محمد احمدی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: در کشور خشک و نیمهخشک ایران با ابرچالش آب زیرزمینی درگیر هستیم و بنابر آمار وزارت نیرو از ۶۰۹ دشت کشور ۵۰۰ دشت آن آبخوانهایش دچار کسری مخزن و بیلان منفی شده؛ به عبارتی در ۵۰۰ گنجینه آب زیرزمینی زیر پایمان کفگیر به ته دیگ خورده است و در تعداد اندک باقیمانده آبخوانها نیز آب قابل ملاحظهای وجود ندارند.
وی با اشاره به نقش بیبدیل آب خاطرنشان کرد: واقعیت این است در کشور خشک و نیمهخشک ایران با بارندگی نامطمئن، پا را از گلیم خیلی فراتر گذاشتیم و قدر این آب حیاتبخش را ندانستیم، ما به سهم بزرگی از آب آیندگان دست درازی و آن را برداشت کردهایم.
احمدی ادامه داد: بدهی ما به آبخوانهای کشور بنا بر آمار وزارت نیرو از مرز ۱۵۰ میلیارد مترمکعب عبور کرده و میانگین وابستگی به آب زیرزمینی اکنون از ۶۰ درصد به نزدیک ۷۰ درصد رسیده و در بعضی نقاط کشور این وابستگی به صددرصد ارتقاء داشته است.
وی با بیان اینکه این گنجینه تجدیدناپذیر کشور فدای مسائل دیگر شده است، گفت: استخراج وحشتناک ما از آب زیرزمینی در مقایسه با تزریق اندک آب به آبخوانهای دچار فرونشست باعث شده بعضی از آبخوانها را از دست بدهیم و این آبخوانها برای همیشه غیرقابل احیاء و تا ابد خشک شوند.
این دغدغهمند آب اظهار کرد: ما نتوانستیم در کشور خشکمان که متوسط بارندگی ۲۵۰ میلیمتر در سالهای اخیر به علت تغییر اقلیم به زیر ۲۰۰ میلیمتر رسیده است، از آب استفاده بهینه کنیم.
وی با تأکید بر اینکه آمار دادههای آب زیرزمینی باید به مردم اطلاعرسانی و گوشزد شود، ادامه داد: باید تجدیدنظر اساسی در استفاده از آب در شرایط امروز کشور صورت گیرد، گذشتگان سهم بزرگی از آب ارزشمند برای ما گذاشتند و ما آن را نامسئولانه استفاده کردیم، در کشور در پیشینه گذشتگان ما اول حفاظت از آب مهم بوده نه بهرهبرداری اما اکنون اول بهرهبرداری مهم بوده و جنبه حفاظت از آب فراموش شده است.
احمدی با تأکید بر اینکه در مورد آب زیرزمینی فرصت اشتباه دیگری نداریم، بیان کرد: تا قطرهای باران میچکد همه فکر میکنند مشکل آب حل شده است، مردم باید آگاه شوند مشکل آب زیر پای آنها در دشتهای فرونشسته و آبخوانهای فرو ریخته است.
انتهای پیام
نظرات