اولین بخش از جشنواره‌های تئاتر مناطق کشور، طی روزهای پنجم تا هشتم دی‌ماه در شیراز برگزار شد و طی روزهای آینده دی‌ماه، در سه شهر تبریز، سمنان و مشهد نیز برگزار می‌شود تا نمایش‌های راه ‌یافته به جشنواره بین المللی تئاتر فجر مشخص شوند.

یکی از نمایش‌هایی که از رقابت شیراز به جشنواره فجر راه یافت، اثری به یاد ماندنی از بچه‌های خوزستان بود. اتفاقی که شب اجرای نمایش "سایلنت هملت، سایلنت" رخ داد، بی شک تا مدتها در ذهن تماشاگران حاضر در تالار حافظ باقی خواهد ماند.

در این نمایش، شخصیتی به نام "مرگ" وجود داشت که چه از لحاظ ظاهری، چه از لحاظ شخصیت پردازی و به خصوص به خاطر نوع حرکاتش، به شدت مورد توجه تماشاگران قرار گرفت.

امجد جلالی بازیگر این نقش بود که در پایان نیز مطابق پیش‌بینی‌ها، به عنوان بهترین بازیگر مرد جشنواره انتخاب شد. وی از ۱۵ سالگی تئاتر را آغاز کرده و در خیلی از جشنواره‌های استانی، منطقه‌ای و فجر، جایزه گرفته است. سال ۱۴۰۰ در جشنواره بین المللی در کشور تونس بازیگر اول شده است و در سال ۱۴۰۱ نیز در جشنواره بین‌المللی تئاتر بغداد عنوان بهترین بازیگر مرد را به خود اختصاص داده است.

امجد که ۳۶ ساله و از بچه‌های تئاتر اهواز است، در خصوص نمایش "سایلنت هملت، سایلنت" به خبرنگار ایسنا گفت: مراحل پیش تولید این نمایش در خردادماه انجام شد و از تیرماه بود که تمرینات به طور منظم انجام شد. دائما هم مشغول طرح و برنامه بودیم و هر شب درباره چیزی که قرار بود اجرا شود، با کارگردان نمایش جلسه داشتیم و صحبت می‌کردیم و خوشحالیم که نتیجه هم خوب شد.

وی که بعضی حرکات بدنش در نمایش مذکور، به شدت مورد تشویق حاضرین قرار گرفت، در این ارتباط اظهار کرد: من در این نمایش علاوه بر بازیگری، دستیار کارگردان و طراح حرکت نیز بودم. چیزی هم که در این نمایش دیدید، حاصل تمرینات زیاد است.  طبق متن و صحنه‌هایی که داشتیم، حرکاتمان را طراحی کردیم و روزانه حدود شش یا هفت ساعت با بچه‌های گروه تمرین می‌کردیم. من مدرس بدن در تئاتر هستم و چندین سال است که در نمایش‌های مختلف، طراحی حرکات را انجام می‌دهم.

این بازیگر خوزستانی در خصوص داستان نمایش نیز گفت: کار ما اقتباسی از نمایش "هملت" اثر جاودانه ویلیام شکسپیر بود که ما یک شخصیت به نام "مرگ" به آن اضافه کرده بودیم. شخصیتی که روح افراد را می‌گیرد و در نهایت می‌گوید: چه کسی گفته مرگ انتهاست؟ در حالی که دنیای دیگری هم هست و زندگی پس از مرگ جریان دارد.

وی در پاسخ به این سئوال که چه میزان از همه چیزهایی که در ابتدا در ذهنشان قرار داشته، در نهایت روی صحنه رفته است، گفت: ما در طراحی‌هایمان به یک سری سخت افزارها نیاز داشتیم که برخی از آنها مهیا نشد. وسیله‌ای می‌خواستیم که بازیگرها از سقف وارد شوند. در اهواز خیلی به دنبال این وسیله گشتیم و در نهایت به ما گفتند کرایه‌اش روزی سه میلیون تومان است. بنابراین نتوانستیم و حذفش کردیم. همچنین قرار بود یک آکواریوم بزرگ داشته باشیم که "اوفلیا" درون آن پرت شود، اما آن را هم نتوانستیم تهیه کنیم و حذف کردیم.

جلالی در خصوص تأخیر ۲ ساعته اجرای "سایلنت هملت، سایلنت" در شیراز نیز گفت: قرار بود در انتهای این نمایش شاهد بارش باران روی صحنه باشیم. در جشنواره استانی توانستیم این کار را انجام دهیم و فضاسازی خوبی انجام شد. ولی در شیراز با وجود اینکه پمپ و مخزن آب آوردیم و همه چیز را هم وصل کرده بودیم، متاسفانه مشکلاتی به وجود آمد که آنطور که باید و شاید این اتفاق رخ نداد و همین هم باعث تاخیر در شروع نمایش شد.

