گزارش ایسنا، «جیمز جایلز»، تحلیلگر سیاسیِ انگلیس افزود: این راهبردی است که البته سابقه‌ای دیرینه دارد و لابی‌های اسرائیلی مدت‌هاست از این طریق سعی در مشروعیت زدایی از منتقدان خود و رژیم اشغالگر قدس دارند. در قالب این راهبرد، احترام به آیین یهودیت و رژیم اسرائیل یکسان پنداشته می‌شود. موضوعی که به هیچ عنوان حقیقت ندارد و صرفا یک جلوه عینی از سواستفاده‌های صهیونیست‌ها را به نمایش می‌گذارد.

جیمز جایلز در گفت‌وگو با شبکه پرس تی وی، خاطرنشان کرد: علی رغم تمامی تلاش‌ها و اقدامات لابی‌های صهیونیستی، شاهد این هستیم که مسئله فسلطین در بُعد رسانه‌ای بازتاب‌های گسترده‌ای در رسانه‌های مختلف پیدا کرده و این مسئله به یک مولفه مهم در بحبوحه نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات سراسری در بریتانیا تبدیل شده است. موضوعی که به سهم خود زنگ‌های هشدار را برای رژیم اشغالگر قدس و جریان‌های حامی آن به صدا درآورده است. سطح و گستره جنایات اسرائیلی‌ها در جنگ غزه به قدری فراگیر بوده که اساسا قابل انکار نیست و همین موضوع، چالش‌های جدی را برای اسرائیل و طیف های حامی آن ایجاد کرده است.

جیمز جایلز به این مسئله نیز اشاره کرد که در شرایط کنونی، سطح آزادی بیان، مناظره، و ابراز عقیده در نظام حزبی بریتانیا به پایین‌ترین میزان خود رسیده و اگر شما حرفی مثلا علیه اسرائیل بزنید که به مذاق جریان‌های حامی صهیونیست‌ها خوش نیاید، این مسئله موجب می‌شود تا خیلی زود شما از حزب اخراج یا حاشیه‌نشین شوید.

جایلز ادامه داد: در این چارچوب، هیچگاه شاهد این مسئله نبوده‌ایم که حمایت از صهیونیست‌ها تا این حد در نظام حزبی بریتانیا افزایش پیدا کند. موضوعی که خود حامل خسارت‌های قابل توجهی برای بریتانیا است. در شرایط کنونی نیز به طور خاص شاهد پیوندهای قابل توجه "کر استارمر"، رهبر حزب کارگر بریتانیا با چهره ها و جریان‌های حامی رژیم اسرائیل هستیم. افرادی نیز با وی همکاری‌های نزدیک دارند که سابقه خدمت در ارتش و نهادهای اطلاعاتی و جاسوسی اسرائیل را داشته اند.

وی عنوان کرد: این در حالی است که آن دسته از سیاستمداران انگلیسی که به صراحت به حمایت از فلسطین و انتقاد از صهیونیست ها می پردازند، با شدیدترین حملات علیه خود رو به رو هستند و البته که فعالیت ها و اقدامات آن ها نیز با پوشش رسانه ای چندانی هم رو به رو نمی شود. البته همانطور که پیشتر نیز گفته شد، این روند در حال تبدیل شدن به یک قاعده در صحنه سیاسی انگلیس است و پیش از این شاهدِ آن، با این وسعت و قدرت نبودیم.

انتهای پیام