به گزارش ایسنا، وطن امروز نوشت: اسرائیل و آمریکا از زمان شروع جنگ غزه تلاش‌های بین‌المللی برای پذیرش آتش‌بس و توقف جنگ را بارها رد کردند. با این حال در چهل‌وهشتمین روز جنگ صهیونیست‌ها آتش‌بس موقت را اجرا و توافق کردند به مدت ۴ روز عملیات‌های نظامی خود را متوقف کنند که این توافق تا حالا یک بار تمدید شده و احتمال تمدید مجدد آن نیز وجود دارد.

سوالی که اکنون وجود دارد این است: چرا به‌ رغم مخالفت شدید  «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و  «ژوزف بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا با آتش بس، صهیونیست‌ها و یانکی‌ها به آن تن دادند؟

۱- رژیم صهیونیستی پس از عملیات توفان الاقصی و مظلوم‌نمایی‌ای که در روزهای ابتدایی پس از آن، در بخشی از افکار عمومی جهان ایجاد کرد بحث عملیات زمینی را برای از بین بردن حماس و تحت کنترل درآوردن غزه به میان کشید. مقامات سیاسی ـ نظامی رژیم صهیونیستی بر این تصور بودند از فرصت به‌دست‌آمده استفاده کنند و با یک عملیات زمینی گازانبری (در نهایت یکی دوهفته‌ای) پرونده حماس را در نوار غزه ببندند و به زعم خود حماس را نابود و اسرای صهیونیست را هم آزاد کنند. آمریکا و رژیم صهیونیستی حتی مذاکراتی را برای اداره غزه بعد از حماس با مصر، قطر، تشکیلات خودگردان و... آغاز کردند. با گذشت ۶-۵ هفته از عملیات‌های هوایی، زمینی و دریایی ارتش اسرائیل علیه نوار غزه واقعیات جنگ برای تل آویو نمایان شد و صهیونیست‌ها کم‌کم به این نتیجه رسیدند که اهداف تعیین‌شده برای جنگ در غزه در دسترس نیست. مقاومت جانانه نیروهای حماس، از بین رفتن تجهیزات پیشرفته ارتش رژیم صهیونیستی و انهدام ده‌ها تانک و خودروی زرهی این رژیم در روزهای آغازین تهاجم زمینی و ناتوانی در کشف و تخریب تونل‌های حماس استراتژی جنگی ارتش رژیم را به بن بست کشاند و آنها را به فکر توقف جنگ و پذیرش آتش‌بس موقت انداخت. 

۲- تاکتیک حماس برای به اسارت گرفتن صهیونیست‌ها در ابعاد مختلف بسیار حیاتی و کارآمد بود و تاثیر خود را در تخریب راهبرد جنگی رژیم صهیونیستی نشان داد. از زمان آغاز جنگ زمینی، خانواده اسرای صهیونیست با برگزاری تجمعات اعتراضی گسترده و حتی تحصن مقابل دفتر نخست‌وزیر تروریست اسرائیل خواستار پایان دادن به جنگ غزه و تبادل زندانیان میان دو طرف شدند. اعتراضات خانواده اسرا از یک سو و فشارهای احزاب اپوزیسیون که پیش از این نیز کابینه افراطی نتانیاهو را به دلیل طرح اصلاحات قضایی و دیگر سیاست‌های افراط‌گرایانه آماج حملات خود قرار داده بودند، کابینه نتانیاهو را با بحران کم‌سابقه مواجه کرد و آن را در خطر فروپاشی قرار داد. حتی برخی متحدان کابینه ائتلافی رژیم صهیونیستی آزادی اسرای صهیونیست را بر اشغال نوار غزه مقدم خواندند و تهدید به خروج از کابینه کردند. فشارها و اختلافات گسترده داخلی در تل‌آویو از دیگر عوامل تن دادن نتانیاهو به آتش‌بس بود. 

۳- افکار عمومی جهان نیز در ماجرای غزه سنگ تمام گذاشت. در حالی ‌که صهیونیست‌ها و رسانه‌های جریان اصلی استکبار به دنبال توجیه حملات وحشیانه این رژیم به غزه در واکنش به عملیات رزمندگان حماس در اراضی اشغالی بودند مردم کشورهای مختلف دنیا از جمله در اروپا و آمریکا نشان دادند دیگر گول حربه‌های رسانه‌ای آنها را نخواهند خورد و یکصدا جنایات رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان را محکوم کرده و خواستار توقف حملات اسرائیل به غزه شدند. در آمریکا مردم با ورود به ساختمان برخی رسانه‌ها، شیوه اطلاع‌رسانی رسانه‌های آمریکایی را زیر سوال بردند و آنها را به حمایت از نسل‌کشی صهیونیست‌ها در غزه محکوم کردند. شکست حربه مظلوم‌نمایی و تکنیک‌های رسانه‌ای حامیان صهیونیست ادامه حملات به غزه را برای صهیونیست‌ها بسیار پرهزینه و در نهایت آنها را وادار به پذیرش آتش‌بس موقت کرد.

۴- برخلاف تصورات، جنگ غزه بیش از تخمین‌های مقامات اسرائیلی هزینه روی دست تل‌آویو گذاشته و بودجه عمومی را شدیدا در تنگنا قرار داده است. خبرگزاری بلومبرگ گزارش داده جنگ در غزه روزانه ۲۶۰ میلیون دلار هزینه روی دست اسرائیل می‌گذارد و اقتصاد این رژیم را با بحران روبه‌رو کرده است. رژیم صهیونیستی برای ادامه جنگ مجبور شده در همین چند هفته، میلیاردها دلار از طریق قراردادهای مذاکره خصوصی وام دریافت کند که هزینه‌های استقراضی بسیار بالایی در بر دارد. برآورد شده که جنگ کنونی رژیم صهیونیستی در غزه مشابه بحران اقتصادی این رژیم در دوران همه‌گیری کرونا پیامد داشته باشد و صدها شرکت را در آستانه ورشکستگی قرار داده است.

۵- مجموعه بحران‌های سیاسی، اعتراضات داخلی، مشکلات عمیق اقتصادی و فشار افکار عمومی جهان، مقامات صهیونیست را مجبور به توقف جنگ کرد. هرچند صهیونیست‌ها ادعا می‌کنند این یک آتش‌بس موقت است و بعد از پایان آتش‌بس دوباره عملیات‌های نظامی خود را از سر خواهند گرفت اما بعید است تل‌آویو بتواند بر مشکلات موجود غلبه کند و به مدت طولانی توانایی جنگ در غزه را داشته باشد، بویژه اینکه این جنگ تاکنون دستاوردی نیز برای آنها نداشته است.

انتهای پیام