به گزارش ایسنا، یک مقام دفاعی آمریکا با آگاهی مستقیم از این ارزیابی به واشنگتن پست گفت: یافته‌های اولیه، که قبلاً گزارش نشده بود، نشان می‌دهد که این پهپاد ممکن است «به دلیل مسیر پایین پرواز آن» دیده نشده باشد.

علاوه بر این، این فرد گفت، این پایگاه که به عنوان برج ۲۲ شناخته می‌شود، مجهز به سلاح‌هایی نبود که بتواند تهدیدهای هوایی مانند پهپادها را از بین ببرد و در عوض به سیستم‌های جنگ الکترونیکی که برای از کار انداختن آنها یا مختل کردن مسیر آنها به سمت هدف طراحی شده بود، متکی بود. این در حالی است که یک استراتژی رایج در میان اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین و سایر خلبانانی که به دنبال به حداقل رساندن یا فرار از تشخیص رادار هستند، پرواز در ارتفاع پایین به سمت زمین است.

یکی دیگر از مقامات آمریکایی گزارش ارتش را تأیید کرد که هواپیمای بدون سرنشین بسیار پایین پرواز کرده به حدی که قابل شناسایی نبوده است. مقامات دفاعی تاکید کرده‌اند که ارزیابی‌ها می‌توانند با اطلاعات بیشتر بازرسان تغییر کنند.

در مجموع، به نظر می‌رسد یافته‌های اولیه ادعاهای قبلی را مبنی بر اینکه پدافند هوایی آمریکا هواپیمای مهاجم را با یک پهپاد آمریکایی که تقریباً در همان زمان به پایگاه بازمی‌گشت اشتباه گرفته است، تضعیف می‌کند و سؤالات جدیدی را در مورد توانایی پنتاگون برای همگام شدن با تهدیدهای پیش روی پرسنل آمریکایی ایجاد می‌کند.

فرماندهی مرکزی آمریکا که بر فعالیت‌های نظامی در سراسر منطقه نظارت دارد، از بیان اینکه آیا مقامات معتقدند عاملان این حمله از دفاع محدود پایگاه اطلاع داشتند یا خیر، خودداری کرده است. سابرینا سینگ، سخنگوی پنتاگون در بیانیه‌ای گفت که فرماندهی مرکزی به بررسی این حمله ادامه می‌دهد. او گفت: «به دلایل امنیتی عملیات، ما در مورد اقدامات حفاظتی نیروی خاص یا تغییرات بالقوه وضعیت صحبت نمی‌کنیم. با این حال، مانند همیشه، ما متعهد هستیم که اقدامات لازم را برای محافظت از نیروهای خود انجام دهیم.»

برج ۲۲ در مرز مشترک اردن با سوریه و عراق واقع شده است. این پایگاه به‌عنوان یک پایگاه پشتیبانی پادگان التنف در سوریه عمل می‌کند.

بر اساس داده‌های پنتاگون، از اواسط اکتبر حداقل ۱۶۸ مورد از این حملات رخ داده است. در برج ۲۲، ده‌ها تن از ۳۵۰ پرسنل آن در این انفجار زخمی شدند، انفجاری که در آن یک واحد خوابگاهی مورد هدف واقع شد.

اگرچه برج ۲۲ مجهز به «چندین» سیستم‌ جنگ الکترونیک بود که می‌توانست پهپادها را آفلاین کند، اما ابزارهای محدودی برای محافظت از خود داشت. یک مقام دفاعی با آگاهی مستقیم از ارزیابی اولیه ارتش گفت که این پایگاه یک محیط نسبتاً کم خطر تلقی می‌شد.

او بدون توضیح بیشتر به روزنامه واشنگتن‌پست گفت: وضعیت دفاعی پایگاه پس از حمله تغییر کرده است، ما منتظر تکمیل تحقیقات برای اعمال تغییرات از درس‌های آموخته شده در حمله به برج ۲۲ نیستیم.

در حالی که ارتش آمریکا از مدت‌ها قبل سیستم‌هایی مانند پاتریوت و C-RAM را برای دفاع از مواضع آمریکا در برابر حملات مستقر کرده است، موجودی محدودی از این سلاح‌ها وجود دارد و مقامات مجبور شده‌اند استقرار آنها را بر اساس تهدیدها در مکان‌های خاص اولویت‌بندی کنند.

در عین حال، پنتاگون در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا ابزار جدیدی برای محافظت از تأسیسات در برابر حملات پهپادهای در حال تکامل سریع ایجاد کند که می‌تواند از دفاع هوایی سنتی فرار کند. دومین مقام آمریکایی گفت، نکته فوری از حمله مرگبار هفته گذشته در اردن، نیاز به سیستم‌های تشخیص پهپاد بهتر است که می‌تواند به پرسنل آمریکایی زمان بیشتری برای شناسایی و نابودی چنین تهدیدهایی قبل از اینکه جان افراد را به خطر بیندازد، بدهد.

کارشناسان خاطرنشان می‌کنند که راه‌حل‌های دیگری نیز وجود دارد که به عنوان پدافند غیرعامل شناخته می‌شوند و می‌توان از آنها برای پنهان کردن یا محافظت در برابر حملات هوایی استفاده کرد. به عنوان مثال، شبکه‌های ضد پهپاد و سایر موانع مانند نرده‌های زنجیره‌ای در بالای سر سایت‌های آسیب‌پذیر در اوکراین نصب شده‌اند تا پهپادها را قبل از اینکه بتوانند اهداف مورد نظر خود را هدف قرار دهند، مسدود یا منفجر کنند.

کارشناسان می‌گویند استراتژی‌های دفاع هوایی ایده‌آل، ترکیبی از سیستم‌ها، حسگرها و راه‌حل‌های غیرفعال را در بر می‌گیرد. به نظر می‌رسد سازه‌های مسکن کانتینری در برج ۲۲ واحدهای استانداردی هستند که معمولاً در تأسیسات ایالات متحده در خارج از کشور یافت می‌شوند. آنها از فلز نسبتا نازکی ساخته شده‌اند که به تنهایی برای مقاومت در برابر انفجار طراحی نشده‌اند و به راحتی در تصاویر ماهواره‌ای تجاری و خدماتی مانند گوگل مپ قابل شناسایی هستند.

مقامات نگفته‌اند که آیا حفاظ بالای واحدها قبل از حمله نصب شده است یا خیر. مقامات گفتند که موانع بتنی بر روی زمین در میان واحدهای مسکونی به کاهش انفجار کمک کرد.

پنتاگون به طور عمومی مشخص نکرده است که چه نوع سیستمی در این حملات مورد استفاده قرار گرفته است. پل لوشنکو، استادیار و مدیر بخش ویژه عملیات در کالج جنگ ارتش ایالات متحده که در مورد جنگ هواپیماهای بدون سرنشین مطالعه و نوشته است، گفت: «آنچه که ما در اینجا به‌طور لحظه‌ای تشخیص می‌دهیم، ظهور این آسیب‌پذیری از حوزه هوایی است که باید آگاهانه‌تر درباره آن فکر کنیم، و اینکه این نوع پایگاه ممکن است در آینده به خوبی محافظت نشود.»

او گفت که ارتش باید طیف وسیع‌تری از اقدامات غیرفعال را برای مبارزه با پهپادها در نظر بگیرد، از جمله راه‌هایی برای مسدود کردن فیزیکی آنها حتی اگر آنها موفق به فرار از دفاع موشکی شوند.

انتهای پیام