به گزارش ایسنا، پالسهای رادیویی میتوانند روزنهای برای کشف اسرار کیهانی باشند.
به نقل از تک اکسپلوریست، تصور میشود نوعی از ستاره نوترونی با گردش آهسته که «مگنتار»(Magnetar) نامیده میشود، دارای میدانهای مغناطیسی سطحی بسیار قوی است. بیشتر مگنتارها فقط در طول موجهای پرتو ایکس و گاما یافت میشوند. تاکنون تنها شش مورد از آنها با قابلیت تولید پالسهای رادیویی کشف شدهاند.
پژوهشگران، پالسهای رادیویی غیرمعمول را کشف کردهاند که از مگنتار پیچیده «XTE J۱۸۱۰-۱۹۷» ساطع میشوند. پالسها با استفاده از «تلسکوپ رادیویی پارکس»(Parkes Observatory) متعلق به «سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی همسود»(CSIRO) کشف شدهاند.
پس از یک انفجار پرانرژی در سال ۲۰۰۳، مگنتار XTE J۱۸۱۰-۱۹۷ برای اولین بار همراه با همتای رادیویی غیرمعمول خود شناسایی شد. پژوهشهای بعدی نشان دادند که مگنتار، پالسهای رادیویی قوی و دچار قطبش را منتشر میکند. شکل نبض و شدت انتشار رادیویی، تغییرات قابل توجهی را به مرور زمان نشان داد.
این مگنتار که در فاصله ۸۰۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، نزدیکترین مگنتار شناخته شده به زمین است.
دکتر «مارکوس لوور»(Marcus Lower) از اعضای سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی همسود و سرپرست این پژوهش معتقد است که نتایج به دست آمده، غیرمنتظره و بیسابقه هستند.
لوور گفت: برخلاف سیگنالهای رادیویی که از سایر مگنتارها دیدهایم، این سیگنال دارای مقادیر زیادی قطبش دایرهای است که به سرعت تغییر میکند. ما قبلا چنین چیزی ندیده بودیم.
دکتر «مانیشا کالب»(Manisha Caleb) پژوهشگر «دانشگاه سیدنی»(USYD) و از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش پیرامون مگنتارها، اطلاعاتی را در مورد فیزیک میدانهای مغناطیسی شدید و محیطهایی که ایجاد میکنند، ارائه میدهد.
سیگنالهای ساطع شده از این مگنتار نشان میدهند که فعل و انفعالات در سطح ستاره، پیچیدهتر از توضیحات نظری پیشین هستند.
حتی اگر مشخص نباشد که چرا این مگنتار عجیب عمل میکند، این گروه پژوهشی یک نظریه دارند. براساس یافتههای این پژوهش، قطب مغناطیسی مگنتار توسط پلاسمای فوق گرم احاطه شده است که به عنوان یک فیلتر چار قطبش عمل میکند.
دقیقا باید مشخص شود که پلاسما چگونه این کار را انجام میدهد.
در سال ۲۰۱۸، «تلسکوپ لاول»(Lovell Telescope) ۷۶ متری «دانشگاه منچستر» در «رصدخانه جودرل بانک»(Jodrell Bank Observatory) یک بار دیگر سیگنالها را کشف کرد. تلسکوپ رادیویی پارکس، سیگنالها را به سرعت پیگیری کرد و از آن زمان تاکنون به یک وسیله ضروری برای نظارت بر انتشارات رادیویی مگنتار تبدیل شده است.
این پژوهش در مجله «Nature Astronomy» به چاپ رسید.
انتهای پیام
نظرات