به گزارش ایسنا به نقل از اکسیس مارکت، رندرینگ یا تصویرسازی فرآیندی است که با استفاده از یک برنامه کامپیوتری، یک تصویر واقع‌گرایانه یا غیر واقع‌گرایانه از یک مدل دوبعدی یا سه‌بعدی ایجاد می‌کند تصویر حاصل را رندر یا تصویر می‌گویند. در یک فایل صحنه می‌توان چندین مدل را با استفاده از یک زبان یا ساختار داده‌ای مشخص تعریف کرد. فایل صحنه شامل اطلاعات هندسه، نقطه نظر، بافت، نور، و سایه‌زدایی است که صحنه مجازی را توصیف می‌کند. داده‌های موجود در فایل صحنه سپس به یک برنامه رندرینگ منتقل می‌شوند تا پردازش و خروجی به یک تصویر دیجیتال یا تصویر گرافیک رستری شوند. اصطلاح «رندرینگ» مشابه مفهوم تصویری که یک هنرمند از یک صحنه دارد است. اصطلاح «رندرینگ» همچنین برای توصیف فرآیند محاسبه اثرات در یک برنامه ویرایش ویدئو برای تولید خروجی ویدئوی نهایی استفاده می‌شود

سیستم رندرینگ چیست؟

رندرینگ یکی از زیرموضوعات اصلی گرافیک کامپیوتری سه‌بعدی است و در عمل همیشه به دیگر موضوعات مرتبط است. این آخرین مرحله اصلی در لوله‌لاین کارت گرافیک است که مدل‌ها و انیمیشن‌ها را ظاهر نهایی خود می‌دهد. با افزایش پیچیدگی گرافیک کامپیوتری از دهه ۱۹۷۰، این موضوع بیشتر متمایز شده است. رندرینگ در معماری، بازی‌های ویدئویی، شبیه‌سازها، اثرات ویژه فیلم و تلویزیون، و تصویرسازی طراحی کاربرد دارد که هر کدام از تعادل متفاوتی از ویژگی‌ها و تکنیک‌ها استفاده می‌کنند.

انواع مختلفی از رندرها برای استفاده موجود هستند. برخی از آن‌ها در بسته‌های بزرگتر مدل‌سازی و انیمیشن یکپارچه شده‌اند، برخی مستقل هستند، و برخی پروژه‌های رایگان منبع باز هستند. در داخل، یک رندر یک برنامه مهندسی دقیق است که بر اساس چندین رشته، از جمله فیزیک نور، ادراک بصری، ریاضیات، و توسعه نرم‌افزار ساخته شده است اگرچه جزئیات فنی روش‌های رندرینگ متفاوت است، چالش‌های عمومی برای تولید یک تصویر دوبعدی روی صفحه نمایش از یک نمایش سه‌بعدی ذخیره شده در یک فایل صحنه توسط لوله‌لاین گرافیک در یک دستگاه رندرینگ مانند GPU مدیریت می‌شوند.

یک GPU یک دستگاه منظورمند است که به CPU در انجام محاسبات پیچیده رندرینگ کمک می‌کند. اگر صحنه باید نسبتاً واقع‌گرایانه و قابل پیش‌بینی تحت نور مجازی باشد، نرم‌افزار رندرینگ باید معادله رندرینگ را حل کند. معادله رندرینگ به تمام پدیده‌های نوری حساب نمی‌آورد، بلکه به عنوان یک مدل نور عمومی برای تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر عمل می‌کند. در مورد گرافیک سه‌بعدی، صحنه‌ها می‌توانند از قبل رندر شوند یا در زمان واقعی تولید شوند. رندرینگ از قبل یک فرآیند کند و محاسباتی سنگین است که معمولاً برای ساخت فیلم استفاده می‌شود، که صحنه‌ها می‌توانند قبل از زمان تولید شوند، در حالی که رندرینگ زمان واقعی اغلب برای بازی‌های ویدئویی سه‌بعدی و دیگر برنامه‌هایی که باید به صورت پویا صحنه‌ها را ایجاد کنند، انجام می‌شود. شتاب‌دهنده‌های سخت‌افزاری سه‌بعدی می‌توانند عملکرد رندرینگ زمان واقعی را بهبود بخشند

