به گزارش ایسنا، این تحلیلگر در گفت‌وگو با پرس تی‌وی عنوان کرد: «قریب به دو دهه است که نوار غزه تحت محاصره‌ای همه جانبه از سوی اسرائیل قرار دارد و بسیاری از نیازهای اساسی مردم این منطقه به دلیل کارشکنی های اسرائیلی‌ها به خوبی تامین نمی‌شود و البته که اسرائیلی‌ها به صورت عامدانه سیاست تضعیف رفاه و توان اقتصادی مردم این مناطق را در پیش گرفته‌اند».

وی افزود: «در این میان شاهدیم که اسرائیل ورود مواد غذایی تازه به نوار غزه را به سطوح بسیار کم، محدود کرده و مردم نوار غزه مدت‌هاست با چالش‌های جدی نظیر دسترسی پایدار به برق و آب آشامیدنی سالم رو به رو هستند. البته که مدت‌هاست به دلیل سیاست‌های اسرائیل علیه مردم نوار غزه و همچنین کرانه باختری، چشم‌اندازهای روشنی نیز در رابطه با آینده، وجود ندارد. مسائلی که همه و همه سبب شده‌اند تا وضع اقتصادی و معیشتی مردم فلسطین در نوار غزه و کرانه باختری چندان مساعد نباشد و آن‌ها با سختی‌های زیادی در این رابطه رو به رو باشند».

وی خاطرنشان کرد: «اکنون نیز شاهدیم که در جریان جنگ‌افروزی اسرائیل علیه نوار غزه، بسیاری از زیرساخت‌های غیرنظامی این منطقه ویران شده و مردم به هیچ عنوان وضعیت خوبی ندارند با این حال، همچنان مقاومت را در دستورکار خود دارند. اسرائیلی ها در جریان جنگ غزه به دنبال از بین بردن حداقل های زندگی مردم نوار غزه هستند. البته که به نظر می‌رسد اسرائیل به نحوی سیستماتیک به دنبال تحمیل رنج و مشکل به مردم این منطقه است. سیاستی که در طی سال‌های اخیر نیز به کرات از سوی اسرائیل علیه نوار غزه عملیاتی شده است.»

نیال هولاهان در ادامه به این نکته اشاره کرد: «رژیم اسرائیل در کرانه باختری، با تقسیم‌بندی این منطقه به مناطق سه گانه C، B، A، عملا روند کلی معادلات در این مناطق را به نحوی کنترل می‌کند که در راستای منافع آن باشد. باید توجه داشته باشیم که رژیم اسرائیل مقصر اصلی نقض توافق اسلو است که در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی منعقد شد و بر اساس آن قرار بود تا کرانه باختری در کنترل کامل فلسطینی‌ها باشد و اسرائیلی ها نیز به شهرک‌سازی‌های غیرقانونی خود پایان دهند. توجه داشته باشیم که اقدام اسرائیل در توسعه شهرک‌سازی‌های غیرقانونی در کرانه باختری، نقض صریح اصول سازمان ملل متحد، تعهدات بین‌المللی و همچنین کنوانسیون ژنو است».

وی ادامه داد: «البته که اسرائیل از بدو تاسیس خود، به کمتر تعهدات و الزامات بین المللی پایبند بوده است. توجه داشته باشیم که بر اساس توافق اسلو، قرار بود فلسطینی ها به تدریج از آزادی عمل به مراتب بیشتری برخوردار شوند و سطح محدودیت‌ها از جانب اسرائیل علیه آن‌ها به نحو قابل توجهی کاهش یابد. با این حال، آنچه پس از گذشتِ سه دهه از توافقات مذکور برجا مانده، اصولی است که قرار بود اجرا شوند اما مسکوت مانده اند و به دلیل خلف وعده ها و بی تعهدی اسرائیل، رنگ واقعیت را به خود نگرفته اند. موضوعی که اسرائیلی‌ها به هیچ عنوان خود را ملزم به پاسخگویی در رابطه با آن نمی‌دانند.»

انتهای پیام