چیزی که در آغاز نمایش «ایلخونی» توجه تماشاگران را به خود جلب کرد، پارچه عظیمی بود که سرتاسر صحنه را به خود اختصاص داده بود. یکی از جذابیت‌های این نمایش، استفاده از نخ و پارچه‌های رنگارنگ و طراحی لباس عجیب و جالبی بود که رنگ و لعاب ویژه‌ای به صحنه داده بود. در نهایت هم طراحان لباس این نمایش به مقام اول جشنواره تئاتر استانی دست پیدا کردند.

آژمان بیژنی نسب به همراه نجمه زارعی، دو طراح لباس ایلخونی بودند. آنها به درک خوبی از یکدیگر رسیده‌اند و امیدوارند که موفقیت‌های چند سال اخیر را همچنان ادامه بدهند.

نجمه زارعی در خصوص چگونگی ورود به جمع یاران آژمان بیژنی نسب گفت: نخستین بار سال ۹۱ به عنوان عروسک‌گردان با آژمان همکاری کردم اما همزمان طراحی و دوخت لباس‌ها را هم به عهده داشتم. من خیاط هستم اما نکته مهم این است که با آژمان بیژنی نسب همفکری و همکاری خیلی خوبی داریم. انکار فکر و ذهنمان خیلی شبیه هم است. اکثر مواقع فکرهایمان خیلی به هم نزدیک است اما اگر یکی از ما ایده‌ای بدهد که مورد تایید دیگری نباشد، باید یکی از طرفین با دلیل آن یکی را قانع کند. بدون دلیل کاری را پیش نمی‌بریم.

زارعی با بیان اینکه تسلطش به خیاطی خیلی به در این کار به دردش خورده است، گفت: اینکه خیاطی را خوب بلدم دستمان را باز می‌گذارد که چند ایده برای یک کار طراحی کنیم و فقط کافیست از یکی دو روز قبل بدانم چه چیزی مد نظر کارگردان است. در نهایت از بین چند طرح، به یک نتیجه قطعی می‌رسیم و اکثر مواقع هم چیزی که طراحی می‌کنم، همان چیزی است که او می‌خواهد.

وی درباره کار ایلخونی نیز اظهار کرد: پارچه چهل تکه‌ای که در کار دیدید، همگی توسط خود من دوخته شده بود. همچنین ریش ریشه‌هایی که به درخت آویزان بود. من همیشه با چرخ خیاطی وارد صحنه می‌شوم. من بازیگر هم هستم و در همین کار هم یک نقش به من داده بودند، اما چون خانه‌ام سی کیلومتر دورتر از فسا است و متاهل هستم و دو دختر هم دارم، نمی‌توانستم سر تمرینات حاضر شوم. چون برای بازگشت به خانه، وسیله برگشت ندارم.

زارعی از یک چیز ناراحت است؛ اینکه هر بار جایزه برده، خودش در محل اهدای جوایز حاضر نبوده است. با بغض گفت: هیچوقت نتوانسته‌ام در سالن باشم و آن حس را تجربه کنم. هر بار به یک علتی نتوانسته‌ام جایزه‌ام را خودم بگیرم و این برایم خیلی سخت است. در همین جشنواره استانی امسال هم احتمال می‌دادم برنده شوم، اما مطمئن نبودم. بچه‌ها از طریق گوشی من را در جریان مراسم می‌گذاشتند. وقتی اسامی را می‌خواندند، تمام تنم می‌لرزید. دو سال پیش هم وقتی بچه‌ها می‌خواستند برای جشنواره فجر به تهران بروند، من چهل تکه را در دستم گرفته بودم و گریه می‌کردم. می‌گفتم خودم نمی‌توانم بروم، اما اشک‌ چشمانم را با چهل تکه می‌فرستم روی صحنه. ما خاک صحنه خوردیم که به اینجا رسیدیم. خدا را شکر آخر هم تندیس و جایزه را بردیم و جواب زحماتم را دیدم. وقتی خبر را به من دادند آنقدر گریه کردم که گوشی از دستم افتاد.

وی در پاسخ به اینکه بردن یک جایزه دیگر در جشنواره تئاتر استانی چقدر به این هنرمند فسایی انگیزه داده است، گفت: هر جایزه‌ای انگیزه مضاعفی به ما می‌دهد. اما حتی اگر جایزه نگیرم، هیچ قدرتی نمی‌تواند انگیزه را از من بگیرد. خیلی‌ها می‌گویند جایزه گرفته‌ای اما متاهلی، بچه‌داری، تئاتر را ول کن.. اما من می‌گویم باید بیشتر از این پیش بروم. چیزی که از سوم دبستان تا به حال برایش تلاش کرده‌ام. هنوز به آن جایی که حقم هست، نرسیده‌ام.

برنده جایزه طراحی لباس از سی و چهارمین جشنواره تئاتر فارس در خصوص پارچه چهل تکه‌ای که در نمایش ایلخونی وجود داشت، توضیحات بیشتری داد و افزود: اسم این پارچه چهل تکه است اما شاید بیشتر از چهل تا باشد. حدود ۲۰ در ۲۵ متر است و همه هم با شال و روسری است. بعضی‌هایش حتی پیراهن بوده که قیچی کرده‌ایم و سایز زده‌ایم تا استفاده کنیم.

وی تصریح کرد: حتی در شیراز که اجرا داشتیم و چهل تکه را نصب کردیم، به آژمان گفتم بالابر را بزن می‌خواهم بروم بالا و یکی از پارچه‌ها را عوض کنم.  گفت ولش کن خطرناک است،‌ اما گفتم این هنوز چیزی نیست که دوست دارم. رفتم بالا درستش کردم. حالا جالب است که از زمانی که با آژمان کار می‌کنم، شاید بین چهل و پنجاه تا از این چهل‌تکه‌ها را با همین سایز درست کرده‌ام. چون این‌ها در تمرینات خراب می‌شود. حتی یکی از آنها در تهران به سرقت رفت اما خیلی زود دوباره درستش کردیم.

وی متولد سال ۱۳۶۲ در فسا است و حالا ساکن روستای جلیان است. با وجود خانه داری و بچه‌داری، دوری مسافت و سختی کار، اما هرگز نمی‌خواهد در مسیر تئاتر متوقف شود، اما در این رابطه گفت: روز به روز مشتاق‌تر می‌شوم و حس آرامشی می‌گیرم که اگر حتی در تمرین نباشم، ولی به من بگویند این لباس را شما طراحی کن، با یک حس غیرقابل توصیفی انجامش می‌دهم. خود آژمان هم نیروی مضاعفی به من می‌دهد. انگیزه‌ای که او به من داده، خیلی در این موفقیت‌ها تاثیرگذار بوده است.

به گزارش ایسنا، آژمان بیژنی نسب و نجمه زارعی در بهمن‌ماه سال ۱۴۰۰ با نمایش "هملُر بیژنی" نیز صاحب تندیس و جایزه نقدی جشنواره تئاتر فجر شده بودند. ایلخونی، کار امسال آنها چند روز دیگر در جشنواره منطقه‌ای روی صحنه می‌رود تا در صورت موفقیت، یک بار دیگر شانس تکرار موفقیت دو سال پیش در جشنواره تئاتر فجر را داشته باشند.

جشنواره تئاتر منطقه‌ای از پنجم تا هشتم دی‌ماه امسال در شیراز برگزار خواهد شد.

انتهای پیام