ابوالقاسم سوزنچی در گفت‌وگو با ایسنا، در تشریح چرایی بازار بهم ریخته گوشت اظهار کرد: شخصاً سالیان متمادی دامدار بوده و در طول سال چندین بار دام های خود را روانه کشتارگاه کرده و عملاً آشنایی با بازار گوشت دارم و علاقمندم همشهریان و سایر مردم نیز با شناخت بیشتر درباره علل گرانی و عوامل تأثیرگذار آشنا شوند.

وی به توضیح نحوه ورود دام به بازار پرداخت و مطرح کرد: در یک حالت، قصاب‌ها به طور مستقیم از دامدار گوسفند یا گام را خریداری کرده و خود کشتار و عرضه می‌کنند. در روش دوم، دامدار، گوسفند یا گوساله را به میدان عرضه دام برده و به صورت زنده قپان با قصاب معامله می‌کند یعنی در ابتدا گوسفند وزن و یک کیلو به عنوان نفس از آن کسر و مانده تقسیم بر دو می‌شود و آن عدد ۲۳ مبنای معامله قرار می‌گیرد، قیمت دام با توجه به نر یا ماده و پیر یا جوان بودن دارای نوسان است و این روزها هر کیلو بین ۱۹۰ تا ۲۲۰ تومان عرضه می‌شود، اگر به طور میانگین ۲۰۰ هزار تومان را درنظر بگیریم که قصاب به صاحب مال پرداخت کند و قصاب پس از کشتار هر شقه را به همان مبلغ ۲۰۰ هزار تومان بفروشد، باز قصاب سود کرده است.

سوزنچی تأکید کرد: این مسأله کشف بنده نیست بلکه همه قصاب‌های با انصاف بدان معترف هستند و علت آن است که اکثراً گوشت حاصل از دامی با وزن مذکر بیش از نصف وزنش خواهد شد، از طرفی همین روزها قیمت آلایش گوسفند شامل جگر، دل و قلوه، کله و پاچه و پوست و روده بین ۹۰۰ هزار تا یک میلیون تومان است و آلایش گاو هم همین رقم به ۱۰ برابر می‌رسد.

وی ادامه داد: در حالت سوم معمولاً گفته می‌شود تعیین نرخ توسط کمیته یا انجمن حمایت از حقوق مصرف‌کننده است در حالی که تعیین نرخ گوشت هم ماننده تره‌بار تابع عرضه و تقاضاست و انجمن حمایت در این میان تعیین‌کننده نیست.

رئیس خانه کشاورز استان همدان تصریح کرد: ذکر این نکته ضروری است که علت اصلی این گرانی‌ها خشکسالی‌های دو سه سال اخیر است که به علت عدم بارندگی و کمبود علوفه، دامداران حتی دام‌های مولد را به کشتارگاه بردند و مسئولان با وجود اینکه اعلام کردند اجازه کشتار دام ماده را نخواهند داد اما دام‌های مولد سر از بازار قاچاق درآورد.

وی به حالت چهارم نحوه ورود دام به بازار اشاره و بیان کرد: معمولاً هرگاه کالایی اساسی گرفتار کمبود شود، مبادرت به واردات آن کالا می‌کنند و امر واردات گوشت در اختیار سازمان‌های حمایتی است که عملاً نشان داده‌اند تبحر و دانش لازم را برای انجام این کار ندارند، شاهد این مدعا آن که در حال حاضر قیمت گوشت گوسفندی وارداتی حداکثر کیلویی ۲۰۰ هزار تومان است و همین گوشت در تهران و استان‌های مختلف با اختلاف قیمت فاحشی عرضه می‌شود.

