیز و کرامت‌پروری‌ها جدا می‌کند.

استاد ادبیات دانشگاه فرهنگیان مشهد گفت: با نگاهی به آثار عطار می‌بینیم که عرفان مقابل خرد نیست؛ چراکه عرفانی که رگه‌های ناب ایرانی و اسلامی دارد، آمیخته با خردورزی است.

وی با اشاره به اینکه عطار شعر را از دربار نجات داد و بیرون کشید، گفت:  آزادگی از اشعار و شخصیت عطار می‌بارد و در تمام آثار عطار این آزادگی دیده می‌شود.

قیامتی بیان کرد: عطار به فرهنگ و ادب ایرانی عشق ویژه دارد این را می‌توان از دفاع جانانه عطار از فردوسی دید؛ در زمانه‌ای که سخن گفتن از فردوسی جرم بود و نام فردوسی را آوردن با بی‌میلی همراه بود، عطار به شاهنامه ارج می‌نهد.

استاد ادبیات دانشگاه فرهنگیان مشهد گفت: عطار برای نخستین بار دشواری‌های پیش از سیر و سلوک را در منطق‌الطیر باز می‌کند که این یک کار ویژه از این شاعر و اندیشمند بزرگ است.

انتهای پیام