به گزارش ایسنا، یک سیارک تازه کشف شده به اندازه یک اتوبوس امروز پنجشنبه ۲۲ فوریه در فاصله‌ای نزدیکتر از ماه به ما از کنار زمین عبور می‌کند، اما تهدیدی برای سیاره ما نیست.

این سیارک تازه کشف شده موسوم به DW 2024 که ۱۳ متر عرض دارد، از فاصله ۲۲۵ هزار کیلومتری از کنار زمین می‌گذرد. اگر چه این فاصله زیاد به نظر می‌رسد، اما نزدیکتر از میانگین فاصله ماه تا زمین (۳۸۵ هزار کیلومتر) است.

این سیارک تنها یکی از چندین به اصطلاح «سیارک‌های بالقوه خطرناک» است که به سنگ‌های فضایی با مدارهایی که آنها را در فاصله ۷.۵ میلیون کیلومتری از زمین قرار می‌دهد، گفته می‌شود.

اکنون امروز نوبت به گذر این سیارک از کنار سیاره ما رسیده است که نزدیکترین سیارک در میان ۵ سیارکی است که در آینده نزدیک از کنار زمین عبور می‌کنند.

طبق فهرست ناسا، سیارک دیگری که آن هم به اندازه یک اتوبوس است به زودی از فاصله ۷۷۵ هزار کیلومتری زمین عبور خواهد کرد، در حالی که یک سیارک دیگر به اندازه یک جامبو جت پس از آن در فاصله دور ۴ میلیون کیلومتری گذر می‌کند.

سیارک DW 2024 اولین بار در ۱۹ فوریه توسط ستاره شناسان کشف شد. بر اساس پایگاه داده مرکز سیاره‌های کوتوله اتحادیه بین المللی نجوم(MPC) در مرکز اخترفیزیک کارنگی هاروارد-اسمیتسونیان، این بررسی بخشی از بررسی در حال انجام آسمان کاتالینا برای ردیابی سیارک‌های نزدیک به زمین است که می‌توانند سیاره ما را تهدید کنند.

دانشمندان در ابتدا از رصدخانه استوارد(Steward) در ایستگاه کوه لمون در کوه‌های سانتا کاتالینا در شمال شرقی توسان آریزونا برای شناسایی این سیارک استفاده کردند. بر اساس گزارش MPC، مشاهدات بعدی با تلسکوپ دانشگاه هاوایی در بالای آتشفشان مائونا کیا(Mauna Kea) این یافته را تایید کرد.

ستاره شناسان و دانشمندان ناسا به طور مرتب مراقب سیارک‌های نزدیک به زمین که ممکن است خطر برخورد با زمین را به همراه داشته باشند، هستند.

گفتنی است که در سپتامبر ۲۰۲۲، فضاپیمای دارت(DART) ناسا در یک آزمایش موفقیت آمیز تکنیک انحراف سیارک را که می‌تواند روزی به محافظت از سیاره ما کمک کند، با یک سیارک کوچک آزمایش کرد. یک سال بعد در سپتامبر ۲۰۲۳، فضاپیمای تسیریس رکس(OSIRIS-Rex) ناسا نمونه‌هایی از یک سنگ فضایی دیگر به نام سیارک بنو(Bennu) را به زمین آورد تا ترکیب آن را بهتر درک کند.

در مجموع، ناسا به دنبال ارزیابی و آزمایش راهکارهایی است که بتواند در صورت لزوم از برخورد فاجعه‌بار یک سیارک با زمین، مانند آنچه منجر به انقراض دایناسورها و برخی دیگر از موجودات شد، جلوگیری کند.

انتهای پیام