باغ‌تکیه یا باغ‌موزه هفت‌تنان یکی از قدیمی‌ترین اماکن تاریخی اما مغفول مانده شهر شیراز است. پیشینه این باغ به سده‌های پیش از عهد زندیه بازمی‌گردد و عمارت آن از بناهای دورهٔ کریم خان زند است و احتمالا قدیمی‌ترین باغ شهر شیراز است.

عمارت هفت‌تنان دارای عمارتی بزرگ است که سال‌ها پس از اولین تاسیس آن، در زمان کریم‌خان زند بنا شده و از طراحی بسیار زیبا و چشم گیری برخوردار است.

بیشتر جهانگردانی که در چند سدهٔ اخیر به شیراز سفر کرده‌اند، باغ تکیه هفت تنان و عمارت زیبای آن را وصف کرده‌اند. مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند و در گذشته برای طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان می‌آورده‌اند.

عمارت این باغ با توجه به سال ساخت آن دارای طراحی خاص شبیه به دیوان‌های خانه‌های دوران زندیه بوده است و از زیر بنایی بالغ بر ۹۹۸ متر مربع برخوردار است. مساحت کل باغ نیز حدود ۳۳۸۸ متر مربع اعلام شده است.

در روزهای نخست فروردین و در پنجمین سالگرد حادثه تلخ سیل دروازه قرآن و در حالی که باران با شدتی شبیه همان باران سیل‌آسا در شیراز باریدن گرفته بود، از این مکان تاریخی واقع در جوار دروازه قرآن، بازدید کردیم. در حالی که این مجموعه در حالت عادی هم یکی از جاذبه‌های مغفول مانده شیراز محسوب می‌شود، اما در ایام نوروز حتی با وجود بارانی به این شدت، پذیرای چند خانواده بود.

زوج جوانی اهل شهر زنجان به شیراز آمده بودند؛ با نگاهی متفاوت نسبت به تاریخ و موزه. مرد جوان به خبرنگار ایسنا گفت: دیشب به شیراز آمدیم و می‌دانستیم یکشنبه و دوشنبه بارانی است. به همین جهت تصمیم گرفتیم در چنین شرایطی وارد مناطق پرترافیک شهر نشویم و این ۲ روز را به بازدید از اماکنی که در نقاط کم ترددتر واقع هستند اختصاص دهیم.

وی افزود: البته خود من علاقه چندانی به موزه و اشیا تاریخی ندارم، اما همسرم نسبت به چنین چیزهایی دید مثبتی دارد و الان هم می‌بینید که از این فضا دل نمی‌کند.

خانم زنجانی که مشغول عکس‌برداری از عمارت بود، شوهر خود را به تماشای ۵ نقاشی معروفی که بر روی ایوان‌ عمارت نفش بسته است، فراخواند.

 در قسمت طاقچه‌های بالایی تالار باغ موزه هفت تنان، پنج مجلس را بر روی گچ نقاشی کرده و به نمایش گذاشته‌اند، این نقاشی‌های زیبا که پر از شگفتی و خلاقیت است متعلق به دوران زندیه است. این پنج نقش به ترتیب عبارتند از: درویشی با تبرزین و کشکول، نقش موسی (ع) در حال شبانی، منظرهٔ شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم و نقش درویشی جوان.

خانواده‌ای از شهر رشت نیز در محوطه باغ حضور داشتند و پدر همراه با دو فرزندش مشغول عکس گرفتن بود. او به خبرنگار ایسنا گفت: می‌بینید که از رشت برای شما باران سوغات آورده‌ایم.

وی افزود: شب‌های گذشته در کاشان و اصفهان توقف داشته‌ایم و امشب هم میهمان شیراز هستیم و فردا به سمت بوشهر و گناوه می‌رویم.

این مرد شمالی در پاسخ به این سوال که چرا باغ موزه هفت‌تنان را انتخاب کرده است، گفت: شناخت چندانی از این مجموعه نداشتیم و قصد بازدید هم نداشتیم، اما چون منتظر دوستانمان هستیم، از فرصت استفاده کردیم و وارد این باغ شدیم. البته فضای بسیار دلنشینی هم دارد و خوشحالم که برای اولین بار، این نقطه از شیراز را هم تماشا کردیم.

با توجه به شدت باران، فرصت زیادی برای صحبت و ماندن در باغ نچندان بزرگ هفت‌تنان نبود. در حال خروج از باغ، زوج جوان دیگری همراه با فرزندشان، چتر به دست وارد مجموعه شدند.

خانم اهوازی گفت: امروز به تخت جمشید رفته بودیم و در ورود به شیراز، ابتدا در دروازه قرآن ایستادیم و عکس گرفتیم. بعد هم سری به مقبره خواجوی کرمانی زدیم.

وی افزود: سال‌ها پیش درباره قبر هفت درویشی که در مجموعه هفت‌تنان قرار دارد شنیده بودم و دوست داشتم آن را از نزدیک ببینم.

به گزارش ایسنا، طبق روایت‌ها «هفت تنان» هفت درویش بوده‌اند که عهد می‌کنند موقع مرگ با کمک هم، یکدیگر را دفن کنند. در این بنا، ۶ قبر کنار یکدیگر و یک قبر پایین‌تر از بقیه قرار گرفته که مربوط به آخرین نفر است. آخرین نفر قبل از مرگ به محله می‌رود و به بازاریان می‌گوید: «یک نفر اینجا مرده است.  فردا صبح به کمک من بیایید تا او را دفن کنیم.»

صبح فردا که مردم بازار به خانه آن‌ها می‌روند، می‌بینند او همان مردی است که دیروز برای کمک آمده بود و از مرگ خود اطلاع داشته است!

روی قبرها هیچ اسم و نشانی نیست، زیرا آنها به مقامی رسیده بودند که می‌گفتند اگر کار خیری کردی لازم نیست نامت را همه بدانند، چون این کار را در راه خدا کردی، نه برای ریا.

انتهای پیام