به گزارش ایسنا، زهرا ارشادی اظهار کرد: از آنجایی که کشورها نقش و مسئولیت اصلی را در واکنش به شرایط اضطراری بشردوستانه خود دارند، مالکیت و رهبری ملی در هماهنگی کمکهای بشردوستانه برای اطمینان از ارائه مؤثر آن باید مورد تایید قرار گیرد. در همین راستا، هر گونه بحران یا شرایط اضطراری بشردوستانه، به ویژه آنهایی که عمداً تحت یک برنامه سیاسی مشخص و پنهان ایجاد شده اند، نباید منجر به مداخله خارجی، از جمله به بهانه مسئولیت حفاظت شود.
وی گفت: جمهوری اسلامی ایران بر اهمیت فعالیتهای کمکهای بشردوستانه، از جمله سیستم واکنش بشردوستانه سازمان ملل متحد، با حفظ ماهیت صرفاً بشردوستانه آن تأکید میکند. ما قویاً معتقدیم کسانی که بهعنوان مشارکتکنندگان اصلی در جنگها و اشغالهای طولانیمدت با مشارکت خود یا از طریق تهیه تسلیحات پیچیده خدمت میکنند، باید بار بیشتری را در تأمین مالی پاسخهای بشردوستانه سازمان ملل به دوش بکشند. این همچنین شامل کسانی می شود که مسئولیت تاریخی در انتشار گازهای گلخانه ای دارند که منجر به تغییرات سریع آب و هوا و تشدید بلایا می شود. ما همچنین موقعیتهایی را که در آن نیازهای بشردوستانه جمعیتهایی که در محرومیت شدید بهعنوان یک ابزار سیاسی یا ابزار نظامی گروگان گرفته میشوند، از جمله با اعمال انسداد برای گرسنگی دادن به غیرنظامیان، به شدت محکوم میکنیم. علاوه بر این، سازمان ملل متحد باید اطمینان دهد که تمام کمکهای بشردوستانه باید بین تمام جمعیتهای نیازمند بهطور بیتفاوت و بدون هیچ گونه مداخلهای از سوی اهداکنندگان توزیع شود.
نماینده ایران در سازمان ملل اظهار کرد: ما اقدامات قهری یکجانبه را یکی از موانع اصلی میداند که مانع تلاشهای بینالمللی برای ارائه کمکهای بشردوستانه میشود و در عین حال یکی از منابع اصلی ایجاد بحرانهای انسانی در سراسر جهان است. در حالی که منطقه ما مستعد بلایای مختلف از جمله زلزله، خشکسالی، گرد و غبار و طوفان های شن و همچنین سیل است، جمهوری اسلامی ایران به شدت از بار اضافی که تحریم های یکجانبه غیرقانونی به آن وارد شده است را به دوش می کشد. بحران های بشردوستانه زیادی در سراسر جهان وجود دارد که توجه سریع ما را می طلبد. در مورد وضعیت بشردوستانه در افغانستان، همانطور که در این مدت همه ساله در این ارگان و با توجه به این بند دستور جلسه و با نزدیک شدن به فصل زمستان و وضعیت مردم افغانستان به ویژه زنان، دختران و کودکان، دارد بدتر شود. ارائه به موقع کمک های بشردوستانه به هیچ وجه نباید به دلیل سایر بحران های بشردوستانه در حال ظهور در سراسر جهان سیاسی، مشروط یا نادیده گرفته شود.
ارشادی ادامه داد: علاوه بر این، باید تمام تلاش خود را انجام داد تا کشورهای میزبان پناهجویان و شهروندان افغان، به ویژه همسایگان، دسترسی بدون مانع به کالاهای بشردوستانه و سایر کالاها داشته باشند. افغانستان در ماه های اخیر زلزله های ویرانگری را تجربه کرده است. نیازهای بشردوستانه آنها بسیار فراتر از آن چیزی است که جمهوری اسلامی ایران تاکنون برای آنها فراهم کرده است. جامعه بین المللی باید به این وضعیت اضطراری رسیدگی کند.
