دکتر علی اسدی در گفتوگو با ایسنا، تراکم زیاد اماکن، حمل و نقل عمومی مناسب، حضور استارتآپها، شرکتهای دانشبنیان و فناور و تلفیق محیط کار و زندگی در کنار هم را از خصوصیات نواحی نوآوری دانشگاه تهران برشمرد و افزود: افراد با استعداد، کارآفرینان و استارتآپها، دانشگاهها و مؤسسات آموزشعالی، پرورشدهندگان نوآوری، شرکتهای توانمند و دولتی و بخش عمومی بازیگران اصلی این منطقه نوآوری هستند.
وی، درباره محدوده منطقه نوآوری دانشگاه تهران، توضیح داد: ۷۵۰ هکتار مساحت ناحیه نوآوری دانشگاه تهران است و محدوده جغرافیایی ناحیه نوآوری تهران در محدوده حد فاصل بزرگراه شهید حکیم در شمال، بزرگراه شهید چمران در غرب، بزرگراه شهید گمنام و خیابان مطهری در جنوب، بزرگراه شهید مدرس در شرق است.
رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران با بیان اینکه در دل این ناحیه، ناحیه نوآوری شهر دانش هم وجود دارد، ادامه داد: مساحت ناحیه نوآوری شهر دانش ۵۰ هکتار است و محدوده جغرافیایی آن از شمال بلوار کشاورز تا جنوب خیابان انقلاب و از غرب کارگر شمالی تا شرق خیابان وصال شیرازی است.
دکتر اسدی از اهداف ایجاد ناحیه نوآوری تهران را تقویت زیست بوم فناوری و نوآوری در استان تهران برشمرد و افزود: از دیگر اهداف ایجاد این ناحیه نوآوری دانشگاه تهران تبدیل شدن به محور نوآوری، فناوری، جهانیسازی و توسعه اقتصادی در منطقه، تبدیل شدن ناحیه به مکان تعامل ساکنان شهر و ایجاد خوشههای تخصصی علمی و فناوری در بخشهای مختلف ناحیه است.
وی افزود: میکوشیم حمایتها و تسهیلاتی که از شرکتهای دانشبنیان مستقر در پارک علم و فناوری میشود، با موافقت مسؤولان مربوطه شامل کارآفرینان و استارتاپهای مستقر در ناحیه نیز بشود.
رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، گفت: برخی نواحی نوآوری در دنیا مانند دره سیلیکون در آمریکا و خوشه فناوری در شرق لندن بهصورت خودجوش ایجاد شدهاند، اما برای ایجاد ناحیه نوآوری در کشورمان حضور دولت الزامی است و بر این اساس تفاهمنامه چهار جانبهای منعقد شد.
دکتر اسدی، مدیریت ناحیه نوآوری را مشارکتی دانست و خاطرنشان کرد: اما این موضوع ناحیه نوآوری را از حضور یک نهاد مشخص که مدیریت کلان ناحیه را به عهده داشته باشد، بینیاز نمیکند، بر این اساس مدیریت ناحیه نوآوری در بعد شهری بر عهده شهرداری است و مدیریت زیست بوم توسط بازیگران اصلی اتفاق خواهد افتاد.
وی، ارتقای اقتصاد شهری، جذب استعدادها و کارآفرینان، تحریک و تسهیل نوآوری باز، ریسکزدایی و تسهیل راهاندازی کسب و کارهای نوآورانه را از کارکردهای نواحی نوآوری برشمرد و افزود: بینالمللیسازی بازیگران، تخصصیسازی هوشمند منطقه، مکانسازی با هدف توسعه نوآوری و تأمین مالی استارتآپها و کسب وکارهای نوپا از دیگر کارکردهای نواحی نوآوری است.
رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، درباره ویژگیهای نواحی نوآوری، گفت: استقرار در میان بافتشهری و آمیختگی با فرهنگ شهری از مهمترین ویژگیهای ناحیه نوآوری است. همچنین محیط ناحیه نوآوری زمینهساز حضور و فعالیت بازیگران مختلف اکوسیستم نوآوری، بهخصوص استعدادها و استارتآپهاست، چون فرصتهای همجواری و تلاقی بازیگران برای ظهور ایده و شکلگیری نوآوری در این محیط به وفور یافت میشود.
دکتر اسدی در ادامه مواردی چون شبکه، اقتصاد و زیرساخت را دارایی نواحی نوآوری دانست و تصریح کرد: داراییهای شبکهای بهمعنای ایجاد یک شبکه ارگانیک، مستحکم و ارزشمند میان تمام بازیگران اصلی ناحیه نوآوری است و شبکهسازی از طریق برگزاری جلسات هماندیشی، رویدادهای فناورانه و کارگاههای آموزشی مستمری طی سال انجام میشود.
وی درباره دیگر داراییهای نواحی نوآوری، توضیح داد: دارایی اقتصادی شامل تولیدکنندگان نظیر شرکتهای بزرگ، هلدینگها، دانشگاهها و سرمایهگذارانی که تمایل به سرمایهگذاری در جهت رونق و توسعه زیست بوم فناوری و نوآوری دارند.
رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، درباره دارایی سوم ناحیه نوآوری دانشگاه تهران هم گفت: دارایی سوم شامل زیرساختها چون فضاهای کار اشتراکی، امکانات آزمایشگاهی، کارگاههای تولیدی و … است که در خدمت بازیگران اصلی قرار میگیرد.
دکتر اسدی، «زندگی پایدار، سبز و هوشمند» را شعار ناحیه نوآوری دانشگاه تهران برشمرد و افزود: زندگی پایدار بهمعنای این است که تمام آحاد جامعه حاضر در این ناحیه بتوانند از منابع محدود موجود حداکثر بهرهوری را داشته باشند و این منابع محدود نه تنها نیازهای موجود و حال حاضر این مردم را برآورده کند، بلکه پاسخگوی نسلهای آتی نیز باشد.
وی، هوشمندی را بهمعنای هوشمند شدن شهر در همه زمینهها از جمله دولت، تولید، حمل ونقل، سلامت و… تعبیر کرد و یادآور شد: سبز بودن هم بهمعنای بهرهگیری از انرژیهای تجدیدپذیر، مدیریت پسماند، مدیریت آب و … است.
رئیس پارک علم و فناوری دانشگاه تهران با تأکید بر ضرورت تخصصیسازی منطقه هوشمند، خاطرنشان کرد: در اینباره برنامهریزیهایی براساس ویژگیهای منطقه مانند نقاط قوت، مزیتها، توانمندیها، نیازها، دسترسیها و … برای کسب مزیت رقابتی انجام میشود و بدینترتیب مشارکت همافزایانه میان شرکتها و ناحیه ایجاد میشود.
انتهای پیام
نظرات