دوچرخه سواری از ورزش‌هایی است که سبک زندگی بی تحرک انسان در جامعه ماشینی امروز را می‌تواند تغییر دهد، سبکی از زندگی که انسان را در برابر بیماری‌هایی همچون افزایش وزن، نارسایی قلب، دیابت، ضعف ماهیچه و مفاصل و مشکلات روحی محافظت می‌کند.

طبیعت‌گردی، با یک وسیله نقلیه متفاوت همچون دوچرخه می‌تواند تجربه بسیار جذابی باشد که علاوه ‌بر گردشگری، به ارتقای سطح سلامتی بدنی فرد نیز کمک می‌کند.

در هشتمین شماره از پرونده خبری سیمای گردشگری قم، به معرفی مسیرهای دو چرخه سواری برای افرادی می‌پردازیم که قصد طبیعت گردی با یک وسیله نقلیه متفاوت را دارند.

از مسیله تا امین آباد

امین آباد، آبادی کوچکی در فاصله ۳ کیلومتری جنوب غرب دریاچه حوض سلطان است. پیمایش مسیر مسیله به این آبادی کوچک با دوچرخه کوهستان یکی از جذاب‌ترین و زیباترین مسیرهایی از این دست در جنوب دریاچه به حساب می‎آید.

رسیدن به حوزه مسیله از شهر قم و توسط جاده آسفالته قمرود امکان پذیر است. این جاده پس از طی کردن مسیری ۵۰ کیلومتری با وسیله نقلیه به روستای کاج می‌رسد و از این نقطه رکاب زدن در جاده خاکی طویلی رو به شمال غربی آغاز می‌شود.

پیمایش این مسیر با عبور از پهندشت بسیار گسترده‌ای که غالباً توسط زمین‌های لم یزرع احاطه شده ادامه می‌یابد و از بیابان‌های وسیعی عبور می‌کند که به تدریج به دریاچه سفید رنگ حوض سلطان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.

قسمت‌هایی از این راه هم اکنون کمی ناهموار است و باید با احتیاط بیشتری از آن عبور کرد. در مسیر رسیدن به کناره این دریاچه اندکی از راه اصلی به واسطه قرار گرفتن در گل و لای اطراف دریاچه دورتر شده و با دور زدن این قسمت می‌توان رو به غرب به آبادی کوچک امین آباد رسید.

بهترین زمان برای انجام این برنامه زمستان و اوایل فروردین ماه هر سال است.

از مسیله تا دیرگچین

دیر گچین یا قلعه اشکانی، یکی از مستحکم‌ترین قلاع باستانی نزدیک جاده ابریشم است که به عنوان یک هدف برای پیمایش این مسیر از سمت جنوب به شمال به حساب می‌آید. برای پیمایش این مسیر باید از قم رو به شمال و از طریق جاده آسفالته‌ای که این جاده را به بخش قمرود می‌رساند استفاده کرد. این جاده آسفالته رو به شمال شرقی ادامه یافته، وارد منطقه بیابانی وسیعی می‌شود که در دور دست‌های شرقی آن حاشیه سفید رنگ دریاچه نمک خودنمایی می‌کند.

مسیر از آبادی‌های کوچکی چون مظفرآباد و فرح آباد گذشته و در انتها به روستای کاج می‌رسد. در این روستا، آثار و بقایای قلاع باستانی در کنار رودخانه فصلی قره چای به چشم می‌خورد. از این نقطه رکاب زنی، رو به شمال آغاز می‌شود. در تمامی این مسیر، پیمایش در جاده‌ای خاکی صورت می‌گیرد که اوایل آن تقریباً مناسب بوده و پس از طی ۲۰ کیلومتر از پهنه بسیار وسیع فی مابین دریاچه نمک و حوض سلطان عبور می‌کند.

وجود شوره زارها و کال‌های خشک در مسیر بسیار جلوه‌گری می‌کند این مسیر در ادامه خود با طی ۱۲۰کیلومتر دیگر به قلعه باستانی مرسوم به دیر گچین می‌رسد.

بهترین زمان برای انجام این برنامه اواخر پاییز و اوایل بهار هر سال است.

