حجت‌الاسلام والمسلمین اسماعیل تدینی ۱۵ مهرماه همزمان با هفته وقف در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بعد از درخواست رسمی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان طی رایزنی‌های انجام شده با سازمان اوقاف، این بقعه به صورت رایگان به اداره کل میراث فرهنگی استان واگذار شده و هم‌اکنون در اختیار این اداره کل است.

وی با بیان اینکه اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان هرگونه هزینه‌کرد در این بقعه را منوط به واگذاری صفر تا صد مدیریت بقعه به میراث فرهنگی کرده بود، تصریح کرد: با پیگیری‌های انجام شده مجوز رسمی واگذاری بقعه به اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان صادر و هم‌اکنون نیز در اختیار این اداره کل است.

حجت‌الاسلام والمسلمین تدینی در پاسخ به پرسشی در ارتباط با عدم هزینه اداره کل اوقاف برای آثار میراثی این اداره کل گفت: اداره کل اوقاف و امور خیریه استان هیچ اعتباری برای مرمت این‌گونه آثار ندارد و از همین رو نمی‌تواند هزینه‌ای در این بخش داشته باشد.

وی ادامه داد: براساس قوانین هر کدام از موقوفات و از جمله آثار میراثی و امامزاده‌ها و بقاع متبرکه و..که املاک درآمدی دارند، باید درآمدهای آنها در همان بنا هزینه شود و اداره کل اوقاف نمی‌تواند درآمدهای یک موقوفه را در موقوفه دیگری هزینه کند.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان با بیان اینکه آرامگاه شیخ علاالدوله سمنانی هیچ درآمدی نداشته است افزود: تنها اعتبارات عمرانی دولتی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان مربوط به مساجد است که این اعتبارات نیز باید در همین بخش هزینه شود.

حجت‌الاسلام تدینی با اشاره به ارتباط تنگاتنگ اداره کل اوقاف و میراث فرهنگی گفت: وقف و میراث در عمل با همدیگر عجین هستند و بسیاری از موقوفات این اداره کل نظیر آب‌انبارها، تعدادی از بقاع متبرکه، کاروانسراها و...از جمله بناهای تاریخی و میراثی هستند.

وی ضمن استقبال از سرمایه‌گذاری ها در این بخش اظهار کرد: در املاک میراثی -وقفی از هر گونه طرح و سرمایه‌گذاری استقبال می‌کنیم. البته اجرایی شدن هر گونه طرحی در این بخش منوط به اخذ مجوز قانونی از اداره کل میراث فرهنگی است.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان با بیان اینکه این اداره کل در آثار میراثی-وقفی بر مبنای قانون عمل می‌کند اضافه کرد: در برخی از پروژه‌ها نظیر کاروانسراهای لاسجرد و گوشه با مجوز میراث فرهنگی طرح های سرمایه‌گذاری اجرایی شده و در دیگر موقوفات میراثی نظیر آمادگی همکاری با سرمایه‌گذاران بخش خصوصی وجود دارد.

به گزارش ایسنا- شیخ علاء‌الدوله سمنانی یکی از برجسته‌ترین عرفای ایرانی است که در استان سمنان که زادگاه عارفان نامداری چون "بایزید بسطامی" و "ابوالحسن خرقانی" است، چشم به جهان گشوده است.
احمد ابن سمنانی بیابانکی مشهور به شیخ علاالدوله سمنانی عارف نامدار ایرانی از منظر مقام دینی به شیخ رکن الدین ابولمکارم ملقب و به واسطه خدمات جوانی اش در دستگاه دیوانی، به علاء الدوله می شناسند، وی در سال ۶۵۹ هجری در سمنان تولد یافت.

پدرش به ملک شرف الدین سمنانی شهرت داشت و خود وی نیز به القاب متعدد نظیر علاءالدوله و شمس الدین مشهور است، شیخ علاءالدوله سمنانی پس از عمری مجاهده در عرفان و تهذیب نفس، در سال ۷۳۶ هجری، چهره در نقاب خاک کشید.

بنای آرامگاه وی به دستور عمادالدین(جمال الدین) عبدالوهاب وزیر سلطان محمد خدابنده از خشت خام بنا شده و شیخ نیز پیشتر خانقاهی بر آن ساخته است. بنای آرامگاه و خانقاه این عارف مشهور بازمانده معماری اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است. ساختمان مفصل آرامگاه شامل دو قسمت است، قسمت اصلی بنا مربع شکل است و در گذشته گنبد عظیمی بر روی آن قرار داشته که در حال حاضر تنها یک فیلپوش زاویه جنوب غربی مقصوره آن باقی مانده است. قسمت دوم ایوان رفیع و بلند آرامگاه است که رو به مشرق است. مزار شیخ در بیرون ایوان واقع شده است. آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی در روستای صوفی آباد شهرستان سرخه و در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری سمنان واقع است.

این بنا به شماره ۳۲۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شیخ علاءالدوله سمنانی متولد ذیحجه سال ۶۰۹ هجری قمری است. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه محلی بیابانک گذراند. تا سن ۱۵ سالگی، علوم عقلی و نظمی آموخت و آنگاه به همراه عموی خویش ملک جلال الدین، در دستگاه ارغوان خان وارد شد و به تدریج مقرب درگاه شاه ایلخانی شد.

سال ورودش به دیوان ایلخانیان را ۶۷۴ ه.ق نگاشته‌اند، اما خدمتش در این دربار زیاد طول نکشید. شیخ خود می‌گوید: "جنگی که بین سلطان و عمویش در قلب قزوین در گرفت، در آنگاه من ۲۴ ساله بودم. به حمله پرداختم که ناگاه عنایت الهی از دست جانم گرفت" پس از آن کلاه و سلاح را به یک سو فکند و دست به توبه فراز کرد، اما خدمت به ارغوان شاه را ترک نگفت تا سال ۶۸۰ ه.ق فرا رسید و شیخ بواسطه کسالت، خدمت ایلخانیان را ترک و به وطن خود بازگشت.

این عارف نامدار در ۲۶ سالگی تحصیلات عالی را آغاز کرد، ادبیات عرب را نزد سید اخفش، علم فقه را نزد سید تاج الدین آموخت و استماع حدیث را از رکن الدین صاین و رشید ابن ابی القاسم کسب و اجازه روایت گرفت، سیر و سلوک عرفانی علاء الدوله از کناره گیری خدمات دیوانی و انفاق و تطهیر اموالش آغاز شد، چنانکه غلامان و کنیزان خود را آزاد ساخت و حقوقی را که از دیگران بر عهده وی بود، ادا کرد و اموال خود را وقف کرد.

هنگامی که سید شرف‌الدین سعدالله ابن حمویه سمنانی که مأمور شیخ عبدالرحمن اسفراینی در حدود خراسان بود به سمنان رسید، شیخ پس از ملاقات با او غیاباً از مریدان او شد و به فرمان وی گردن نهاد. پس از چندی برای دیدن قطب زمان و مرشد کامل به قصد بغداد حرکت کرد، اما گماشتگان ایلخان مغول او را از همدان برگرداندند.

تنظیم آبیاری شهر به شیوه استخری و به نوبت از حقابه‌ها بهره برداری کردن را به شیخ علاء الدوله سمنانی نسبت می‌دهند، زیرا از آن زمان به بعد بود که دفتری به نام قانون میاه در سمنان بوجود آمد که اساس صاحبان سهام و حقابه برای هر استخر همه ساله در آن ثبت می‌شده است.

انتهای پیام