به گزارش ایسنا، روزنامه هاآرتص در مقاله خود سران رژیم صهیونیستی را از دست زدن به حمله زمینی در نوار غزه بر حذر داشته و به آنها توصیه کرده که به جای دست زدن به چنین حمله‌ای، با فلسطینی‌ها بر سر آزاد کردن اسرا معامله کنند.

این روزنامه صهیونیستی در این مقاله با تیتر «گروگانهای اسرائیلی را نجات دهید، زندانیان فلسطینی را سریعا آزاد کنید» نوشت:

«چه کسانی که خواستار مشاهده آزادی ۲۱۰ گروگان اسرائیلی هستند و چه آنهایی که مایل نیستند باید با تمام قدرت اکنون برای جلوگیری از حمله زمینی به نوار غزه مبارزه کرده و همزمان هر گونه فشار ممکن را به دولت اسرائیل به این منظور که برای آزاد کردن هزاران زندانی فلسطینی معامله کند، وارد کنند.

بحث کردن بر سر ریسک‌های واقعی یا خیالی ناشی از آزاد کردن این تعداد زیاد از زندانی‌ها معنی ندارد-بدون چنین معامله‌ای هیچ گروگانی آزاد نخواهد شد. هر کس که با آزادی هزاران زندانی فلسطینی مخالف است در حقیقت دارد با آزاد کردن گروگانهای اسرائیلی مخالفت می‌کند. مسئولیت خون این گروگانها به دوش چنین افرادی نیز خواهد بود.

همه آنهایی که حامی آزادی گروگانها هستند باید اکنون با صدای بلند و واضح بگویند: جلوی حمله را بگیرید؛ انجام چنین حمله‌ای هیچ معامله‌ای دیگر وجود ندارد. مذاکرات به منظور آزاد کردن زندانیان فلسطینی باید شروع شود. باعث تاسف است که برخی از خانواده‌های گروگان‌های ربوده شده اسرائیلی با چنین چیزی مخالفت می‌کنند.

اسرائیل ۱۰۲۷ زندانی فلسطینی را در ازای آزادی گلعاد شلیط آزاد کرد. با معیار قرار دادن این نرخ تبادل، اسرائیل حالا باید در ازای آزادی ۲۱۰ گروگان خود، ۲۱۰۰۰۰ زندانی فلسطینی را از زندان و یوغ اشغالگری خود آزاد کند.

برای فهمیدن اینکه حماس حالا ارزشمندترین دارایی که تا کنون در اختیار گرفته را دارد، لازم نیست اصلا به چنین ارقام نجومی فکر کنید.

اسرائیل وانمود می‌کند که از شهروندانش فراتر از هر چیز محافظت می‌کند، خون یهودیان را مقدس می‌داند و جان شهروندانش را دارای بیشترین اهمیت می‌داند؛ اسرائیل حال باید این بار این موضوع را نه در حرف بلکه در عمل ثابت کند. وقتی که شهروندان اسرائیلی در یک منطقه مصیبت زده در یک کشور خارجی گرفتار شوند، باید بدانند که دولت آنها هر کار ممکنی را برای نجات آنها انجام خواهد داد.

همچنین باید اشاعه ترس درخصوص ریسک‌های مرتبط با آزاد کردن این زندانی‌ها را متوقف کرد. سازمان‌های فلسطینی کمبود نیروی انسانی ندارند. اسرائیل قبل از جنگ اخیر نزدیک به ۵۰۰۰ زندانی فلسطینی را در اختیار داشت. بیش از ۱۰۰۰ نفر از این زندانی‌ها بدون محاکمه در حبس هستند. تقریبا ۲۰۰ نفر از آنها کودک هستند. بخش بزرگی از این زندانی‌ها، زندانی سیاسی هستند. اکثریت آنها نیز مجازاتهای حبس شدیدی را که بر مبنای شیوه‌های قضایی به اصطلاح سیستم قضایی نظامی صادر شد، می‌گذرانند.

در کنار اینها همچنین بیش از ۱۰۰۰ فلسطینی دیگر که اسرائیل تنها در دو هفته گذشته در کرانه باختری ربود، تعداد نامشخصی از مردان مسلح اهل غزه و هزاران تن دیگر از ساکنان غزه هستند. اگر قرار نیست که گروگانهای اسرائیلی رها و به دست سرنوشت سپرده شوند، آزاد کردن اکثر این زندانیان فلسطینی، اگر نگوییم همه آنها، ضروری است.

اسرائیل در سالهای گذشته یک درس واضح را به فلسطینی ها یاد داده است:  وقتی که توافقات اسلو امضا و منجربه آزادی ۵۰۰۰ زندانی شد، اسرائیل نشان داد که تنها بعد از آنکه با زور روبرو شود پسران آنها را آزاد خواهد کرد. این هرگز به ذهن اسرائیل خطور نکرده که زندانی‌ها را به صورت داوطلبانه، و از روی سخاوت، و در تلاش برای تلطیف فضا و ابراز میزانی از حسن نیت آزاد کند. ربایش کودکان، زنان و سالمندان و غیرنظامیان به طور کلی یک جرم است اما به نظر می‌رسد که اسرائیل هرگز جایگاه محوری که زندانیان در منش فلسطینی‌ها دارند را درک نکرد. اسرائیل طبق عادت، باور دارد که فلسطینی‌ها عاشق بچه‌هایشان نیستند!

از جمله زندانیانی که آزاد شدن آنها ممکن است عملا به منافع واقعی اسرائیل خدمت کند مروان برغوثی، شاخص‌ترین مثال است. او تنها رهبر فلسطینی است که ممکن است تغییر را احتمالا حتی در غزه رقم بزند. آزاد کردن عربهای اسرائیل که برای مدت زمانی نامتناسب زندانی بوده‌اند، برخی از آنها برای بیش از ۴۰ سال، همچون ولید دقای بیمار، و همچنین آزادی همه بازداشتی‌ها و زندانیان سیاسی که بدون محاکمه محبوس شدند، اقدامی عادلانه است. اما اکنون عدالت کمتر اهمیت دارد. چیزی که مهم است نجات دادن جان افراد است. جان صدها نفر.»

انتهای پیام