با وجود اینکه ساعت آغاز راهپیمایی ۱۰  اعلام شده بود اما بودند کسانی که از اول وقت خود را به میدان ۲۲ بهمن آمده بودند تا زودتر تکلیف خود را انجام دهند.

وقتی از یک مادر پرسیدم که چرا اینقدرزود به میدان ۲۲ بهمن آمده است، گفت: برای اینکه نشان بدهیم آماده‌ایم تا به همه نشان دهیم عاشق نظامی هستیم که با خون بهترین جوانان ما به دست آمده است.

کم‌کم جمعیت آغاز به حرکت می‌کند، آن هم با قرائت سرود جمهوری اسلامی ایران، همه دست بر سینه و پرچم در دست با شعارهای الله‌اکبر و مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل به سمت جایگاه حرکت می‌کنند.

در این میانه‌ی جمعیت، جانباز عزیزی را دیدم که به جوانان دست می‌داد و به آنان خوش آمد می‌گفت و پرچم سه رنگ ایران عزیز را تقدیمشان می‌کرد.

وی گفت: همیشه با وجود شرایط جسمانی‌ام خود را به راهپیمایی می‌رسانم چون این حضور به حضورم در جبهه‌ها معنای عمیق تری می‌بخشد.

از میانه‌ی جمعیت که رد می‌شوم با یک دانشجو برخورد می‌کنم، او حرف‌هایی متفاوت تر داشت و گفت: حضور با شکوه مردم در این راهپیمایی مسئوایت مسئولان را بیشتر می‌کند و باید بیشتر به فکر مدیریت اقتصادی کشور باشند چون این مردم لیافت بهترین‌ وضعیت را دارند.

وقتی حاج «کریم علی‌نظری» که سال‌هاست صدای گرم و حماسی‌اش زینت‌بخش مراسم‌ ملی و مذهبی است، از مشارکت مردم در انتخابات ۱۱ اسفند گفت‌، تصمیم گرفتم در این باره با مردم نیز هم‌صحبت شوم.

یک مرد میانسال گفت: همین مردم که امروز حضور دارند در انتخابات حضور پیدا خواهند کرد اما کسانی که منتخب می‌شوند باید برای خدمت به این مردم سنگ تمام بگذارند.

یک دانشجو هم گفت: انتخابات آینده با حضور قابل توجه مردم برگزار خواهد شد اما مردم انتظار دارند مسائل جامعه حل شود.

کم‌کم به نزدیکی‌های جایگاه می‌رسیم اینجا تنها کلمه حضور است که می‌تواند همه چیز را معنا کند.

اینجا پرچم به معنای واقعی بالا بود، آن پیرمرد و پیرزن‌، این جوانان و نوجوانان، این مردان و زنان، این کودکان همه و همه آمده بودند تا بگویند ایران را دوست دارند و عاشقانه هم دوست دارند.

انتهای پیام