وی با بیان اینکه جامعه بینالملل همچنان با یکی از چالشهای استثنایی و بزرگترین آزمونها در تاریخ خود در مورد شرایط اضطراری بشردوستانه مواجه است، زیرا در تلاش برای رسیدگی به وضعیت انسانی در غزه است گفت: نوار غزه در بدترین محاصره از سال ۲۰۰۷ قرار دارد و وضعیت بشردوستانه هر روز بدتر می شود، در حالی که به دلیل جنایات وحشیانه روزانه رژیم اسرائیل علیه مردم بی گناه فلسطین، تعداد کشته ها در حال افزایش است. بیمارستان ها، مساجد، کلیساها، مدارس و دیگر زیرساخت های صرفا غیرنظامی مصون نمانده اند و صدها نفر در داخل این مکان ها به طرز وحشیانه ای سلاخی شده اند. ۷۰ درصد قربانیان کودکان و زنان هستند. بسیاری از مردم آواره شده اند. بیش از ۸۰ خبرنگار کشته شده اند. تقریباً ۱۳۱ کارمند UNRWA دیگر در میان ما نیستند. اماکن UNRWA تحت حملات عمدی قرار دارند و افرادی که به داخل این اماکن پناه برده اند بمباران می شوند. دسترسی بدون مانع همچنان چالش اصلی ارائه کمک های بشردوستانه به فلسطینیان است.
وی تاکید کرد: آنچه بسیار ناراحت کننده، ناامید کننده و غیرقابل قبول است، انفعال جامعه بین المللی از جمله سازمان ملل و بویژه شورای امنیت در مواجهه با بحران انسانی غزه است. مکث های بشردوستانه راه حلی برای وخامت اوضاع در غزه نیست. در چنین وضعیت وخیم، همدردی دیگر کافی نیست. متأسفانه، به جای محکوم کردن وحشیگری رژیم اسرائیل در غزه، کشورهایی که طرفداران سرسخت مداخله بشردوستانه در سایر کشورها هستند، در حالی که سابقه هولناکی از مداخلات نظامی در کشورهایی از جمله افغانستان، عراق، سوریه و لیبی دارند، در عوض با ابراز حمایت خود از رژیم هم در کلام و هم با تهیه تسلیحات پیشرفته، رژیم را جسور می کنند.
وی گفت: ما قویاً معتقدیم که پرداختن به علل ریشهای بحرانهای انسانی و شرایط اضطراری و همچنین سرمایهگذاری بیشتر در زمینه پیشگیری، تنها راهحلهای پایدار برای این پدیده جهانی است. در خاورمیانه، که به دلیل درگیری های ناشی از مداخلات نظامی و اشغال طولانی مدت، به ویژه در فلسطین، حجم قابل توجهی از کمک های بشردوستانه را به خود جلب می کند، باید به علل ریشه ای بحران های بشردوستانه فوری رسیدگی شود. در این راستا، شورای امنیت موظف است به مسئولیت های ذاتی خود به عنوان گامی اساسی برای پایان دادن به بحران انسانی در منطقه ما به ویژه در پایان دادن به جنایات وحشیانه ای که رژیم اسرائیل در غزه مرتکب می شود، عمل کند.
در خاتمه، جمهوری اسلامی ایران مجدداً خواستار توقف فوری تجاوز به غزه، توقف همه حمایتهای نظامی از رژیم متجاوز و اشغالگر و اجرای توقف پایدار و بادوام خصومتها است. همه عاملان جنایات علیه فلسطینیان، از جمله کسانی که به رژیم اسرائیل برای ارتکاب جنایات وحشیانه در فلسطین، به ویژه در غزه کمک می کنند، باید پاسخگو باشند.
انتهای پیام
نظرات