بخش عمده این تور گردشگری انقلاب به بازدید از دیوارنوشته‌ها و دیوارنگاره‌های انقلابی موجود در بافت تاریخی شیراز اختصاص دارد. همچنین در این تور با دو مسجد با اهمیت شیراز در فرایند انقلاب اسلامی به نام‌های مسجد حبیب و مسجد مولا آشنا می‌شویم. به علاوه به معرفی سه تن از شخصیت‌های مهم انقلاب اسلامی در شیراز یعنی آیت‌الله بهاءالدین محلاتی، آیت‌الله سیدمحمود امام (ذوالانوار) و آیت‌الله سیدمجدالدین مصباحی می‌پردازیم.
مسجد حبیب
در روز ۲۸ آبان ۵۷ به مناسبت عید غدیر در این مسجد مراسمی برپا شد و در حین سخنرانی علی‌اکبر مکارم که به دعوت آیت‌الله کرامت‌الله ملک‌حسینی، امام جماعت مسجد حضور به هم رسانده بود، مأموران رژیم با جمعیت حاضر در مسجد که به بیش از ۳ هزار نفر می‌رسیدند، درگیر شدند و پس از مدتی درگیری چنان بالا گرفت که بالگرد و خودروهای ارتش مردم را به گلوله بستند و ۳ نفر از حضار به شهادت رسیدند و ۷ نفر زخمی شدند. همچنین ۳۰ فروند تانک نیز محل را محاصره کرده بودند.
بقعه سیدابوطالب
امامزاده سیدابوطالب از نوادگان امام صادق(ع) است که بقعه وی در محله بالاکفت قرار دارد. این بقعه با قدمتی مربوط به دوره ایلخانی شامل مسجد، آرامگاه و سردابه است. در حیاط امامزاده، شهدایی از دفاع مقدس دفن هستند و شمایل امام خمینی(ره) نیز بر دیوار حیاط نقش بسته است.
کوچه ۱۱/۲ خیابان زند (کوچه شهید سیاحی)
در این مسیر دیوارنوشته‌های متعددی وجود دارد، از جمله پیام شهدای دفاع مقدس و دیوارنوشته‌هایی درباره شهید سیدمحمود سیاحی.
خیابان راهنمایی
در خیابان راهنمایی و کوچه‌ای که به سمت گود شاهزاده منصور می‌رود دیوارنگاره‌ها و دیوارنوشته‌های جذابی از دفاع مقدس خصوصاً بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید علی‌محمد نجفی بر ضدمنافقین و تصویر یک رزمنده خمپاره‌انداز وجود دارد.
ابتدای کوچه سید ذوالفقار
در ابتدای سید ذوالفقار در خانه آیت‌الله سیدمحمد امام(ذوالانوار) قرار داشته که در جریان تعریض کوچه در زمان پهلوی این خانه از بین می‌رود. آیت‌الله سیدمحمود ذوالانوار مشهور به امام (۱۳۷۳-۱۲۹۰) فرزند آیت‌الله سیدآقا مقدس، از علمای بزرگ شیراز بود که تولیت حرم حضرت علی‌بن حمزه(ع) را برعهده داشت.
ایشان از جمله علمای فارس بود که پس از مبارزه امام خمینی(ره) با لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، بیانیه‌ای در حمایت از مواضع صادر کرد. همچنین پس از دستگیری امام خمینی(ره) در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، آیت‌الله ذوالانوار به همراه چند تن از علمای شیراز به تهران مهاجرت کرد و خواستار آزادی امام شد. ایشان همچنین ریاست جامعه روحانیت شیراز را به عهده داشت.
پایگاه آیت‌الله ذوالانوار و محل اقامه نماز ایشان در مسجد حضرت زینب(س) واقع در کوچه سیدذوالفقار)، مسجد آقاباباخان و حرم حضرت علی‌بن حمزه(ع) بود. سرانجام در سال ۱۳۷۳ در حالی که ایشان مشغول اقامه نماز ظهر بود، جان به جان آفرین تسلیم کرد و پس از تشییع مردمی در جوار ضریح حضرت علی‌بن حمزه(ع) به خاک سپرده شد.
بقعه سیدذوالفقار
از بقاع مشهور محله درب شاهزاده است که عالم مبارز و انقلابی، آیت‌الله سیدمجدالدین مصباحی در این بقعه به اقامه نماز جماعت می‌پرداخت. آیت‌الله مصباحی (۱۳۹۴-۱۳۰۸) از جمله کسانی بود که با کفن‌پوشی در واقعه ۳۰ تیر ۳۱ شرکت کرد و پس از مرداد ۲۸ مرداد ۳۲ دستگیر شد.
ایشان به همراه آیت‌الله محلاتی و شهید دستغیب در ۱۵ خرداد ۴۲ بازداشت و به تهران اعزام شد. در سال ۵۷ پس از حادثه خونین ۱۷ شهریور به اتفاق شهید دستغیب دستگیر و توسط کمیته مشترک زندانی شد. از ماه محرم سال ۵۷ آیت‌الله مصباحی در مسجد مولا سخنرانی می‌کرد و تظاهرات صدهزار نفری مردم شیراز را مدیریت می‌کرد. این عالم انقلابی در ۱۶ اردیبهشت‌ماه سال ۹۴ رحلت کرد و در حرم مطهر حضرت علی‌بن حمزه(ع) شیراز به خاک سپرده شد.
مسجد مولا
مسجد مولا در زمان محمدشاه قاجار توسط خاندان سادات مولا در محله اسحاق بیگ ساخته شد و از همان آغاز محل اقامه نماز خاندان محلاتی شد. یکی از بزرگان خاندان محلاتی، آیت‌الله بهاءالدین محلاتی (۱۳۶۰-۱۲۷۵) است که از بزرگان انقلابیون فارس محسوب می‌شد.
پدر ایشان آیت‌الله شیخ جعفر محلاتی از علمای سرشناس فارس در عصر قاجار و پهلوی است و خود ایشان در بحبوحه جنگ جهانی اول در حالی که ۲۰ سال داشت به همراه پدر به جبهه جنوب اعزام شد تا با انگلیسی‌ها مبارزه کند. در زمان ملی شدن صنعت نفت به حمایت از نهضت پرداخت و پس از قیام امام خمینی(ره) در زمره رهبران شیرازی نهضت امام بود.
ایشان از معدود علمای شیراز است که به همراه فرزندش آیت‌الله مجدالدین محلاتی در ۱۵ خرداد ۴۲ دستگیر و به تهران منتقل شد. در طول سال‌های تبعید امام خمینی(ره)، آیت‌الله محلاتی خطاب اصلی نامه‌های امام به مردم فارس بود.
یکی از اتفاقات مهم در زمان امامت ایشان بر مسجد مولا برگزاری مراسم ترحیم شهید سیدمصطفی خمینی در دوم آبان ۵۶ بود که منجر به درگیری نمازگزاران با مأموران شهربانی شد.
مخالفت ایشان با جشن هنر شیراز و همچنین برگزاری چهلم شهدای ۱۹ دی قم و شکستن حکومت نظامی در اواخر شهریور ۵۷ از دیگر اقدامات ایشان در جریان انقلاب اسلامی بود. سرانجام آیت‌الله محلاتی پس از ۲ سال بیماری در ۲۷ مرداد ۶۰ بدرود جهان گفت و با تشییع از مسجد مولا به سمت حرم مطهر حضرت علی‌بن حمزه(ع) در آرامگاه خانوادگی محلاتی به خاک سپرده شد.
انتهای پیام
نظرات