وی همچنین درباره میزان فراهم بودن بستر پیشرفت برای بچه‌های خوزستان در این استان گفت: به طور کلی پیشرفتی در شهرستان‌ها نیست. پیشرفت فقط در تهران است. با اینکه استعدادهای فوق‌العاده‌ای در شهرستان‌ها داریم که در همین جشنواره هم شاهد آن بودید. خودتان دیدید نمایش بچه‌های شیراز(اسب قاتلین) سال گذشته بیشترین جوایز جشنواره فجر را به خود اختصاص داد. اما این بچه‌ها آنطور که باید و شاید دیده نمی‌شوند. کارگردان‌ها در تهران به تئاتر می‌روند و نمایش‌ها را می‌بینند و برای فیلم و سریال‌ها بازیگر انتخاب می‌کنند، اما در شهرستان‌ها این اتفاق به ندرت می‌افتد.

جلالی در ادامه به تشکر از اهالی تئاتر استان فارس پرداخت و از مسئولان برگزاری انتقاد کرد و افزود: بچه‌های تئاتر شیراز، امسال خیلی زحمت کشیدند تا کاستی‌هایی که از سوی مسئولین وجود داشت را پوشش دهند. من سال‌هاست از بچه‌های تئاتر شیراز شناخت دارم و با آن‌ها دوست هستم. باید بگویم همه آن‌ها معرفت گذاشتند و هر کاری از دستشان برمی‌آمد انجام دادند، اما باید بگویم از طرف مسئولان برگزاری، شأن بچه‌های تئاتر شهرستان‌های میهمان حفظ نشد.

بهترین بازیگر جشنواره تئاتر منطقه‌ای در این باره توضیح داد: من در جشنواره‌های زیادی شرکت کرده‌ام، اما هرگز شاهد نبودم که اهالی تئاتر مجبور شوند در خیابان غذا بخورند. در هیچ جشنواره‌ای برای اسکان تا این حد مشکل نداشتیم که به ما بگویند نیمی از نفراتتان را نمی‌توانید بیاورید. تعداد اعضای گروه ما ۴۰ نفر بود اما می‌گفتند فقط ۲۱ نفر باید بیاورید. خیلی رایزنی کردیم تا این تعداد را به ۳۴ نفر رساندیم، اما باز هم تعدادی از بچه‌ها نتوانستند بیایند، از جمله بچه‌های فنی و به خصوص طراح لباسمان که جایزه هم گرفت!

جلالی افزود: با وجود اینکه تعدادمان را کاهش دادیم، باز هم روزی که رسیدیم به همه ما اسکان ندادند. باز هم تلاش کردیم و زنگ زدیم تا این مساله حل شود. یکی دیگر از اتفاقات ناخوشایند این بود که مینی بوس حمل و نقل گروه‌های جشنواره، ساعت ۱۰ شب می‌رفت! دختران گروه‌ها که محل استقرارشان شهرک صدرا بود، بدون وسیله می‌ماندند و آن وقت شب باید ماشین دیگری می‌گرفتند و می‌رفتند. بحث هزینه‌هایش نیست، بحث احترام است که حفظ نشد.

وی در ادامه به مسئله ناخوشایندی اشاره کرد و گفت: محل استقرار بازیگران و عوامل آقا در همه گروه‌ها، هتل آریو برزن شیراز بود که در مرکز شهر قرار دارد. در همان حوالی، چندین هتل دیگر هم وجود دارد، اما چرا بازیگران و عوامل خانم، باید به شهر صدرا می‌رفتند؟ چرا همانجا برای خانم‌ها هتل نگرفتند؟ چندسال پیش همین جشنواره در یاسوج برگزار شد و همه عوامل و بازیگران در یک هتل بودند، آیا اتفاقی رخ داد؟ این چیزها بی‌احترامی به هنرمندان بود. به عنوان مثال در گروه ما، همه مثل خواهر و برادر هستند. اگر دیدید نمایش جذابی روی صحنه رفت، به دلیل همین رفاقت و صمیمیتی بود که منجر به آن نتیجه شد.

بازیگر برتر جشنواره تئاتر مناطق کشور در پایان گفت: فکر می‌کنم اتفاقات بهتری در شیراز می‌توانست رخ دهد. شیراز که هزینه برگزاری جشنواره را متحمل شد، اگر در اسکان و حمل و نقل میهمانان هم کمی هزینه و سلیقه به خرج داده می‌شد، به خاطره بهتری برای همه تبدیل می‌شد. ما هم این چیزها را هرگز از چشم اهالی تئاتر نمی‌بینیم و مسئولان را مقصر می‌دانیم.

به گزارش ایسنا، از جشنواره منطقه‌ای پارس، به جز نمایش "سایلنت هملت، سایلنت" دو نمایش دیگر به نام‌های "اول شخص مفرد" و "لولیدن در آخرین خواب کسی که هرگز نخوابیده است" نیز به جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر راه یافتند. این جشنواره در بهمن‌ماه برگزار خواهد شد.

انتهای پیام