به گزارش ایسنا، از حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه ۶ ماه می‌گذرد و تعداد بیمارستان‌هایی که رژیم صهیونیستی عامدانه از کار انداخته به ۲۸ بیمارستان از مجموع ۳۶ بیمارستان می‌رسد.

صدها نفر از کارکنان بخش پزشکی در طول ماه‌های تجاوز، در محل کار خود مستقیما مورد هدف قرار گرفتند، اعدام شدند و دستگیر شدند. قبل از هفت اکتبر، حدود ۲۰ هزار نفر اعم از پزشکان، پرستاران، نیروهای فنی، اداری و کارمند در نوار غزه در بخش بهداشت کار می‌کردند، اما اکنون نصف این عدد از کارکنان در مراکز بهداشتی در شمال غزه حضور دارند و بقیه در شهر رفح و مرکز غزه فعالیت می‌کنند.

بر اساس داده‌های اداره مرکزی آمار فلسطین در سال ۲۰۲۳، مجموع ظرفیت تخت در بیمارستان‌های نوار غزه ۳.۰۲۶ تخت بود و وزارت بهداشت غزه به طور مستقیم مدیریت ۱۳ بیمارستان در نوار غزه با ظرفیت ۲۰۱۱ تخت را بر عهده داشت. در حالی که در حال حاضر ظرفیت تخت‌های موجود از هزار تخت شامل تخت‌های اورژانس و اتاق عمل فراتر نمی‌رود و این امر مستلزم ایجاد تعدادی بیمارستان صحرایی از جمله بیمارستان اردنی، قطری و اماراتی است که از ابتدای سال جاری شروع به فعالیت کرده‌اند.

آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) خدمات بهداشتی سرپایی را به بیش از ۷۰ درصد از جمعیت نوار غزه از طریق مراکز بهداشتی ارائه می‌دهد. بخش پزشکی در غزه از سازمان‌های بهداشتی مانند هلال احمر و سازمان امداد پزشکی حمایت می‌کند. نوار غزه همچنین شامل تعدادی کلینیک و داروخانه‌های وابسته به سازمان‌های خیریه است که در ارائه خدمات اولیه پزشکی در محله‌های مسکونی مشارکت دارند، اما ظرفیت فعلی به طور جدی کاهش یافته است.

رژیم صهیونیستی حدود ۳۱۰ پرسنل پزشکی را که تا پایان مارس گذشته در نوار غزه مشغول به کار بودند، از جمله مدیران بیمارستان‌ها را دستگیر کرده‌ است. داده‌های وزارت بهداشت غزه حاکی از آن است که تا ۳۱ مارس و بر اثر حملات رژیم صهیونیستی، خسارات ثبت‌شده در بخش پزشکی منجر به شهادت بیش از ۴۸۴ پرسنل بهداشتی،‌ نابودی ۱۵۹ موسسه بهداشتی، ۳۰ بیمارستان و ۵۵ مرکز بهداشتی درمانی شده‌است.

بیمارستان «بیت حانون» اولین بیمارستانی بود که پس از تبدیل شدن به بیمارستان تخصصی در پوشش موارد اورژانسی مجروحان در هفته اول جنگ غزه توسط رژیم صهیونیستی بمباران شد و سپس بیمارستان اندونزی واقع در بیت‌لاهیا، مجروحان جنگ را پذیرفت؛ بیمارستانی که پس از حملات مکرر در ماه نوامبر، آن نیز کاملاً از خدمات‌رسانی خارج شد.

دکتر «محمد ابوصفیه» در بیمارستان اندونزی مشغول به کار بود و هنگامی که بیمارستان با ادامه آشفتگی در بخش پزشکی کار خود را متوقف کرد، مجبور شد به شمال غزه و بیمارستان «کمال عدوان» منتقل شود.

ابوصفیه به العربی الجدید می‌گوید کاملا واضح بود که رژیم صهیونیستی برنامه دارد بیمارستان‌های مناطق پرجمعیت مخصوصا بیمارستان الشفا و اندونزی را هدف قرار دهد و بعد هم بیمارستان‌های پشتیبان را بمباران کند تا خدمات رسانی پزشکی کاملا متوقف شود. این هدف در شمال نوار غزه با بمباران بیمارستان‌های اصلی مانند بیمارستان «العوده» و «الیمن السعید» حاصل شد.

این پزشک ادامه می‌دهد: ما در شرایط بدی کار می‌کنیم و از گرسنگی و تشنگی رنج می‌بریم و مجبوریم برای تامین نیازهای حدود ۳۵۰ هزار فلسطینی در استان شمالی که شامل بزرگترین اردوگاه فلسطینی در نوار و همچنین شهر غزه است، به کار ادامه دهیم.

در جریان حملات رژیم صهیونیستی، در شهر غزه که بیشترین تعداد بیمارستان در نوار غزه را شامل می‌شود، مجتمع پزشکی الشفا که بزرگترین بیمارستان در نوار غزه است و همچنین بیمارستان القدس وابسته به هلال احمر فلسطین و چندین بیمارستان دیگر از کار افتاده‌اند.

پس از گذشت ۶ ماه از تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه، اکنون تنها ۶ بیمارستان در مرکز و جنوب نوار غزه به کار خود ادامه می‌دهند که 2 بیمارستان در دیرالبلح، سه بیمارستان در شهر رفح و یک بیمارستان اروپایی واقع در بین شهرهای رفح و خان ​​یونس هستند.

درخصوص وضعیت نوار غزه «مروان اسحاق»، یکی از دیگر از پزشکان در حال کار در غزه می‌گوید: قبل از حمله، روزانه یک یا دو عمل انجام می‌دادیم، در حالی که امروز چندین عمل را همزمان انجام می‌دهیم، تعداد مجروحان زیاد است و آنها را در اولویت موارد امدادی و نجات قرار می‌دهیم. به همین دلیل هزاران نفر در لیست انتظار برای درمان در خارج از کشور هستند و حتی اگر وضعیت به همین منوال باقی بماند شرایط برای حدود ۹ هزار مجروحی که منتظر درمان در خارج هستند، خطرناک خواهد بود و بسیاری از آنها جان خود را از دست خواهند داد.

دکتر «مروان الحمص»، رئیس کمیته فوریت‌های بهداشتی در استان رفح نیز خاطرنشان کرد: بخش پزشکی به دلیل تداوم تهاجم، حدود ۸۰ درصد از توانایی‌های خود را از دست داده است و در حال حاضر کار بر روی موارد اورژانسی و با ظرفیت محدود متمرکز است. محدودیت‌های آزادی رفت و آمد، بحران سلامت را به یک خطر جدی تبدیل کرده است.

وی افزود: از مهم‌ترین کاستی‌ها، تامین امنیت تیم‌های پزشکی در حین کار است که با نگرانی دائمی درباره جان خود کار می‌کنند و ابزار و تجهیزات لازم را در اختیار ندارند و مجبور به استفاده از هر چیزی در شرایط اضطراری موجود هستند.

الهمص می‌گوید: مقدار دارویی که از گذرگاه رفح وارد می‌شود کم است و سیاست درمان بر این اساس است که مجروح ابتدا بررسی شده و به او مداوای اورژانسی ارائه شود سپس از او بخواهیم که درمان را در خارج تکمیل کند تا مجروح دیگری بستری شود. این امر باعث فشار روانی شدیدی می‌شود زیراکه تیم‌های پزشکی به دلیل درخواست‌ها و سؤالات روزانه با آن مواجه می‌شوند و گاهی به مشاجره تبدیل می‌شود.

انتهای پیام