سوزنچی یادآور شد: آنچه ما می‌دانیم و علم اقتصاد می‌گوید این تفاوت قیمت باید به استناد درآمد سرانه هر استان باشد؛ براساس گزارش مرکز آمار ایران تولید ناخالص داخلی در تهران ۲۲.۱ درصد و همدان ۱.۲ درصد است و این بدان معناست که استان تهران بالاترین درآمد سرانه خانوار را در کشور دارد پس باید قیمت عرضه گوشت وارداتی(دولتی) در تهران دو برابر عرضه آن در همدان و حجم آن نیز در همدان دو برابر تهران باشد اما در همین روزها عرضه گوشت قرمز در فروشگاه‌های زنجیره‌ای تهران هر کیلو ۳۱۶ هزار تومان و در فروشگاه‌های زنجیره‌ای همدان هر کیلو گوشت بدون استخوان ۵۷۰ هزار تومان است.

وی ادامه داد: این تبعیض را چه کسی باید برطرف کند؟ فکر می‌کنم این وظیفه حاکمیت سیاسی استان و نمایندگان مجلس است که متأسفانه یا مسئولان استانی ما تحرکی در این زمینه ندارند و یا اگر داشته‌اند نتوانسته‌اند کاری از پیش ببرند و منتظر اقدام نمایندگان نیز هستیم.

سوزنچی اظهار کرد: شنیده‌ها حاکی از آن است که باید قیمت گوشت بالا برود تا برای دامدار صرفه اقتصادی داشته باشد اما یادمان باشد تولید هر کیلو گوشت قرمز ۸۰۰۰ لیتر آب نیاز دارد پس براساس قانون حاکمیت آب الزام است که ما گوشت را وارد کنیم و آب را به کالاهای اساسی دیگر اختصاص دهیم.

وی مطرح کرد: در ضمن در حال حاضر دامپزشکان جوان و نخبه استان همدان توانسته‌اند با استفاده از دانش فنی روز ضمن اصلاح نژاد دام و بهبود مدیریت دامی از جمله القای فحلی مصنوعی با هورمون‌تراپی سالم و تغذیه خوراک کامل از طریق استفاده از پسماندهای کارخانجات فرآوری‌های کشاورزی وزن گوسفند را حتی در کمتر از هشت ماه به ۵۰ کیلو و بیشتر برسانند که اگر سازمان جهادکشاورزی ما بتواند از آنها حمایت کند که نکرده، می‌توانند قیمت تمام شده گوشت را به کیلویی کمتر از ۱۵۰ هزار تومان برسانند.

رئیس خانه کشاورز استان همدان در ادامه تصریح کرد: در قانون حاکمیت آب آمده است که ذخایر آب به چه میزان است و یک محصول چه اندازه آب لازم دارد و در قانون دومش بیان می‌دارد که آن محصول قرار است در کجا عرضه شود حتی در اقتصاد دنیا بازار تولید در اولویت قرار دارد و براساس نیاز، تولید انجام می‌گیرد.

وی یادآور شد: در زمینه بازار گوشت ذکر این نکته ضروری است که عشایر یک زمانی ذخایر بودند اما الان مخرب هستند به طوری که به عنوان مثال عشایر یک گوسفند را طی دو سال به وزن ۴۵ تا ۵۰ کیلو می‌رسانند این در حالیست که در دامداری‌های صنعتی همین دام حداکثر طی یک سال به این وزن می‌رسد. در کشورهای اروپایی اگر کسی بخواهد مجوز دام بگیرد به او تأکید می‌کنند دام‌ها نباید ۲۰۰ متر بیشتر از آغل و شیردوشش فاصله بگیرد و اگر بیش از این مسافت را طی کند، دچار کسر وزن خواهد شد.

سوزنچی اضافه کرد: در حقیقت گوسفندی که به چرا می‌رود، درست است که اشتهایش تحریک شده و بیشتر می‌خورد و در نهایت گوشتش لذیذتر خواهد شد اما این موضوع در کشور ما صدق نمی‌کند به طوری که دام‌ها باید مسافت زیادی را طی کنند تا به علوفه مورد نیاز خود دست یابند چرا که از نظر مراتع غنی نیستیم و رطوبت و شرایط جوی چندان مناسب نیست این در حالیست که در کشوری چون برزیل یک درخت به علت مهیا بودن شرایط طی یک‌سال رشد بسیار خوبی دارد و اگر همان درست در ایران کاشته شود طی سه سال به ثمر خواهد نشست.

انتهای پیام