مهدی میرزارسولزاده در گفتوگو با ایسنا به ضرورت شناسایی پتانسیلهای پنهان در غزل تاکید کرد و گفت: جشنوارۀ ملی دوسالانۀ غزل منزوی فرصت خوبی برای ادامۀ حیات و پویایی غزل است، قالبی که بعد از نیما به خیال بسیاری از ادیبان و شعرا رو به موت بود ولی با همت بزرگانی چون مرحوم منزوی، سیمین بهبهانی و ابتهاج با راهگشایی اخوان ثالث، فروغ و غیره به حیات خویش ادامه داد و رخت نو بر تن نمود.
وی با بیان اینکه جشنوارۀ امسال هم آوردگاه خوبی بود و آثار هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی در خور و قابل توجه بودند، افزود: به نظر میرسد ضروری است تا یک شیوهنامۀ ملی، الگوی اجرایی این جشنوارهها باشد و دیکتهنمودن سلایق بومی به حداقل برسد.
میرزارسولزاده اضافه کرد: برای مثال در جشنواره اخیر به جای برخی منتخبین، داورها و میهمانان شعر خواندند و عطش شعرخوانی شاعران رفع نشد. البته کارگاه صبح بهتر و پربارتر از اختتامیه بود و اشعاری استوار از شعرای گمنام و جوان خوانده شد. این شاعر اردبیلی با بیان اینکه شهرهایی که علاوه بر قدما، بزرگانی معاصر چون منزوی، نیما، شهریار و غیره را در خویش پروردهاند، علاوه بر ظرفیت بومی یک ظرفیت ملی نیز دارند، تصریح کرد: بر همین اساس قرار است با همت حوزۀ هنری استان اردبیل یک جایزۀ ملی دوسالانۀ شعر طنز عمران صلاحی را پایهریزی کنیم که اتفاقی بسیار مبارک برای استان اردبیل است.
وی با بیان اینکه اردبیل پتانسیل بسیار بالایی نیز در شعر و ادبیات آیینی دارد، اظهار امیدواری کرد: شاهد برگزاری رویدادهای ملی و بینالمللی در این ژانر ادبی باشیم.
میرزارسولزاده با بیان اینکه خوشبختانه در این جشنواره سهم اردبیل دو جایزه بود و آقای حسین اسدی از شهرستان گرمی نیز در بخش ویژه برگزیده بودند، ادامه داد: پراکندگی جوایز در این رویداد ۱۲ استان کشور را دربرداشت که استان تهران با ۴ جایزه بیشترین جوایز را به خود اختصاص داد و پس از آن استانهای زنجان، آذربایجان شرقی و چهارمحال و بختیاری با ۳ جایزه در رتبه دوم قرار گرفتند. استانهای قم، اردبیل و اصفهان با ۲ جایزه و استانهای خراسان رضوی، سمنان، فارس، مرکزی و کرمانشاه از دیگر استانهایی بودند که توانستند سهمی از جوایز داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: اردبیل در داوری هم سهم داشت و آقای کاظم نظریبقا از شاعران این خطه جزو داوران جشنواره بود.
انتهای پیام
نظرات