به گزارش ایسنا، ایمان لطفی، مدیر پروژه راهاندازی و توسعه مراکز هم آفرینی معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری در جمع خبرنگاران با برای اینکه این پروژه ذیل دفتر توسعه زیر ساخت زیست بوم نوآوری در دستور کار قرار گرفته است، گفت: پروژه ایجاد مراکز هم آفرینی برآمده از قانون جهش تولید دانشبنیان است که در سال گذشته مصوب شد.
وی افزود: طبق این قانون قرار است یکسری مراکز از سمت شرکتها و صنایع بزرگ تولیدمحور که میتوانند به رشد اقتصادی دانشبنیان کشور کمک کنند، به نام مراکز همآفرینی شکل بگیرند و برای تشکیل این مراکز قوانین و ضوابطی به تصویب معاونت علمی رسیده است.
لطفی، تدوین شاخصهای ارزیابی این مراکز را از دیگر اقدامات برای ایجاد مراکز همآفرینی عنوان کرد و ادامه داد: علاوه بر آن بسته حمایت مالی با همکاری صندوق نوآوری و شکوفایی نیز در حال تدوین نهایی است. به این صورت که ما مدل حمایتی خود را به صندوق پیشنهاد دادیم تا این نهاد مالی پیشنهادات خود را ارائه دهد و در نهایت به یک مدل جامع و کاربردی برای حمایت از این مراکز برسیم.
به گفته وی مدل حمایتی معاونت از این مراکز تقریبا هم سطح و هم تراز با کارخانههای نوآوری است.
مدیر پروژه راهاندازی و توسعه مراکز همآفرینی با اشاره به ویژگیهای مراکز هم آفرینی توضیح داد: از زمانی که مراکز مختلف نوآوری شکل گرفتهاند تا کنون هر اقدامی که در ۱۰ سال گذشته در اکوسیستم نوآوری کشور صورت گرفته، بیشتر از سمت عرضه فناوری و نوآوری به جامعه بوده؛ یعنی یک استارتآپ، یک تیم فناور و یا یک شرکت دانشبنیان در اکوسیستم نوآوری کشور مانند پارکهای علم و فناوری، مراکز رشد و کارخانههای نوآوری مستقر و محصولات در MVP (حداقل حد پذیرش محصول ) تولید شده، یعنی نمونه محصول اولیه تولید شده، ولی به تولید نیمه صنعتی و تولید صنعتی نرسیده است.
لطفی خاطر نشان کرد: ولی ما در پروژه مراکز هم آفرینی از سمت تقاضای فناوری وارد شدیم تا به اقتصاد دانشبنیان کمک کنیم، به این صورت که صنعت نیازی را شناسایی میکند و تیم فناوری را شکل و یا به شرکت دانشبنیانی پیشنهاد میدهد و در این بین یک همکاری فناورانه شکل خواهد گرفت که منجر به توسعه محصول و تولید یک فناوری جدید میشود.
وی با بیان اینکه این همکاری هیچگاه در سمت عرضه نبوده است، اضافه کرد: در طرف عرضه این همکاری در سطح تولید نمونه اولیه متوقف میشد و در نهایت سرمایه گذار و یا صنعت متقاضی را شناسایی میکردند و از طرف تقاضا میخواستند که برای تولید صنعت، حمایت کند.
مدیر پروژه راهاندازی و توسعه مراکز هم آفرینی معاونت علمی، افزود: در این طرح از طرف تقاضا از طریق متقاضی فناوری، محصول مورد نظر در درون مجموعه خودش به تولید انبوه و صنعتی میرسد و زیر ساختهای نرم و سخت مورد نیاز آن محصول را برای تولید فراهم میکند.
لطفی، زیر ساختهای سخت را شامل ماشین آلات و تجهیزات و فضای کار اداری اشتراکی و زیر ساختهای نرم را شامل نیروی فنی، بخش تحقیق و توسعه و شبکه توزیع و تامین، زنجیره ارزش لجستیک دانست که این زیرساختها از بخش صنعتی در اختیار شرکت دانشبنیان قرار میگیرد.
لطفی تاکید کرد: در سایه این همکاری میتوان گفت اقتصاد دانشبنیان در حال شکلگیری است و صنایع در حال دانشبنیان شدن هستند.
وی افزود: ما در مراکز همآفرینی به دنبال چنین رویکردی هستیم. از این رو ما به دنبال ظرفیتهای خالی تولید شرکتهای بزرگ هستیم؛ چرا که برخی از این شرکتها با ۶۰ درصد ظرفیت تولید خود، ۸۰ درصد بازار را در اختیار دارند و نیاز به استفاده از ۴۰ درصد ظرفیت خود ندارند، چون اگر تولید کنند، به دلیل اشباع بودن بازار، امکان فروش ندارند.
لطفی افزود: شرکتهای بزرگ این بخش ظرفیت تولید خود را که یا نمیخواهند از آن بهره برداری کنند و یا امکان بهره برداری از آن را ندارند، در اختیار اکوسیستم نوآوری و فناوری کشور قرار میدهند. منظور از این شرکتها، شرکتهای بزرگ و متوسط است.
مدیر پروژه راهاندازی و توسعه مراکز هم آفرینی با بیان اینکه شرکتهای کوچک که مشکلات فضا و منابع دارند، در این طرح مد نظر نیستند، ادامه داد: در این طرح ظرفیتهای خالی تولید شرکتهای بزرگ است که بنا بر آمارها حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد از ظرفیتهای تولید در کشور در کارخانهها بلا استفاده هستند و ما از این ظرفیت خالی که میتواند برای شرکتهای دانشبنیان مؤثر و مفید باشد، استفاده میکنیم.
لطفی خاطر نشان کرد: برخی از شرکتها با مراجعه به معاونت علمی درخواستهایی را در زمینه همکاری با شرکتهای دانشبنیان در قالب پروپوزال ارائه دادهاند که این درخواستها در حال بررسی است.
وی توسعه بازار، توسعه زیر ساختها، بهسازی و نوسازی تجهیزات را از جمله حمایتهای معاونت علمی در طرح مراکز هم آفرینی دانست و گفت: ۶۰ تا ۷۰درصد هزینههای خرید تجهیزات و ایجاد زیر ساخت از سوی معاونت علمی تامین میشود. ما سقفی برای حمایتها تعیین نکردیم و حمایتها بسته به مزیتهای رقابتی طرحها، نوع صنعت و استراتژیک بودن خواهد بود.
وی با اشاره به نقش شرکتهای بزرگ و صنایع در همکاری با شرکتهای دانشبنیان، گفت: این شرکتها در قالب گرنت برای توسعه فناوری و توسعه محصول جدید هستند و در صورت برنامهریزی شرکتهای بزرگ برای صادرات، ما خدمات کریدور صادراتی را در اختیار آنها قرار میدهیم.
لطفی با تاکید بر اینکه ما در اجرای این پروژه بیشتر به دنبال ایجاد مزیت رقابتی، کاهش وابستگی و جلوگیری از خام فروشی هستیم، افزود: در این راستا قرار است این طرح در ۳ حوزه سلامت، معدن و پتروشیمی اجرایی شود و در کنار آن قرار است با فنبازار همکاریهایی داشته باشیم و بر اساس آن بروکرهای فن بازار در اجرای این طرح در استانهای کشور ما را یاری میدهند.
به گفته وی در فاز اول اجرای این پروژه، استانهای اصفهان، فارس، کرمانشاه و یزد در نظر گرفته شدهاند.
انتهای پیام
نظرات