از مسیله تا قره چای

از جمله مسیرهای کوهستانی استان قم که باید توسط دوچرخه‌های کوهستان طی شود در امتداد رودخانه فصلی و شور قره چای که از غرب به شرق جریان دارد، از روستای کاج آغاز و به روستای دور افتاده و پرت قوچه داغی می‌رسد. برای پیمایش این مسیر از کاج به جای قرار گرفتن در مسیر شمالی، باید در امتداد این رودخانه و کمی بالاتر در جاده‌ای خاکی ادامه مسیر داد.

در طول مسیر پیمایش، نقاط مسکونی قابل توجهی وجود ندارد و باید کاملاً رو به غرب حرکت کرد، چرا که در آن جاده‌های مواصلاتی خاکی فراوانی به صورت بی رویه در جنوب و شمال دیده می‌شود که هر یک در گوشه‌ای از کویر به انتها می‌رسند و غالباً برای استخراج معادن به وجود آمده‌اند.

پیمایش مسیر در طول رودخانه قره چای در زمستان هر سال جاذبه‌ای فراموش نشدنی است.

از قاهان تا نایه

دره کوهستانی و سر سبز قاهان در شمالی ترین نقطه استان قم و هم مرز با استان مرکزی است. این دره دارای هوای معتدل و غیر قابل قیاس با سایر نواحی مرکزی و به خصوص شرقی این استان است. در مسیر قاهان به نایه ، مجموعه روستاهای کوچک و بزرگی چون انارک، آغلک، چاهک ، بنابر، مهرزمین، نویس، انجیله و کسوا واقع شدند که آبادی بزرگتر قاهان در آن از شهرت بیشتری برخوردار است.

برای رسیدن به آبادی قاهان از شهر قم با وسیله نقلیه از جاده‌ای که از سمت شمال غربی قم در ناحیه صدریه به سوی گازران امتداد می‌یابد (و یا از مسیر اتوبان سلفچگان) می‌توان استفاده کرد که مسیر اولی حدود ٤٠ کیلومتر به ابتدای دره قاهان نزدیک تر است.

از دوراهی قاهان تا این بخش حدود ۲۰ کیلومتر فاصله است که رکاب زدن را باید از مرکز این آبادی رو به جنوب آغاز کرد. این کوره راه که جاده‌ای جیپ رواست با پشت سر نهادن پستی و بلندی‌های فراوان و عبور از کنار مزارع کوچک و بزرگ به احمد آباد و با دور زدن یک ارتفاع کوچک به مزرعه علمدار و سپس رو به جنوب به آبادی کوچک موسوم به نایه می‌رسد و از این نقطه می‌توان با طی ۵ کیلومتر به دوراهی دستجرد در جاده اصلی رسید.

 بهترین زمان برای انجام این برنامه اوایل بهار و اوایل پاییز هر سال است.

از قلعه چم تا بیدهند

دو روستای کوچک حسن آباد و قلعه چم بر سر راه جاده آسفالته‌ای قرار دارند که از قم رو به جنوب و به سوی دلیجان می‌گذرد. روستای کوچک قلعه چم در فاصله ۳۵ کیلومتری نیزار و دریاچه آن قرار دارد. از این نقطه رو به جنوب شرقی جاده خاکی نسبتا همواری وجود دارد که با فراز و نشیب‌های زیادی از کف دشت بسیار وسیعی رو به سوی قلل مرتفع جنوب قم و به خصوص قله سربلند ولیجیا ارتفاع می‌گیرد که مسیر آن در کناره برخی از کانال‌های فصلی و خشک جویبارانی است که از دامنه‌های شمالی این قلل کم ارتفاع سرچشمه می‌گیرند.

این مسیر به تدریج ارتفاع گرفته و با عبور از باغک‌های کوچک و بزرگی به اسامی چال گنبد و واسون و در پی یک گردنه ۲۰۰۰ متری به آبادی بزرگ بیدهند در جنوب کهک می‌رسد. از این نقطه می‌توان رو به شمال رکاب زد و با پشت سر نهادن مسیری ۲۵ کیلومتری به کهک رسید و به برنامه خود خاتمه داد.

بهترین زمان برای انجام این برنامه در اوایل بهار هرسال است که دشت بسیار و مسطح چال گنبد غرق در گل و گیاه و رستنی‌های فراوان می‌شود.

انتهای پیام