فاطمه حسینی‌فر در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص دعواهای دوره کودکی بین کودکان، اظهار کرد: لازم است در مرحله ابتدایی درباره برد و باخت و اینکه لازم نیست انسان همیشه برنده شود و این که برد و باخت نوبتی است به کودک توضیح دهید. 

وی با بیان اینکه برخی کودکان تحمل باختن در بازی را ندارند، دلیل این امر این است که آن‌ها خودباوری و اعتماد به نفس پایینی داشته و احساس منفی درباره خود دارند که باید تلاش کرد تا اعتماد به نفس آنان بالا برود، ادامه داد: بنابراین اگر کودکی اینگونه رفتاری دارد که از برد و باخت نگران است او را با خواهر و برادر و همسالانش مقایسه نکنید. 

این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی با بیان اینکه هرگز به‌ گونه‌ای با کودک بازی نکنید که همیشه برنده شود؛ بگذارید گاهی باختن را نیز تجربه کند و در آن زمان برد قبلیش را به او یادآوری کنید، افزود: بیشتر بازی‌های غیر رقابتی را در لیست بازی‌های کودک قرار دهید. 

حسینی فر تصریح کرد: بهتر است بی‌اهمیت بودن باختن را در روش الگویی به‌صورت عملی به او بیاموزید، مثلا در رقابتی با او ببازید و حالت عادی به خودتان بگیرید و از لذتی که از بازی برده‌اید خود را شاد نشان دهید. 

وی ادامه داد: اعتماد به نفس کودکان در نتیجه رفتار اطرافیان و والدین سرکوب شده و یا رشد می‌کند. والدین باید به کودکان فرصت انتخاب دهند و اجازه دهند بازی‌های گروهی انجام دهند. 

حسینی‌فر یادآور شد: لازم است در دعواهای کودکان با یکدیگر کمتر دخالت کرده و اگر از کودک اشتباهی سر زد باید به گونه‌ای رفتار کنیم که او احساس کند او را درک می‌کنیم و این گونه حس اعتماد به نفس کودک افزایش می‌یابد. 

این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی بیان کرد: دعواهای بین فرزندان تقریبا برای تمام خانواده‌هایی که بیش از یک فرزند دارند، آشنا است. ما همیشه نگران درگیری‌ها و اختلاف بین کودکان هستیم، در صورتی که والدین باید بدانند که این اختلاف‌ها کاملا طبیعی است. 

وی ادامه داد: دعوا کردن با خواهر و برادر در خانه موقعیت مناسبی است که کودکان در آن مهارت‌های بسیاری می‌آموزند و در واقع کودکانی که خواهر و برادر ندارند از نعمت این موقعیت محروم هستند. 

حسینی فر اظهار کرد: در دعوای بین خواهر و برادرها، کودکان یاد می‌گیرند که همواره در اطراف آن‌ها افرادی هستند که از نظر سلیقه و عقاید با آن‌ها متفاوت هستند. کودکان در این درگیری‌ها چگونگی دفاع از حقوق خود و یا کنار آمدن با سلایق مختلف را یاد می‌گیرند. 

این کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی بیان کرد: وقتی والدین هنگام دعوا به کودکان گوش زد می‌کنند که باید به خواهر و برادر بزرگ خود احترام بگذاری و در واقع باعث ایجاد حساسیت در کودکان نسبت به یکدیگر می‌شوند. 

حسینی فر ادامه داد:  خشونت روش خوبی برای حل مشکلات نیست و لازم است این مسئله را کاملاً به کودک فهماند. باید به کودک یاد داد که کتک زدن دوستان نه تنها کار درستی نیست، بلکه می‌تواند خطرناک نیز باشد. 

وی بیان کرد: حتی اگر کودکی خشن است و عادت به کتک زدن دوستانش دارد، بهتر است والدین، او را تهدید کنند که در صورت تکرار این عمل، تنبیه خواهد شد. 

حسینی‌فر ادامه داد: کودکان مهاجم، همواره بدون دلیل کودکان دیگر را آزار می‌دهند و در زمان برخورد با این کودک به نظر می‌رسد در بیشتر مواقع صحبت کردن با والدین کودکان مهاجم بی فایده است، چرا که در اکثر مواقع آن‌ها از فرزند خود دفاع خواهند کرد. 

این کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی بیان کرد: والدین بهتر است به کودکان خود بیاموزند که در صورت حمله کودک مهاجم به جای درگیری با او از افراد بزرگتری که در کنار آنان هستند کمک بگیرند. 

حسینی ‌فر با بیان اینکه در این مواقع خوب است والدین کودک آسیب دیده یا مربی با کودک مهاجم گفتگو کرده و او را منع کنند، یادآور شد: در این صورت کودک مهاجم متوجه می‌شود که در صورت آزار کودکان با برخورد افراد بزرگتر مواجه است و نیز کودک آسیب دیده احساس دلگرمی می‌کند و اعتماد به نفس او ترمیم می‌شود. 

انتهای پیام