به گزارش ایسنا، ناسا اکنون در حال توزیع عمومی داده‌های باکیفیت جدیدترین ماهواره رصد زمین خود است که اولین بررسی در نوع خود را از سلامت اقیانوس‌ها، کیفیت هوا و اثرات تغییر اقلیمی ارائه می‌دهد.

به نقل از ناسا، ماهواره «پلانکتون، آئروسل، ابر، اکوسیستم اقیانوسی»(PACE) در روز هشتم فوریه به فضا پرتاب شد و برای اطمینان از عملکرد مناسب و کیفیت داده‌ها، چندین هفته آزمایش را در مدار گذراند. این ماموریت در حال جمع‌آوری داده‌هایی است که عموم مردم اکنون می‌توانند در وب‌سایت PACE به آنها دسترسی داشته باشند.

داده‌های PACE به دانشمندان امکان می‌دهند تا زندگی میکروسکوپی را در اقیانوس و ذرات موجود در هوا مطالعه کنند و درک خود را پیرامون مسائلی از جمله سلامت ماهیگیری، شکوفه‌های مضر جلبک‌ها، آلودگی هوا و دود ناشی از آتش‌سوزی ارتقاء دهند. همچنین، دانشمندان با کمک PACE می‌توانند بررسی کنند که چگونه اقیانوس و جو با یکدیگر تعامل دارند و تحت تأثیر آب‌وهوای متغیر قرار می‌گیرند.

«بیل نلسون»(Bill Nelson)، مدیر ناسا گفت: این تصاویر خیره‌کننده، تعهد ناسا را برای محافظت از سیاره ما افزایش می‌دهند. مشاهدات PACE به ما درک بهتری را از چگونگی تأثیر اقیانوس‌ها و آبراه‌ها و موجودات کوچک ساکن آنها بر زمین می‌دهند. ناسا در حال جمع‌آوری داده‌های مهم آب‌وهوایی از جوامع ساحلی گرفته تا ماهیگیری، برای همه مردم است.

«کارن سنت ژرمن»(Karen St. Germain)، مدیر بخش علوم زمین ناسا گفت: اولین نور ماموریت PACE، یک نقطه عطف در تلاش‌های مداوم ما برای درک بهتر سیاره در حال تغییر است. زمین یک سیاره آبی است، اما ما بیشتر از اقیانوس‌های زمین، در مورد سطح ماه می‌دانیم. ماموریت PACE یکی از چندین ماموریت کلیدی ماست که عصر جدیدی را از علم زمین آغاز می‌کند.

«دستگاه رنگی اقیانوس»(Ocean Color Instrument) ماهواره PACE که در «مرکز پرواز فضایی گادرد» ساخته شده و مدیریت می‌شود، اقیانوس، زمین و جو را در طیفی از نور فرابنفش، مرئی و نزدیک به فروسرخ رصد می‌کند. در حالی که ماهواره‌های پیشین فقط می‌توانستند تعداد انگشت‌شماری را از طول موج‌ها شناسایی کنند، PACE بیش از ۲۰۰ طول موج را رصد می‌کند. با این محدوده طیفی گسترده، دانشمندان می‌توانند جوامع خاصی از فیتوپلانکتون‌ها را شناسایی کنند. گونه‌های متفاوتی در اکوسیستم و چرخه کربن نقش دارند که بیشتر آنها سودمند هستند، اما برخی می‌توانند برای سلامتی انسان زیان‌آور باشند. بنابراین، شناسایی جوامع فیتوپلانکتون یکی از ماموریت‌های کلیدی ماهواره PACE است.

دو قطبش‌سنج چند زاویه‌ای ماهواره PACE موسوم به «HARP2» و «SPEXone»، نور قطبش‌شده را که از ابرها و ذرات ریز موجود در جو منعکس می‌شوند، بررسی می‌کنند. این ذرات که به عنوان ذرات معلق در هوا شناخته می‌شوند، می‌توانند گرد و غبار، دود یا ذرات پاشیده‌شده از دریا باشند. دو قطبش‌سنج ماهواره PACE مکمل قابلیت‌های یکدیگر هستند. قطبش‌سنج SPEXone که با همکاری «مؤسسه پژوهش فضایی هلند»(SRON) و شرکت «ایرباس»(Airbus) ساخته شده است، زمین را با وضوح فراطیفی در پنج زاویه دید متفاوت مشاهده می‌کند. قطبش‌سنج HARP2 که توسط «دانشگاه مریلند در بالتیمور»(UMBC) ساخته شده است، چهار طول موج نور را با ۶۰ زاویه دید متفاوت مشاهده خواهد کرد.

دانشمندان با استفاده این داده‌ها می‌توانند ویژگی‌های ابر را که برای درک آب و هوا مهم هستند، تحلیل کنند و آئروسل‌های جوی را مورد بررسی قرار دهند تا مردم را بهتر در مورد کیفیت هوا آگاه کنند. همچنین، دانشمندان می‌توانند یاد بگیرند که چگونه ذرات معلق در هوا با ابرها تعامل می‌یابند و بر تشکیل ابر تأثیر می‌گذارند. این اطلاعات برای ابداع مدل‌های آب‌وهوایی دقیق ضروری هستند.

«جرمی وردل»(Jeremy Werdell)، دانشمند پروژه PACE در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا، گفت: ما بیش از دو دهه است که رؤیای تصاویر مشابه تصاویر PACE را در سر می‌پرورانیم. این‌که در نهایت یک نتیجه واقعی را ببینیم، فراتر از واقعیت است. داده‌های هر سه دستگاه به قدری باکیفیت هستند که می‌توانیم دو ماه پس از پرتاب ماهواره، آنها را به صورت عمومی منتشر کنیم و من به گروه خود به خاطر تحقق این هدف افتخار می‌کنم. این داده‌ها نه تنها با اطلاع‌رسانی در مورد کیفیت هوا و سلامت اکوسیستم‌های آبی بر زندگی روزمره ما تأثیر مثبت می‌گذارند، بلکه نحوه نگرش ما به سیاره خود را نیز به مرور زمان تغییر می‌دهند.

انتهای پیام