محمدرضا سرشار به مناسبت هفته کتاب در سفر به مازندران و شهرستان بابل در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: علاقه به مطالعه و ادبیات از خانواده آغاز میشود که عمیقترین اثر را در شخصیت فرد ایجاد میکند.
وی افزود: یک عامل مهم علاقه من به ادبیات "مادربزرگ" من بوده که گنجینهای از قصههای قدیمی، مثلها و چیستانها بود و مرا به این حوزه علاقه مند کرد.
این هنرمند ملی تصریح کرد: دوران کودکی و نوجوانیم به سفر گذشت و این در شکل گیری شخصیت من تاثیرگذار بود.
وی با اشاره به اینکه در گذشته تلویزیون و امکانات تفریحی مثل اکنون وجود نداشت گفت: روزهای کودکی ما به بازی سپری میشد و شبها پدر قصه میخواند و ما گوش میدادیم.
سرشار با اشاره به اینکه از سال ۱۳۶۰تا۱۳۸۴ اجرای برنامه "قصه ظهر جمعه" را برعهده داشتم، ادامه داد: همه آحاد بشری از یک خانواده هستند لذا اساتید دنیا همه وجه مشترک دارند؛ تربیت و اخلاق برانسان نیز تاثیر دارد و منکر تفاوتهای فرهنگی و اعتقادی نیستیم.
وی تصریح کرد: امروزه ادبیات مدرن فرزندان همان آثار قدیمی هستند که متناسب با نیازهای متفاوت به روز شده است.
وی افزود: فرهنگ ما با قدمت ۶ هزار ساله جزو فرهنگهای قدیمی و اصیل در جهان است و تاریخ و ادبیات ما از غنی زیادی برخوردار است.
استفاده از گنجینههای ادبی محلی
وی با اشاره به اینکه باید از گنجینههای محلی استفاده کرد، خاطرنشان کرد: کشور ما در شعر و داستان سابقه زیادی داشته و شعر ما در دنیا جزو برترینهاست اما داستان ما برای مدرن شدن به زمان نیاز دارد، برای رسیدن به این مهم ابتدا باید با ادبیات کهن خود مانوس شویم و پژوهشگران در این حوزه فعال باشند و عناصر خاص را استخراج و آن را به اهل قلم معرفی کنند؛ گرچه کارهایی انجام شد ولی باید توسط داستان نویسان انجام شود.
سرشار ادامه داد: در دوران پسا مدرن قرار داریم باید جهانی فکر کنیم و منطقهای عمل کنیم، برای اهداف فرهنگی خود باید علما هنری اقتضائات را رعایت کنند.
وی با اشاره به اینکه هنر ساختار نمایشی دارد که باید رعایت شود، تصریح کرد: اگر حرفی نتواند در قالب هنری ساختار نمایشی مناسب آن هنر را بگیرد، تبدیل به هنر نشده است.
سرشار با اشاره به اینکه اولین آثار هنری وی داستان خرگوشهای من بود، یادآور شد: این اثر تاکنون هفت هزار نسخه به چاپ رسید و هنوز در حال چاپ است.
این هنرمند ملی تصریح کرد: در عرصه ادبیات کودکان و نوجوان در بخش شبه روشنفکری اثر سه نویسنده ایران در دنیا جایزه دریافت کرد که آنهم دریافت دیپلم افتخار بود.
سرشار یادآور شد: در عرصه ادبیات بزرگسالان در هیچ جشنواره جهانی اثر برگزیده نداریم البته این ملاک نیست؛ معتقدم جشنواره ادبی جهانی جهت دار است و به هر اثری جایزه نمیدهند بلکه به آثاری که با اهداف فرهنگی آنها هماهنگ باشد جایزه تعلق میگیرد و این افتخار برای نویسندگان ماست که جایزه نگرفتند چون نشان از پایبندی نویسندگان ما به آرمانهای ملی است.
وی با اشاره به اینکه ما در کشور دو نوع جشنواره دولتی و خصوصی داریم، گفت: اینکه در جشنواره یک اثر پذیرفته میشود لزوما به این معنی نیست که بقیه نویسندگان سطح علمی آنها پایین است بلکه به ترکیب داوران و یا خیلی علمی نبودن بعضی داوران برمیگردد، اگر ترکیب داوری عوض میشد؛ ممکن بود فرد دیگری جایزه میگرفت و پذیرفته میشد.
وی افزود: هنر در دنیا با حمایت دولت رشد نکرده است، زمانی که صنعت و تکنولوژی شکوفا شد هنر خودش توانست خود را مطرح کند.
محمدرضا سرشار نویسنده، پژوهشگر، منتقد ادبی و گویندهی برنامهی رادیویی محبوب «قصهی ظهر جمعه» است، سرشار فعالیتهای بسیاری در زمینهی داستاننویسی و آموزش آن، نقد و داوری آثار ادبی انجام داده و کتابهایی همانند «آنک آن یتیم نظرکرده» و «مهاجر کوچک» را در کارنامهی آثار خود دارد.
وی مؤسس انجمن قلم ایران و برگزیده نخستین کتاب سال ایران است آثار این هنرمند تاکنون ۳۶ جایزه کشوری را به خود اختصاص داده است و برخی آثار وی در داخل و خارج کشور به زبانهای متعدد ترجمه شده و در سال ۱۳۷۳ نام وی بهعنوان یکی از مشاهیر فرهنگ بینالمللی ثبت شده است.
در مجموع، چهار عنوان کتاب و چند داستان کوتاه از سرشار، در دوران پیش از انقلاب منتشر شد و در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ نیز حدود ۱۴۰ عنوان کتاب دیگر از وی، در قالب داستان، پژوهش، نقد و مباحث نظری ادبی، به شکل تألیف یا ترجمه و تعدادی نیز مانند، سه شماره گاهنامه داستان، هفت مجلد قصههای انقلاب، دو مجلد «سهشنبههای دوستداشتنی» و ... بهصورت گردآوری و ویرایش غلیظ، برای کودکان و نوجوانان و بزرگسالان منتشر شد.
انتهای پیام
نظرات