به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی مهارت‌های زندگی در مطلبی با این مقدمه نوشت:

 فرانسوی‌ها می‌گویند دو چیز را نمی‌شود پنهان کرد: یکی عشق و دیگری سرماخوردگی! در هر دو بالاخره آدم لو می‌رود. یا دست و دلت می‌لرزد یا تب و عطسه همه وجودت را فتح می‌کند، اما بیماری که این روزها بسیاری از افراد به آن مبتلا شده‌اند، سرماخوردگی نیست. سرعت شیوع این بیماری از آنفلوآنزا بیشتر است و از سرطان هم سلول‌های بیشتری را درگیر می‌کند.

عزت‌الله فولادوند جایی می‌نویسد: گاهی فکر می‌کنم که چه خوب شد که من در آن ایام نوجوان بودم (ایامی که هنوز از انقلاب دیجیتال خبری نبود و برای آنکه چیزی بیاموزی یا باید کتاب می‌خواندی یا به داناتر از خود مراجعه می‌کردی!) در این مقوله بنده با کمال میل اتهام عقب‌ماندگی را می‌پذیرم! و شما را ارجاع می‌دهم بهغخ سخن یکی از دانشمندان بزرگ معاصر فرانسوی که چندی پیش در جمله‌ای فراموش نشدنی گفت: «اطلاعات دانش نیست».

اینکه بدانیم فلان بازیگر متولد چه سالی است و چه ماشینی سوار می‌شود یا فلان بازیکن شماره کفشش چند است و دقیقه چند به کدام تیم گل زده است، اطلاعات است و دانش نیست. دانش عمق دارد و اشراف به آن تسلط می‌دهد و کسب آن مستلزم تحقیق، صرف زمان و البته صبوری است. اما برگردیم به بیماری. تلگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی انسان‌ها را این روزها به واسطه ویروس «اطلاعات» به بیماری «همه‌چیزدانی» آلوده‌اند. روزانه هرکدام از ما انبوهی اطلاعات بی‌منبع و مغشوش دریافت می‌کنیم و این اطلاعات انسان را دچار این گمراهی می‌کنند که دانشمند شده است. فرقی نمی‌کند اطلاعات در مورد یک بیماری باشد، یک جانور که اخیراً در هند کشف شده و دست انسان را سوراخ می‌کند، یک جمله از پرفسور سمیعی یا حرف‌های درگوشی ترامپ در کاخ سفید با یکی از مشاورانش! برابر برخی آمار قریب به ۳۰ میلیون ایرانی از تلگرام نه فقط به عنوان یک ابزار پیام‌رسان بلکه به عنوان یک منبع خبری استفاده می‌کنند و بارها شنیده‌ایم که کسانی برای مستند نشان دادن خبری که نقل می‌کنند می‌گویند خودم در تلگرام دیدم! یا عکسش توی اینستاگرام هم هست!

این دریای کم‌عمق از اطلاعات به انسان توهم دانایی می‌دهد. در تاکسی، مترو، میهمانی‌ها و هرجا هر بحثی پیش بیاید سر منبر می‌روند و همان اطلاعات را به عنوان آخرین دستاوردهای بشری عرضه می‌کنند. جنگ سوریه، بورس ایالات متحده امریکا، سیستم موتور هواپیماهای ایرباس خریداری شده، تغییر سیستم بارسلونا در دوران لوئیز انریکه، نحوه درمان ذات‌الریه با دم‌نوش و... همه می‌توانند در این موارد متخصص شوند، چرا؟! چون در اینترنت، در تلگرام، در اینستاگرام در موردشان خوانده‌اند! کسی در اینکه شبکه‌های اجتماعی ما را به سرعت در جریان اخبار قرار می‌دهند یا آموزنده هستند تردیدی ندارد و دشمنی کردن با آنها، انکار خورشید در میانه روز است. اما برای آنکه دچار بیماری همه‌چیزدانی کاذب نشویم، نباید تنها به این شبکه‌ها اکتفا کنیم.

انتهای پیام