احمد جعفری‌ماجد در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به این‌که این منطقه چندین تپه‌ باستانی دارد اظهار کرد: این منطقه یکی از مناطق مهم گردشگری است که در زمستان محل کمپینگ و تردد گردشگران بسیاری است.

وی با بیان این‌که ایجاد زیرساخت و بهره‌برداری از این منطقه نقش مهمی در توسعه گردشگری منطقه خواهد داشت، گفت: تاکنون اداره میراث فرهنگی هیچ‌گونه اقدامی برای توسعه امکانات در این منطقه انجام نداده است.

این دوستدار میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: محوطه تاریخی ام‌الدبس شامل چندین شهر باستانی است که به‌رغم وجود آثار و شواهد تاکنون حتی اقدامی برای ثبت ملی آن‌ها انجام نشده است.

منطقه ام‌الدبس در اطراف جاده بستان به شهر الوان (عبدالخان) حدفاصل مزارع کشاورزی شمال رودخانه کرخه بستان و جنوب کوه‌های میشداغ قرار گرفته است. این منطقه از شرق به تپه ماهورهای چذابه در نزیکی مرز عراق منتهی می‌شود. فاصله زمینی جنوبی ترین نقطه منطقه تا شهر بستان تقریبا پنج کیلومتر و تا شهر سوسنگر ۴۰ کیلومتر است.

وسعت منطقه در حدود ۵۰۱۰۰۰ هکتار است که شامل تپه‌های شنی فعال و متحرک و تپه ماهورهای شنی تثبیت شده است. ۲۵۰۰۰ هکتار از این وسعت به وسیله طرح‌های تثبیت شن‌های روان اداره منابع طبیعی دشت آزادگان مالچ‌پاشی، درختکاری و تثبیت شده است. از این مقدار ۱۵۰۰۰ هکتار قرق است ( طرح تثبیت شن‌های روان از سال ۶۴ شروع شده و ۱۵۰۰۰ هکتار از مساحت طرح ۱۲ماه از سال در قرق قرار دارد ).

در منطقه ام‌الدبس هیچ چشمه‌ای وجود ندارد و جانوران منطقه از آبگیرهای کوچکی که در نقاط پست‌تر و گود زمین استفاده می‌کنند. پوشش گیاهی تاقبل از اجرای طرح‌های تثبیت شن‌های روان پوشش گیاهی درخور توجهی وجود نداشت. با شروع این طرح‌ها اداره منابع طبیعی اقدام به کاشت درختان و درختچه‌های مقاومی مانند کهور پاکستانی، استبرق، پانی‌کوم، آکاسیا ویکتوریا، گزشاهی و اسکنبیل کرده است. در این مدت گیاهان خودرویی مانند پنی‌زی توم نیز رشد کرده‌اند. دراین منقطه پستاندارانی مانند روباه، کفتار، شغال، گرگ، گراز، آهو و انواع جوندگان زندگی می‌کنند.

انتهای پیام