از آن روزها که ما در خاطرات کودکی‌مان به خاطر داریم و خواسته یا ناخواسته در جشن انتزاع استان گلستان از مازندران و ایجاد استانی جدید در شمال شرقی‌ترین نقطه این میهن و در کرانه خزر شرکت کردیم قریب به ربع قرن می‌گذرد و در کشاکش تاریخ این نام پرآوازه هر روز تصویری جدید از رخدادها و گردش ایام را در صحنه یکتای روزگار به طراحی نشست و بر این صحنه نگاشت.

اما تردیدی نیست که استان گلستان در طول بیش از دو دهه گذشته و در دولت‌های مختلف به دلایل متعدد و گوناگون از قطار پیشرفت و توسعه بازماند و با یک دستورکار نادرست یعنی تعریف استان به عنوان استانی با مزیت رقابتی و نسبی به نام کشاورزی، خود را از جریان صنعت و تولید بازداشت و نتوانست در روزهایی که فعالان تولید و صنعت با دلارهای ارزان در مسیر پیشرفت اقتصادی این سرزمین مجاهدت کردند رنگی نوین بر چهره خود بکشد.

عدم حضور مدیران بومی، تنش‌های سیاسی و سیاست‌زده، دعواهای جناحی و گروهی و حساسیت‌های بی‌موردی که فقط توان و انگیزه نخبگان و جوانان را در یکی دو نسل گذشته استان گرفت و هر روز فاصله این خطه سرسبز و سرشار از موهبت‌های الهی اما محروم از پیشرفت‌های نوین با سایر استان‌ها را بیشتر و بیشتر کرد.

اما در دولت سیزدهم با اعتماد به نخبگان بومی استان و کاهش سن ۱۰ ساله مدیران و میدان دادن به جوانان برومند گلستان مسیر عبور از وضعیت موهوم گذشته پایه‌گذاری شد و این «ایمان و امید» بود که بسترهای رشد و تعالی را برای این خطه هر روز بیش از گذشته هموارتر می‌کرد. حضور رئیس جمهور و هیئت دولت در اسفند ۱۴۰۰ و آغاز مسیر تحولی گلستان شاید با آن حجم از پروژه‌های مصوب و افق‌های ترسیم شده برای کسی قابل باور نبود و بسیاری نیز رسما در رسانه‌ها و تریبون‌های خود آن را رویاپردازی خواندند؛ افق‌هایی که با همت عالی مردمان گلستان و ناامید نشدن از پیشرفت و پایان دوران عقب‌ماندگی توسعه‌ای یکی یکی به خط پایان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شد و انگشت هایی از تعجب و حسرتی که زیر دندان‌های عینیت و تحقق گزیده می‌شد.

 اما این پایان کار نبود و بی‌تردید سکانس پایانی این فصل از پیشرفت نگارستان ایران را باید در این لحظات و دقایقی یافت که همزمان و هم‌نوا با ثانیه‌های پایانی پائیز ۱۴۰۲ و در یلدای خدمت به تماشا نشست؛ سکانسی مملو از پلانهایی از افتخار و بالندگی و فریم‌های از عزت و جاودانگی برای همه آنانکه دل در گروی پیشرفت و توسعه گلستان دارند.

ساعاتی پیش سفر تاریخی هیئت دولت به استان گلستان پایان یافت و جهت تقعر و نقطه عطف تاریخ گلستان از محرومیت به سمت توسعه با افتتاح و آغاز عملیات اجرایی چندین و چند پروژه تحول آفرین به سمت قله‌های رفیع از جنس چشم‌اندازهای افتخارآمیز تغییر یافت.

 اینجا دیگر می‌توان با سینه‌ای ستبر و امیدی سرشار غریو عزت و افتخار را اینگونه سر دارد که خدا را شکر که زیست ما در این برهه زمانی است و به عنوان فرزندان گلستان سرفراز نقطه عطف تاریخ را درست در همینجا، همین نقطه از تاریخ که ما ایستاده‌ایم تجربه می‌کنیم.

انتهای پیام