احمد امین زاده در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به کسب مدال طلا در پاراآسیایی هانگژو در سنگین وزن وزنه برداری، اظهارکرد: من پیش از حضور در بازی‌های پاراآسیایی موفق به کسب مدال طلای رقابت‌های جهانی (کسب سهمیه پاراالمپیک) شدم. حضور در این رقابت‌ها کمی انرژی من را گرفت و آن طور که باید برای پاراآسیایی ریکاوری می‌شدم، این مهم صورت نگرفت اما خوشبختانه با تمرینات کادر فنی با شرایط خوبی به مسابقات هانگژو رسیدم. بیشتر رقبای من آسیایی هستند و خدا را شکر رقابت خوبی در پاراآسیایی داشتم و توانستم مدال طلا را به خود اختصاص دهم. 

با مشکل اشتغال مواجه‌ام

وی در ادامه با اشاره به اینکه هنوز مشکل شغل دارد، گفت: حقیقتا از طریق استانداری، فرمانداری گتوند و اداره کل ورش و جوانان خوزستان پیگیر حل این موضوع بودم و همه به من می‌گویند که درست می‌شود اما هنوز اتفاقی نیفتاده است. من متاهل و صاحب دو فرزند هستم و با توجه به این که هزینه‌های زندگی بالا است نیاز دارم برای کار بدون دغدغه در ورزش در ارگانی استخدام شوم. اکنون بزرگ‌ترین دغدغه من مساله اشتغال است.

حقوق تیم‌ملی جوابگوی خرید مکمل‌ هم نیست

ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران با بیان اینکه همچنان روی زمین کشاورزی کار می‌کنم، عنوان کرد: این موضوع شرایط را برای من سخت می‌کند اما چاره‌ای جز همین کار برای گذران زندگی ندارم. حقوقی که از تیم ملی دریافت می‌کنم به صورتی است که حتی جوابگوی خرید مکمل‌های من نیست. از مسئولان انتظار دارم در روند حل مشکل اشتغال من سرعت ببخشند. در مراسم استقبال پس از بازگشت از هانگژو از مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان نیز خواستم این مشکل را برطرف کند و با توجه به اینکه به تازگی ورزشکارانی چون میرزازاده، کشتی‌گیر خوزستانی به استخدام بانک ملی درآمده است، ورزشکاران پاراآسیایی هم دیده شوند. در قبال استخدام ورزشکاران سالم، شرایط اشتغال ورزشکاران معلول و جانباز هم فراهم شود. به هر حال نمی‌شود ما از همه طرف ضربه بخوریم؛ هم از نظر پاداش و حقوق و هم از نظر اشتغال.

چرا باید در پرداخت پاداش مدال‌آوران آسیایی و پاراآسیایی تبعیض باشد؟

وی با گله‌مندی از تبعیض در اختصاص پاداش مدال‌آوری بین ورزشکاران آسیای و پاراآسیایی، گفت: مدال طلای ورزشکاران بازی‌های آسیایی 750 میلیون تومان و پاداش مدال طلای ورزشکاران بازی‌های پاراآسیایی 500 میلیون تومان بود. نمی‌دانم چه فرقی بین ورزشکاران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی است و آیا رنگ طلای مدال‌های آسیایی‌ها با پاراآسیایی‌ها فرق دارد و آیا ما ورزشکاران جانباز و معلول برای کسب مدال زحمت نمی‌کشیم؟ وقتی هم علت را می‌پرسیم به ما می‌گویند چون ورزشکاران معلول زیاد مدال می‌گیرند به همین دلیل مبلغ پاداش‌ها متفاوت است.

دلیل‌شان غیرمنطقی است

امین زاده افزود: این گفته در حالی است که شرایط ورزشکاران معلول خیلی خاص‌تر است و به جای این که به آن‌ها انگیزه بدهند، این گونه تبعیض قائل می‌شوند. حتی پیش از حضور در هانگژو پولی که به ورزشکاران آسیایی و پاراآسیایی داده شد با هم متفاوت بود. پول ورزشکاران بازی‌های آسیایی 700 یورو و ورزشکاران پاراآسیایی 500 دلار پرداخت شد و وقتی هم پرسیدیم چرا به این صورت پرداخت شد، گفتند چون تعداد ورزشکاران پاراآسیایی زیاد بود. واقعا دلیل غیرمنطقی عنوان می‌شود و من اصلا متوجه این حرف‌ها نمی‌شوم. 

وی در ادامه نیز خاطرنشان کرد: پس از اینکه از بازی‌های پاراآسیایی برگشتم به دلیل پرواز طولانی مدت دچار کمردرد شدم و اکنون یک هفته است نتوانسته‌ام تمرین کنم. البته باید هر چه سریع‌تر تمرینات را شروع کنم تا بتوانم به اردو بروم و خودم را برای مسابقات پاراالمپیک آماده کنم.

بعد از جهانی مسئولان حتی با من تماس هم نگرفتند

این ملی‌پوش پاراوزنه‌برداری ایران در پایان، گفت: خوشبختانه در شهرستانی زندگی می‌کنم که مردم خیلی به من لطف دارند. بعد از مسابقات جهانی که به خوزستان برگشتم هیچ استقبالی از من صورت نگرفت و مسئولان حتی با من تماس نگرفتند. در صورتی که مسابقات جهانی یکی از مهم‌ترین رقابت‌های کسب سهمیه پاراالمپیک بود اما مردم با پیام‌هایشان به من روحیه و انگیزه دادند و توانستم در بازی‌های پاراآسیایی هانگژو مدال طلا بگیرم و شرمنده نشوم. 

انتهای پیام