دسته بندی سیستم‌های رندرینگ بر اساس الگوریتم

سیستم‌ رندرینگ ابزارهایی هستند که برای ایجاد تصاویر واقع‌گرایانه از مدل‌های سه‌بعدی استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها می‌توانند بر اساس نوع روش و الگوریتم رندرینگ متفاوت باشند. برخی از روش‌های رایج رندرینگ عبارتند از:

• رندرینگ زمان واقعی: این روش برای تولید تصاویر سریع و پویا از صحنه‌های سه‌بعدی استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای بازی‌های ویدئویی، شبیه‌سازها، و برنامه‌های واقعیت مجازی و افزوده مناسب است. این روش از تکنیک‌های ساده‌تر و کم‌هزینه‌تری برای محاسبه نور، سایه، بافت، و انعکاس استفاده می‌کند تا بتواند در زمان کمتر از یک دهم ثانیه یک تصویر را رندر کند. این روش ممکن است به قیمت کاهش کیفیت و واقع‌گرایی تصویر باشد .
• رندرینگ غیر واقعی: این روش برای تولید تصاویر غیر واقع‌گرایانه از صحنه‌های سه‌بعدی استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای ایجاد اثرات هنری، خلاقانه، و خیالی مناسب است. این روش از تکنیک‌هایی برای تغییر شکل، رنگ، و بافت مدل‌ها و صحنه‌ها استفاده می‌کند تا بتواند یک تصویر با سبک و مزه خاص را ایجاد کند. این روش ممکن است به قیمت کاهش واقع‌گرایی و شبیه‌سازی فیزیکی تصویر باشد .
• رندرینگ واقع‌گرایانه: این روش برای تولید تصاویر واقع‌گرایانه و دقیق از صحنه‌های سه‌بعدی استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای ایجاد تصاویر معماری، صنعتی، و علمی مناسب است. این روش از تکنیک‌های پیشرفته‌تر و هزینه‌برتری برای محاسبه نور، سایه، بافت، و انعکاس استفاده می‌کند تا بتواند یک تصویر با کیفیت بالا و شبیه به واقعیت را ایجاد کند. این روش ممکن است به قیمت افزایش زمان و منابع مورد نیاز برای رندرینگ تصویر باشد .

برای ارزیابی کیفیت و سرعت روش‌ها و الگوریتم‌های رندرینگ، معیارهای مختلفی وجود دارد. برخی از معیارهای رایج عبارتند از:

• فریم ریت: تعداد تصاویری که در یک ثانیه تولید می‌شوند. این معیار نشان‌دهنده سرعت رندرینگ است. هر چه فریم ریت بالاتر باشد، رندرینگ سریع‌تر و صاف‌تر است. معمولاً برای رندرینگ زمان واقعی، حداقل ۳۰ فریم در ثانیه لازم است.
• وضوح: تعداد پیکسل‌هایی که در یک تصویر وجود دارند. این معیار نشان‌دهنده دقت رندرینگ است. هر چه وضوح بالاتر باشد، رندرینگ با کیفیت‌تر و واضح‌تر است. معمولاً برای رندرینگ واقع‌گرایانه، حداقل ۱۰۸۰p یا ۲K لازم است.
• رنگ: تعداد رنگ‌هایی که در یک تصویر استفاده می‌شوند. این معیار نشان‌دهنده تنوع رندرینگ است. هر چه رنگ بیشتر باشد، رندرینگ زیباتر و جذاب‌تر است. معمولاً برای رندرینگ غیر واقعی، حداقل ۱۶ میلیون رنگ یا ۲۴ بیت لازم است.

اکسیس مارکت با سابقه ای چندین ساله در فروش سیستم های گیمینگ و رندرینگ آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد.

انتهای رپرتاژ آگهی