به گزارش ایسنا، ۹ هفته از آغاز بمباران نوار غزه توسط رژیم صهیونیستی و ۶ هفته از زمان اعزام نیروهای زمینی به آن میگذرد. حدود ۱۸ هزار نفر که بیشتر آنها را غیرنظامیان تشکیل میدهند، در غزه به شهادت رسیدهاند اما رژیم صهیونیستی نتوانسته تاکنون به هدف اصلی خود که از بین بردن توانمندیهای حماس است، دست پیدا کند.
گروههای مقاومت فلسطین حملهای را در هفتم اکتبر علیه رژیم صهیونیستی انجام داد که به کشتهشدن ۱۲۰۰ و اسارت ۲۴۰ نفر منجر شد. اکنون، به نظر میرسد که ارتش رژیم صهیونیستی تنها چند هفته زمان دارد تا پیش از آن که آمریکا حمایت خود را از حملات علیه غزه را بردارد، کار را به سرانجام برساند و موفقیت غیرمحتمل است.
هفتهنامه اکونومیست با این مقدمه نوشته است: اسرائیل در حال افزایش عملیاتها در غزه است. یک لشکر کامل هوابرد ارتش را به این منطقه و اطراف شهر جنوبی خان یونس اعزام کرده است که عقیده دارد اکنون، مقامات ارشد حماس در آن مستقر هستند. سه لشگر زرهی آن نیز هنوز در بخش شمالی و در استان غزه عملیات میکنند. نبردهای سختی در مناطق شجاعیه و جبالیا غزه در گرفته است.
اسرائیل در تلاش است این احساس را القا کند که مقاومت در حال فروپاشی است و مناطق گستردهای را تحت کنترل دارد و ارتش آن پرچم این رژیم را در میدان فلسطین در غزه به اهتزاز درآورده و شمعهای هانوکا را در محلهای مختلف جنگی روشن کرده است اما این هنوز آن تصویر تایید کننده پیروزی پایانی نیست.
رسانه انگلیسی نوشته ممکن است حماس شماری از نیروهای خود را از دست داده باشد اما حماس هنوز هزاران رزمنده دارد که از تونلها ظاهر میشوند و به سربازان اسرائیلی حمله میکنند. طبق اذعان تلآویو تاکنون حدود ۱۰۰ سرباز صهیونیست کشته شدهاند. حماس هنوز بیش از ۱۳۰ اسیر در اختیار دارد که در جریان آتشبس توافقشده میان طرفین در ماه نوامبر که تبادل اسرا نیز بخشی از آن بود، آزاد نشدهاند و جان آنها با وجود بمبارانهای پیاپی در خطر است.
در ادامه این یادداشت آمده است که رژیم صهیونیستی نه توانست رهبری حماس را حذف کند و نه زیرساختهای آن را از بین ببرد. آنها برخی از فرماندهان میدانی حماس را به شهادت رساندهاند اما «یحیی سنوار» رهبر جنبش حماس در غزه و «محمد الضیف» و «مروان عیسی» فرماندهان شاخه نظامی آن تاکنون در امان ماندهاند که این به لطف شبکهای از صدها مایل تونلهای زیرزمینی حماس در غزه بوده است که رژیم صهیونیستی تاکنون نتوانسته است با وجود قدرت تسلیحاتی و توانمندیهای جاسوسی پهپادی خود آنها را تخریب کند.
ژنرالهای رژیم صهیونیستی از ابتدای جنگ غزه گفتهاند نابودی این تونلها نیازمند ماهها عملیات طاقتفرسا با حضور نظامیان در میدان است. با گذشت بیش از ۲ ماه، آنها هنوز تلاشی چندماهه را برای این امر پیشبینی میکنند. اما ممکن است دیگر فرصتی برای آنها باقی نمانده باشد. آمار بالای تلفات در میان غیرنظامیان، تاکنون باعث کاهش حمایتهای بینالمللی از حلمه رژیم صهیونیستی شده است. حالا، آمریکا، حامی اصلی و مهم آن دچار تردید شده است.
آمریکا در ۸ دسامبر یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را وتو کرد که خواستار آتشبس فوری در غزه بود. انگلیس رای ممتنع داد و ۱۳ عضو دیگر شورای امنیت در حمایت از آن رای دادند. وتوی این قطعنامه توسط آمریکا نشان داد که رژیم صهیونیستی تا چه اندازه به حمایت دیپلماتیک متحد راهبردی خود متکی شده است. افزون بر این، به تسلیحات بیشتر آمریکایی هم نیاز دارد. وزارت امور خارجه آمریکا به تازگی، عرضه محمولهای متشکل از ۱۴ هزار گلوله ۱۲۰ میلیمتری تانک را تایید کرده است که یکی از مهمترین مهمات مورد استفاده ارتش رژیم صهیونیستی در عملیات زمینی است.
در بخش پایانی مطلب اکونومیست مطرح شد: دولتهای هر دو طرف در اظهارات علنی خود تعیین شدن هرگونه ضربالاجلی از سوی دولت جو بایدن برای رژیم صهیونیستی برای به سرانجام رساندن حمله به غزه را انکار میکنند اما منابع مطلع متعددی تایید کردهاند که «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا به مقامات اسرائیلی گفته باید پیش از سال نو میلادی کار را به سرانجام برسانند.
در این میان، دولت آمریکا همچنین از اسرائیل میخواهد رنج غیرنظامیان فلسطینی را، به ویژه در جنوب غزه کاهش دهد. حدود دو میلیون نفر که بیش از سهچهارم آنها بر اثر جنگ از خانههای خود آواره شدهاند، با کمبود شدید آب، مواد غذایی و دارو در پناهگاهها جمعشدهاند که نبود امکانات بهداشتی نیز احتمال شیوع بیماریهای واگیردار را در میان آنها افزایش داده است.
نه صلح و نه شرایط زندگی قابل تحمل به زودی محقق نخواهد شد. بمباران غزه توسط اسرائیل ممکن است پایان بپذیرد اما ارتش آن احتمالا به کارزاری با شدت کمتر و مبتنی بر نیروهای زمینی ادامه خواهد داد. در چنین سناریویی، کنترل غزه، همچنان در دست حماس خواهد بود. بنابراین اسرائیل در هدف اصلی خود که در هم شکستن عاملان حمله ۷ اکتبر است، شکست خواهد خورد.
انتهای پیام
نظرات